A Politician's Paramour

24

"Pumasok ka na dito ngayon din." seryoso na siya na para bang konti nalang ang itatagal ng kanyang pasensya

Umiling ako, hindi ako pwedeng sumama sakanya kasi sa oras na gawin ko yun ay mamamatay ako.

"Isa" nagsimula siyang magbilang na mas nagdala ng takot sa buong katawan ko pero nanatili parin akong nakatayo

"Dalawa" lumakas ang boses niya

"Tatlo! tangina pumasok ka na ngayon din kung ayaw mong mag eskandalo ako dito!" ikinasa niya yung baril at itinutok sa gate ng isang bahay na katapat namin

Nangatal ang buong katawan ko at inihakbang ang mga paa ko papalapit sa sasakyan.

"Bilisan mo bago pa ako mawala sa katinuan."

"A-anong gagawin mo sakin?" nauutal na tanong ko habang umiiyak sa sobrang takot

Inis niya akong tinignan "Punyeta sumakay ka na ngayon din!" sinigawan niya ako at alam kong kung may mga tao sa paligid ay maririnig nila ang kanyang boses

Aktong lalabas siya sa kotse pero bago pa niya magawa yun ay binuksan ko na kaagad yung pintuan ng sasakyan at sumakay. Isinara niya ang bintana at nilock ang pintuan mula automatic control. Inilapag niya ang baril sa harapan bago humarurot ng pagmamaneho.

Habang binabaybay namin ang daan pauwi sa kanyang bahay ay sinisimulan ko nang tanggapin na anumang oras ay mamamatay ako. Hindi mahirap sakanyang ipatapon ako at pagtakpan ang pagkawala ko dahil sa taglay niyang kapangyarihan at impluwensiya.

Para sakanya ay isa lamang akong bagay..ari-arian na pwede mong dispatsyahin anumang oras. Isang babaeng parausan..at wala ng iba.

We entered the private village and the moment na pumasok kami sa gate ng kanyang mansion, ipinikit ko ang mga mata ko. Anumang mangyari ngayong gabi ay alam ko sa sarili kong ginawa ko naman ang lahat.

Nagulat ako at binuksan ang mga mata ko nang maramdaman ang malamig na metal ng baril sa ulo ko. I-ito na ba yun? nagsimula akong umiyak at tinakpan ang bibig ko.

"Open your damn camera."

"A-ano?" nagtatakang tanong ko at nilingon siya ng kaunti

Pero hindi siya nagsalita at bagkus ay kinuha mula sa bulsa ko yung cellphone ko. Binuksan niya ito at inilagay sa harapan habang nakapatong sa bintana nang sunod niyang buksan ang camera at nagsimula itong mag-record, kuhang-kuha ang mga mukha namin maging ang paligid.

"Anong ginagawa mo?"

Ininaba ni Eric ang baril at bigla akong hinalikan. Natulak ako sa bintana habang pilit ko siyang tinutulak na walang humpay sa paglaro sa aking labi.

Kumalas siya at biglang pinunit ang suot ko, hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinampal siya ng malakas habang umiiyak na tinakpan ang aking dibdib. Napatingin ako sa camera nang mapagtanto ko kung ano ang binabalak niya.

"Balak mo akong i-blackmail gamit ito tama ba?!" galit kong kompromta at aktong kukunin ang cellphone ko pero kaagad niyang nahawakan ang braso ko

"Gumagawa lang ako ng ala-ala kasama ka. Ala-alang hindi mo makakalimutan."

"Hayop--"

He adjusted the front seat and made me lean on it, making him position on top of me. Napatingin ako sa cellphone sa harapan at galit ang nanaig sakin, he was sexually abusing me, in front of that camera. Hinahalikan niya ako sa leeg hanggang sa pababa ito ng pababa, I was so helpless.

"This wont hurt, I promise." hinaplos niya ang aking ulo bago nagsimulang maghubad

Pumikit na lamang ako nang simulan niya ring tanggalin isa-isa ang mga telang nakabalot sa katawan ko. Sa puntong ito ay sobrang nandidiri na ako sa sarili ko, hindi ko na maramdaman kung katawan ko pa ba to, kung ako pa ba ito...

"G-gagawa tayo ng mga anak Catleya.."

Hindi ako makapagsalita..hindi ko maintindihan ang nararamdaman ako. I was supposed to hate it, but why does my body says otherwise?

"You'll be the mother of my children..."

Pagod na pagod kaming dalawa at nahiga siya sa driver's seat. Parehas naming hinahabol ang aming mga hininga at walang kahit na sinuman ang umimik. We both camouflaged in the silence of night. Kinuha ko ang isang piraso ng tela sa gilid ng upuan ng sasakyan at itinakip ito sa katawan ko bago ako humarap patagilid sa pwesto ng pintuan. Dahan-daha muling umagos ang mga luha sa mata ko.

Kahit hindi ako lumingon ay nararamdaman kong nagpapalit siya ng damit, pero he didn't say any word. Tahimik lamang ako hanggang sa marinig kong buksan niya ang pintuan ng kotse at lumabas, I didnt bother to looking at him, ang akala ko ay iiwan niya ako pero I was wrong, I looked at him when he opened the door beside me.

"Iaakyat na kita sa kwarto, doon ka na magpahinga. Alam kong pinagod kita."

Hindi ako nagsalita pero bigla niya akong binuhat at inayos ang telang nakatakip sa buong katawan ko before closing the door. Dahan-dahan niya akong ihiniga sa kama at kinumutan.

Akala ko ay aalis na siya pero he suddenly kissed my neck and lied beside me. "You look so pretty without your clothes on. Alam mo ba yun?" pinigilan ko ang paghinga nang maramdaman ko ang kanyang mainit na kamay sa balikat ko

"Alam kong may lalake kang kinahihibangan." panimula niya, mahigpit akong humawak sa kumot. Hindi ko pwedeng ipaalam sakanya si Earl, alam ko kung anong kaya niyang gawin. Malalagay sa alanganin ang buhay niya at ayokong humantong sa puntong iyon. Mahal ko si Earl, and I am willing to protect him from this animal. Lumapit siya sa teynga ko at bumulong "Pero huwag kang magkakamaling ipaalam sakin kung sino siya, kasi alam mo na kung anong mangyayari sakanya...at sayo."

"Nagkakaintindihan ba tayo?" hindi ako sumagot

"Catelya sumagot ka ISA. DALAWA. TAT--"

"Oo!" galit kong sagot bago pumikit

Pero napabangon ulit ako nang hablutin niya ang braso ko at ipailalim sakanya. Galit ko siyang tinignan ngayong nasa ibabaw ko siya.

He smirked and threw away the blanket, making it a reason to expose my body. "Pakiramdam ko ay hindi ka pa yata pagod."

"No please." umiling ako, hindi ko na kaya, hindi na kaya ng katawan ko.

"Make sure to think thrice in the future bago mo ako sagut-sagutin. Kilala mo ako, alam mo kung pano ako magalit."

"Parang awa mo na--hindee!" I shouted helplessly as he tried to conquer me again

Author's Note:
Sorry sa super bagal na update guys, I am very well aware of it. Busy pa kasi ang ate ninyo sa academics kaya ill try my best to publish the next chapter as soon as possible. Lovelots!