Bir Töre Masalı

BÖLÜM 2

           Önce uzun bir sessizlik sardı tüm avluyu. Herkesin gözünde aynı telaşla karışık çaresiz bakış. Sessizliği ilk bozan ise tabi ki  Kadim ağa oldu.

'' Babam ile görüşüp konuşacağım kararı o ve aile büyükleri verecek.'' cümlesi bitene kadar kız kardeşinin gözlerine baktı. Biter bitmez de hızla kaçırdı gözlerini. Biliyordu, biraz daha bakarsa hep arkasına sığındığı çatık kaşları gevşeyecek, buz gibi gözleri çözülecekti.Uzatmadan da koşar adımlarla ayrıldı oradan.Arkasında mutluluktan ışıldayan gözlerden habersiz. Barika hanım şükür dercesine sürdü ellerini yüzüne.

Hüseyin ağa, köşede duran tekli koltuğa yürüdü elinde ki değneğinden destek alarak.

'' Her şey bitmiş değil ama hala bir umut var demektir.''

Evin kahyasının sesiyle avlu da toplanan tüm çalışanlar işlerinin başına geri döndü. Şilan yengesini alarak odasına çıkardı. Zilan'nın kollarına dokundu irkildi birden, buz gibiydi üstüne üstelik tir tir titriyordu.

'' Hala bir umut var, bu kadar sıkma kendini hasta olursun yoksa.'' dedi bir yandan sıcak elleriyle Zilan'nın ellerini sararken. Zilan ise sadece onu teskin etmeye çalışan genç kızın ellerini sıkarak kendince  tepkisini belli etti.

Dolabına doğru gitti, 3 kapaklı dolabının raf olan kısmını açtı,  biraz göz gezdirdi. Aradığını bulduğunu belli eder bir tavırla uzanıp aldı iki parça kıyafeti , yengesine uzattı çamurlanmış elbisesinin yerine giymesi için.

'' Hadi giy bunları yenge . Sonra uyursun biraz.''

Zilan, aniden gözlerine genç kıza çevirdi. güldü hafifçe.

 ''dilini çok alıştırma Şilan. Sonra hatırlar üzülürsün. hem şuan bir kaç kişi oturmuş babamın dilinden dökülecek ölüm kararımı beklerken nasıl uyurum. yanlış anlama yemin ederim kendimi düşünmüyorum. yemin ederim Şilan. tek düşüncem siz ve annem. Size bunu yapmaya hakkımız yoktu ama ağabeyin ve ben sevdanın bize de size de bu kadar pahalıya patlayacağını düşünemedik. Bir anlık bir şeydi. tıpkı ölüm gibi. ben ağabeyin ile her şeye razıyım ama size bunu yaşatmayacaktık. affedin bizi.'' yutkundu daha fazla konuşamadan. 

Şilan sıktı dişlerini. Sanki hepsini kırmak istercesine. Daha önce hiç tatmadığı bir his doldu karnına. sonra kalbine sonra tüm vücudunu teslim alan bu ağrıya dayanamadı yatağına bıraktı kendini. 

'' Ben hayatımda hiç kimseye aşık olmadım Zilan. Aşk nedir, nasıldır? diye sorsan cevap veremem ama şunu biliyorum senin yerinde olsam ben de senin gibi yapardım. Tuhaf ama evet yapardım.

Uzanıp sildi Zilan'nın gözyaşlarını.

'' Ama boşuna heveslenmeyin. Öyle arkanızdan birbirlerine olan aşklarından öldüler deyip ağıt yakmayacak kimse. Ne sana ne ağabeyime bir şey olmayacak. Madem  ölüm dışında bir yol var o zaman eminim baban onu seçecektir. Kim göz göre kızının ölmesine razı olur ki?''

*****

Saat kaç bilmiyordu, ama neredeyse gün doğmak üzereydi. Gece boyu uyumadan  tüm gün olanları düşündü. 

'' Şaka gibi...'' dedi mırıldanarak. Gerçekten de şaka gibiydi. Sonu belli olmayan ve  belki de hiç güldürmeyecek bir şaka. 

'' Şilan, kızım kalk artık.'' dedi. Gözleri ağlamaktan kızaran Barika hanım. Kızının tüm gece gözlerini bile kırpmadığından habersiz. 

'' Anne! '' diye seslendi Şilan. Odadan çıkan annesine. Barika hanım durdu, döndü kızına. Gözleri doldu birden. Şilan kalktı yatağından, koştu sarıldı annesine. '' Geçecek'' diyebildi sadece güçsüz çıkan sesiyle.