Kabuk Bağlamış Yaralar

Sen Sevilecek Biri Değilsin.

İşteeee. Hikayeyi yazarken ilk aklıma gelen sahne bu bölümde bulunuyor.

Ayrıca hikaye açıklamadaki replik de bu bölümde.

Biraz heyecanlı oldu. Fazla bekletmeden bölüme geçelim.

Bölüm için olan şarkılar:

Sezen Aksu - Bende Yoluma Giderim.

Mabel Matiz - Mendilimde Kırmızı Var.

Sena Şener - Sevmemeliyiz.

Pera - Uyu Bebeğim.

Sezen Aksu - Biliyorsun.

Bunun benzeri şarkıları da dinleyebilirsiniz. Size kalmış.

#####

3. Kişili Anlatım.

Bir yumruk. Bir yumruk. Bir yumruk daha. Karan art arda yumruklar atarken tüm sinirini Devran'dan çıkarıyordu. Yanında olan arkadaşları ise onu durdurmak için bir şey yapmıyordu. Sorgu odasında sadece yumruk sesleri vardı. Bazen acıyla haykıran Devran'ın sesi, bazen de sinirden bağıran Karan'ın sesi duyuluyordu.

Devran'ı konuşturup önemli bilgileri almışlardı. Sonra Karan kimseye bırakmadan Devran'ı dövmeye başlamıştı. Hırsı geçecek gibi değildi. Onun yumruklarıyla ölecekti. Son nefeslerini soluyordu. Bir süre sonra ise tamamen nefesi kesildi. Nabzı atmamamaya başladı. Karan onu döve döve öldürmüştü. Tek yumruk atan o değildi ama aralıksız yarım saat boyunca dövüyordu.

İçindeki sinir gittikçe büyüyordu. Kimseye anlatamıyordu. En çok da kalbinde büyüttüğü aşkı için üzülüyordu. Ondandı bu siniri.

O ölünce ellerini geri çekti. Her yeri kan içindeydi. Yüzüne de sıçramıştı. Yanında duran Barış ona ellerini silmesi için bir havlu uzattı. Karan ellerini sildikten sonra hepsi sorgu odasından çıktı. Devran artık hiçbir işe yaramayacağı için onu öldürmüşlerdi. Sağ çıkma ihtimali de yoktu zaten.

Hepsinin adımları yeri yerinden oynatırken Karan itinayla etrafa bakmıyordu. Asena'ya bakışını değdirmek istemiyordu. Onun güzel yüzünü, gözlerini görürse hiçbir şey yapamazdı.

Gerçi bu saatten sonra ona bakacak yüzü de olmazdı.

Saatlerdir Asena onun gözlerinin içine bakarken o bakmaya korkuyordu. Gelen mesajdan sonra tüm tavrı değişmişti. Sürekli soğuk davranıyor, onun olduğu ortamlardan kaçıyordu. Ama ne yazık ki bu akşam aynı mekanda yemek yiyeceklerdi. Bu akşamdan sonra ise bir daha aralarının iyi olacağı şüpheliydi.

Barış onun tavırlarındaki farklılığı farketmişti. Hakan da şüpheleniyordu. Emre ve Eyüp ise başka bir alemde oldukları için her şeyden bihaberdi.

Karan Asena'nın kalbine şifa değil, yara olacaktı.

O esnada Asena onların yanına geldi. Karan'ın başı yere eğikti. Asena onun bu değişikliğinin nedenini anlayamamıştı. Ne olduğunu sorduğunda ise Karan onu terslemişti.

Bu yüzden ona karşı kırgındı. Akşam hep beraber içmeye gittiklerinde onunla konuşmayı planladı. Şu an müsait bir ortam değildi. Karan biraz gergindi. Anlık bir sinir olduğunu düşünerek boşverdi.

"Ben eve gidiyorum. Akşam orada buluşuruz. Hepinize iyi akşamlar. " Dedi ve arkasına bakmadan çıkışa doğru gitti Asena. Karan'a bakmamıştı çünkü bakışının boş kalacağını biliyordu. Eve giderken sabah ki mutluluğu yoktu yüzünde.

Arkasından baktı Tim. Aralarında olan gerginliği hepsi farketmişti. Ne olduğunu bilmeyenler bile bu gerginliğin sebebinin Karan olduğunu anladılar. Karan pimi çekilmiş bomba gibi geziyordu ortalıkta. Normalde böyle ciddiydi ama Asena'ya karşı böyle değildi. O geldikten sonra değişmişti. Bu yüzden ondaki bu sinirli ifadeyi anlamamışlardı.