Bir Töre Masalı

KAZA

Hemen arabaya binip hastaneye doğru yola çıktılar. Behiye hanımın arabayı inletiyordu. Şilan da içten içe kendini yiyip bitiriyordu. Keşke affetseydi, keşke bu kadar uzatmasaydı. Şimdi Kadim'e bir şey olursa ne yapardı. Aşık olduğu adamı bile bile ölüme göndermişti.

Hastaneye geldiklerinde Şilan, Behiye hanımın kolundan tutarak arabadan indirdi. Yaşlı kadın ayakta duracak hali yoktu. Yusuf ağada elindeki bastondan yardım alarak yürüyordu. Danışmadan Kadim'in yattığı odayı öğrenip asansöre bindiler.

Odanın önüne geldiklerinde Şilan, derin bir nefes aldı. İçeriye girdiklerinde beklediğinin aksine Kadim sapa sağlam karşısındaydı. Behiye hanım oğlunun yanına gitti.

'' Oğlum nasılsın? İyi misin?''

'' İyiyim annem iyiyim burnum kanadı birde ayak bileğim burkuldu o kadar.''

'' Ah be oğlum sana bir şey oldu diye çok korktuk''

Kadim kapının kenarında dikilen Şilan'a baktı.

'' Hepiniz de korktunuz mu?''

Şilan, Kadim'in ima ettiği şeyi anlayıp kafasını başka yöne çevirdi. Boş yere endişelendi. Kendine o kadar kızdı ki Kadim'i affetmediği için.

'' Oğlum nasıl oldu bu kaza''

''Moralim bozuktu baba çok hız yapmışım zaten kendimde de değildim. Öndeki arabaya çarptım.''

'Moralim bozuk' kısmını Şilan'a bakarak söylemişti. Genç kadın ise hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ediyordu. Buraya gelmeden fazla telaş yapmıştı. Elini yüzünü yıkamak için lavaboya girdi.

Odaya geldiğinde Kadim odada tekti. hiç istemese de mecburen Behiye hanım ve Yusuf ağanın nerede olduğunu soracaktı.

'' Annem ve babam nerede.''

'' ' Siz eve gidin karım bana bakar' dedim. Onlarda gitti.''

Kocasının bu rahat hareketleri Şilanı daha da sinirlendiriyordu.

'' Keşke bana da sorsaydın bakıp bakmayacağımı.''

'' Neden bakmayacak mısın?''

'' Hayır.''

Şilan'ın bu kendinden emin cevabı Kadim'i şaşırmıştı.

'' Nasıl ya? Sen affetmedin mi beni?''

'' Hayır affetmedim. ''

'' Ama kaza yaptım ben yani ölümden döndüm. Affetmen gerekiyor beni.''

'' Sonuç olarak ölmedin yani buradasın.''

'' Zaten ben öldükten sonra affetsen de bir anlamı kalmazdı.''

Kadim'in morali fazlaca bozulmuştu. Beklediği cevap bu değildi. O sanmıştı ki Şilan onun için endişelenir ve affeder ama yine yanılmıştı.

'' Ne zaman taburcu olacaksın?''

'' İstediğim zaman.''

'' Hadi o zaman gidelim. Çocuklarla ilgilenmem lazım.''

Kadim söylene söylene yataktan kalktı. Şilan ise ilgisizce Kadim'i izliyordu.

'' Bari biraz yardım et de ayakkabılarımı giyeyim.''

Şilan , yere eğrilip Kadim'in ayakkabılarını giydirdi. Tam geri çekilecekken Kadim elini tuttu. Şilan, elini çekmeye çalıştı ama Kadim pirana gibi yapışmıştı.

'' Ne yapıyorsun sen?''

'' Yürüyemiyorum elimden tutsan ölür müsün?''

'' Ölürüm.''