A Politician's Paramour

18

Umupo ako sa gilid ng hotel bed habang nakatitig sa madilim na kalangitan na natataw ko sa pamamagitan ng balcony ng kwartong kinuha namin. Bahagyang nakabukas ang pintuan na sliding door kaya nakakaramdam ako ng ihip ng hangin lalo na sa suot kong manipis na bistida. Ano ng oras noong makarating kami dito sa parte ng Itogon, Benguet na isang resthouse at isang swimming pool sa itaas ng bundok at ang mga mga nakapaligid samin ay mga hardin na lettuce ang tanim.

Nagbukas na ang pintuan ng bathroom nang lumingon ako at nakitang kakatapos lamang niya maligo, wala siyang suot na t-shirt at nagpupunas ng buhok gamit ang puting bathtowel. Humarap akong muli sa balcony dahil alam kong ako na ang susunod na maliligo nang nagtaka ako dahil nakita kong namatay ang ilaw kaya bumalik ang tingin ko sakanayang ngayon ay nakasuot ng t-shirt at umupo sa tabi ko. He held my hand and kissed it.

Umiwas ako ng tingin at humigpit ang hawak ko sa bistida ko gamit ang isang palad ko "Pero hindi pa ako naliligo"

"Its okay" he undoubtedly said

I closed my eyes and waited for him to do the first move but seconds had passed and I still couldn't feel anything. I opened my eyes and saw him smiling at me.

"What's the problem?" inosenteng tanong ko

His smiled widened and fixed my hair, he faced me "I love it when you act so innocent. Mas lalong lumalalim ang pagmamahal ko sayo, alam mo ba yun?" something's wrong with his tone, the way he speaks..it was too.. soft.

"May nagawa ba ako?" lumunok ako

Tumawa siya ng kaunti at umiling, umayos siya ng upo at humarap sa balcony while I stared at him. Ano bang mali sakanaya? this is very unlike him, did something happen?

"While I was driving in our way here, to this lovely place. Hindi ko mapigilang tignan ma habang natutulog ka sa passenger seat and I admired you very much. You were an innocent, demure, and a soft lady." mapupungay ang kanyang mga mata habang nagsasalita siya, halatang pagod siya sa trabaho. "And I realized na I have been too hard on you, hindi kita hinayaang mamuhay bilang ikaw, bilang isang normal na estudyante. Pakiramdam ko ay.." his eyes met mine "Pinagkaitan kita ng kaligayahan."

Namula ang mga mata ko sakanayang sinabi, unang-una sa lahat ay hindi ko ineexpect na sasabihin niya ang mga salitang ito sakin.

"I love you Catleya, and from now on, i'll trry my best to make it up to you. I'll hold you when things go wrong, I'll scream with you when you have no one by your side, I'll be with you until the end. You'll never be alone, with me by your side that's why ill never force you to do things again. From this moment on, im giving you the freedom to choose and decide on your own, ill also be removing your bodyguards so that you could be at ease everyday. I'll stop sending someone to follow you everytime you're outside so that you could enjoy life."

Bigla akong napaluha at tinakpan ang bibig ko dahil sa paghikbi ko. He smiled at hugged at me tightly. This time, his hug was different, it was giving me the comfort that I needed for the first time and I felt it from him. I was crying on his shoulders while he was comforting me. Siya ba talaga itong nasa harapan ko ngayon?

"I know what people are saying about you, at alam ko kung gaano ito kasakit sayo, hinihintay kitang sabihin ang bagay na ito sakin pero pinili mo parin itong sarilihin but dont let me find out about their identity because once that happens, they're done for good. I also knew about those men who had the intention to court you."

"A-alam mo?"

"Lahat ng bagay nalalaman ko Catleya. But this time, ill have to trust in you. But please, don't love another man and leave me, because if you do..ill die." there was sadness in his voice, I closed my eyes dahil hindi ko alam kung anong sasabihin ko

Maaga kaming natulog na dalawa, and he didn't touch me as expected. Hindi parin ako makatulog dahil sa sinabi niya kanina, lumingon ako sakanaya na mahimbing na nakatulog habang nakaharap sakin. Bumangon ako at ilang segundong umupo sa kama, tinignan ko siya at maingat na inayos ang kanyang kumot. Dahan-dahan akong tumayo kasi ayoko siyang magising, alam kong kailangan niya rin ng pahinga.

Binuksan ko ang sliding door ng balcony habang dala-dala ang cellphone ko. Maingat ko rin itong isinara habang nakatingin sakanyang tulog pa din. Binuksan ko ang cp ko at binuksan ang facebook, Nagdadalawang-isip ako kaya kinagat ko ang labi ko at hindi na napigilan ang sariling i-type ang pangalan niya sa search bar. Ngayon ko lang ulit siya inistalk. Napangiti ako nang makita ang profile picture niya, suot niya ang green hoodie na ibinigay niya sakin pero ang background niya ay sa locker sa school at mukhang stolen ito kasi sa iba siya nakatingin, sino kayang tinitignan niya? mukhang paborito niya ang damit na yun, hindi bale ibabalik ko na ito sakanya sa Lunes tutal nalabhan naman na. Nakaramdam ako ng pagkadismaya habang nagscro-scroll sa photo album niya kasi puro mga pictures ng drawing nila sa Architecture, at isa pa ay nalaman kong 4th year din pala siya kagaya ko, graduating na kaming dalawa.

May nag-iisa siyang featured photo kaya naman dali-dali ko itong tinignan nang mapatakip ako sa aking bibig dahil sa kilig. Picture niya ito sa café nung araw na matapunan ako ng order niya at suot pa niya yung hoodie. Nagselfie siya at may text sa gilid na "Falling in love with the beauty that surrounds me" at nakita ako sa background na naglilinis sa may entrance. Alam kong coincidence lamang ito pero hindi ko maitago ang nararamdaman kong saya.