Gözlerimi açtım. Göz kapaklarım beş ton gibi hissediyordum. Hastane odasında olduğumu anlamam uzun sürmedi. En son bıçaklandığımı ve o çocuğu hatırlıyordum. Kaç gündür uyuyordum ben?
"Uyandı! Hasta uyandı." Hemşire olduğunu sandığım kadın bağırdı ve bir doktor geldi. Elindeki şey ile gözlerimi açarak ışığı gözüme tuttu. İyi hissediyordum ama karnımda sancı vardı. Ve bir uyuşukluk.
"Evet Anastasia nasılsın bakalım? Ağrın olacaktır fakat zamanla geçecek."
"İyiyim." Ağzım kuruydu. Kaç gündür uyuduğumu merak ediyordum.
"Kaç gündür uyuyorum? "
"İki. Arkadaşların seni oldukça merak ettiler. Onları görmek ister misin? "
Kafamı hızla salladım. Arkadaşlarım? Perrie mi gelmişti? Ya da Harry? İçeri hızla dalan Perrie'yi görünce fikrimi onayladım. Tabi ki gelecekti. Beni yalnız bırakmazdı. Gözlerinin altı mosmordu sarışınımın. Kim bilir ne kadar ağlamıştı? Babamı görünce gülümsedim. Ve o anda Harry'i gördüm. Ah şeker şey! Benim için gelmiş.
"Hey!" Kafamı kaldırdım ve konuştum. Perrie yanağımı öptü.
"Ne kadar korktuğumdan ve üzüldüğümden haberin var mı? Bir daha sakın bunu yapma. Sakın." Gözleri dolunca benim de gözlerimin dolduğunu hissettim.
"Söz veriyorum." Dedim.Babam gülümseyerek konuştu.
"Bir daha bu kadar uyumak yok. Herkes perişan oldu. Tamam mı Ann?"
"Pekala. Daha fazla uyumak yok." Diğer çocuklar güldü. Harry bana bakıyordu. Mutlu gibiydi ona sıcak bir gülümseme gönderdim. Eleanor dudağını bükmüş bana bakıyordu. Pişman hissetmesini istemiyordum.
"Hadi ama ben hala taş gibiyim!"
"Orası kesin seksi böcüğüm." Diğer çocuklar da bana geçmiş olsun dedikten sonra odadan çıktılar. Babam alnıma öptükten sonra bana veda etti ve beni Perrie ve Harry'e emanet etti. Ne yazık ki gitmek zorundaydı. Beni her fırsatta arayacağını söyledi. Sonunda Harry ile baş başa kalınca kapıyı kapattı ve yanımdaki sandalyeye kuruldu. Serum bağlı olmayan elimi tuttu. Gözleri kızarmıştı o da mı ağlamıştı?
"Beni çok korkuttun." Ses tonu kırıktı. Elini sıkarak cevap verdim.
"Biliyorum. Ama şimdi iyiyim."
"İyi olduğuna sevindim. Çok ağrın var mı?" Karnımı işaret etti.
"Biraz. Ama geçecektir. "
"O orospu çocuklarını bulduğumda öldürene kadar döveceğim."
"Ben de bunu isterdim." Gülümsedi ve elimi öptü.
"Harry?"
"Efendim güzelim?"
"Benim bıçaklandığımı duyduğunda ve hastaneye getirildiğimi öğrendiğinde ne hissettin?" Bunu sormuştum çünkü merak etmiştim. Benim hakkımda neler düşünüyordu?
"Aslında sevindim. Senin egon bu dünyaya fazlaydı." Dalga geçercesine söylediği sözler karşısında sinirli bakış atarak tırnaklarımı eline batırdım. Kahkaha attı.
"Sadece şaka yapıyorum. Deliye döndüm Ana. Sana bir şey olduğu düşüncesi beni yerle bir etti. Bilirsin daha çok anımız olacak. Senle yapacağım çok şey olacak. Daha biz öpüşmedik bile! Tamam saçmalıyorum. Ama böyle. Seni kaybetmek istemem. Hiçbir türlü istemem. Daha şimdiden hayatımın kocaman bir yerindesin. Ayrıca bir daha göğüslerini görmemek beni çok üzerdi."
Son sözü karşısında gözlerimi kocaman açtım. Kahkaha attım ama karnım yüzünden gülüşüm yarıda kesildi.
"Romantik sapık kıvırcık kafalı bir delisin Hazz!"
