Berceste

4. Bölüm

Merhaba sevgili okurlarım bu kitabı eğlence amaçlı yazıyorum.

Elfin Defne Aslan (Karahanlı)

İsminin Yiğit olduğunu söyledikleri adam "Ne yapıyorum abi ne olduğu belirsiz bir kızı evimize alıyoruz daha öncede sizin kardeş sevginiz yüzünden başımıza gelmeyen şey kalmadı," dedi isyankar bir şekilde.

Sinirli adam "Oğlum o hataydı ama Defne'nin DNA testini bizzat yaptık ya yanlış olma ihtimali var mı?" diye sorduğunda diğerleri sessiz kaldı.

Acaba diğer kız dedikleri kimdi ve onları nasıl bu kadar korkutmayı başarmıştı. Aklımda bin bir türlü senaryo dönüyordu.

Biraz daha bilincimi açık tuttum fakat uzun bir süre sessizlik olduğu için yorgun olan bedenim bulunduğu sıcak ortamda göz önünde bulundurulduğunda rahatça uykuya daldı.

~~~

Gözlerimi araladığım da bedenim havadaydı bir an ne olduğumu anlayamamış olsam da beni taşıyan kişinin sinirli bakan adam olduğunu anlamıştım.

Gözlerimi tam açmadan etrafıma baktım bir ton insan bize bakıyordu anlık bir şaşkınlık ile gözlerimi ışık hızımda geri kapattım.

Bir kaç saniye sonra gözlerimi açıp etrafımda ki kalabalıkğa baktığım da başımı yasladığım göğüsten kaldırmadan gözlerimi geri kapattım.

Sinirli bakan adam "Seni küçük numaracı, ayrıca korkma bu insanlar seni yemez," dediğinde hafif bir şekilde kıkırdadım.

O da gülünce uyandığım belli olmasın diye "Şişt başım ağrıyor benim," dediğimde saçlarımın üzerine bir öpücük bıraktı.

Ben kısa bir süre şaşkınlık geçirirken o "Tamam güzelim sen devam et," dedi. Bulunduğumuz kalabalıktan çıkana kadar hiç ama hiç kıpırdamadım.

Bir kaç merdiven çıktıktan sonra bir kapıdan içeriye girdik, sinirli bakan adam "Odaya geldik küçük numaracı," dediğinde hızla gözlerimi açtım. Bembeyaz bir odanın içinde açtığım gözlerim bir anlık acımış olsa da hızlı alışmıştım.

"Beni buraya kadar taşıdığın için teşekkür ederim," dediğimde tekrar saçlarımı öptü ve beni yavaşça ayaklarımın üzerine indirdi.

Ardından gülümsemesi ile "Rica ederim güzelim," dediğinde başımı kaldırıp yüzüne baktım "Senin adın ne?" diye sordum.

Adama sinirli bakan adam diye hitap etmek istemezdim o yüzden ismi lazımdı bana

Yumuşacık bir ifade ile "Adım Mirza güzelim," dedi  İsmi gerçekten çok güzeldi.

İçimden geçeni dışıma vurarak "İsmin çok güzelmiş," dediğimde şen bir kahkaha attı ve ardından burnumu sıktı.

Burnumu elinden kurtarıp geri çekildiğim de "Ama burnumdan uzak durun ya," diye bir isyan koptu dudaklarımdan. Mirza ise bu halime bakarak gülüşünü daha da büyüttü.

Bir anda yüzümü avuçladı ve "Defne çok tatlısın ama," dedi. Böyle ifaktan hafif de olsa utanmıştım.

Bu halime daha da gülerken "Allahım tipe bak," diyerej kafamı avuçları arasına sıkıştırdı.

"Allahım millet benden korkuyor bu adam kafamı mıncırıyor," diye söylendim kendi kendime.

Söylediğimi duymuş olmalı ki "Bak sen küçük hanıma," dedi alaycı bir tavırla.

Ona ters bir bakış attım ve "Neyse ya saat kaç ve benim telefonum nerede?" diye sorduğum da cebinden telefonunu ve benim telefonumu çıkarttı.

Ben kendi telefonumu alırken "Saat henüz 9 sen uyuya kalınca telefonunu ben aldım bir iki kere Aslan'lar aradı," dedi sonda yüzü kırışmıştı.