Bin Okunmayı geçtik ama bence daha fazla kişinin okunmasını hakediyor.
O yüzden elinizden geldiğince okuyun, oy bırakın ve yorum yapın. Yazarınız bu sıralar azmış boğa gibi art arda bölüm atıyor. Diğer kitaba da atıyorum. O kitabı bitirince bir tane daha taslakta bekletiyorum. Onu yayımlarım.
Hadi başlayalim gülüm!
Oy ver lan
#####
Asena Bige Yıldırım.
Bir insan bakışlarıyla adam öldürebilir miydi? Bence kesinlikle yapabilirdi.
Burak yemek teklifini bu akşam yapmak isteyince buraya ilk geldiğim günlerde Karan'ın beni getirdiği yere gelmiştik. Yemekleri sipariş ettikten sonra sohbet etmeye başladık.
"Asena, son gördüğümde genç ama olgun bir kadındın. Diğer herkese göre farkını hissetirirdin. Şimdi de yetişkin ve olgun bir kadın olmuşsun. " Dedi Burak. Ona tebessüm ettim. Burak çok sevgili yapıp kadınlarla takılan bir adam değildi. Biz de onunla beraber 1,5 sene sevgili olmuştuk. Gençtik, bu ilişkiyi yürütemediğimiz için ayrılmıştık. Okulum çok yoğun olduğu için ve onun da mesleği yorucu olduğu için çok sık görüşemiyorduk.
"Üzerinden yıllar geçti, değişmem gayet normal. Sen de genç ama cesur bir delikanlıydın, şimdi koskoca adam olmuşsun. " Dedim ona bakarak. Siparişlerimiz geldiğinde duraksayıp onları aldık. Burak ikimize de rakı doldurduğunda tekrar sohbete döndük.
"Değiştim. Ama kişiliğim pek değişmedi. Dış görünüş olarak bende büyüdüm. " Dedi gülümseyen gözlerle. Rakı bardaklarımızı birbirine vururken karşı masadaki hareketlilik dikkatimi çekti. Gözlerimi kaldırıp baktığımda belki de bir süredir ilk kez göz göze geliyorduk. Karan ve Barış buradaydı. Ve Karan'ın delici bakışları burayı buldu. Her zamanki soğuk ve ciddi bakışımı takındım. Umursamaz bir şekilde önüme döndüm. Lakin bakışlarının buradan ayrılmadığından şüphem yoktu.
Ne işi vardı burada?
Yüzümü Burak'a döndüğümde onun bana eskisi gibi baktığını gördüm. Sevgili olduğumuz günlerdeki gibi. Büyük bir ilgiyle.
Ama benim ona karşı eskisi gibi duygularım yoktu. İyi bir insandı, iyi bir askerdi. Saygı duyduğum birisiydi. Lakin ona aşık değildim. Kalbim sahibini tanıyordu, hiç ait olmaması gereken kişiye aitti. O kişi kalbimi acıtmaktan başka bir şeye yaramıyordu. Çünkü o sözlerden sonra kalbim acımaya başlamıştı. Bu sefer heyecandan değil, içimde dolan acıdan dolayıydı.
Ben de ona tebessüm ettim. Acı ve buruk bir tebessümdü. Burak da yüzümdeki değişimi anlamış gibi kaşlarını çattı. "İyi misin? "
Ona sadece başımı salladım. Sonra elimdeki rakı bardağının içindeki rakının tamamını içtim. Gözlerim karşı tarafa, onun olduğu yere bakmasa da onun da su gibi içki içtiğini görüyordum. Umrumda değildi. Hayır, umrumda olmamalıydı.
"Asena, ben senden sonra kimseyi hayatıma almadım. Neden bilmiyorum ama sen benim hayatımda olabilecek tek kadındın. Başkasının senin yerine geçmesini istemedim. " Diyerek beni kendi dünyamdan ayırdığında şaşkın bakışlarımı ona çevirdim. Benden sonra hayatına birilerinin girdiğine emindim. O yüzden bunu söylemesi beni afallatmıştı.
"Ben ne söyleyeceğimi bilmiyorum. "
Burak zaten bunu bekliyormuş gibi rahattı. Ama farklı olarak sesi daha derinden ve anlamlıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kabuk Bağlamış Yaralar
ChickLitKüçükken çok yara almıştım. Hem de en yakınlarımdan. Çok küçük yaşta tatmıştım sevgisizliği, acıyı. Çok üzülmüştüm. Çok üzmüşlerdi. Ama artık bana acı veren o yaralar kabuk bağlamıştı. Ya da ben öyle sanıyordum. Asena Bige Yıldırım & Karan Efe Asil...
