Victoria en Gavi ontmoeten elkaar per toeval wanneer ze hem moet interviewen na de finale van de Nations League 2023.
Hij is meteen verliefd op haar, maar het leeftijdsverschil van enkele jaren ziet zij hem alleen als een jongere vriend.
Zal het hem...
Kerstmis naderde snel, er waren nog maar enkele dagen te gaan nu, en met alles wat er gaande is heb ik nog voor niemand cadeaus gekocht. We zouden het dit jaar vieren met de broer van mijn moeder, zijn familie en grootmoeder vlakbij Sevilla. Ik keek ernaar uit, maar dat betekende dat ik voor veel mensen iets moest kopen en ik was erg gestresseerd.
Ik was momenteel in een gigantische sportwinkel, en probeerde één van de laatste Bellingham shirts te vinden voor mijn kleine neven. "Ouch! Dit is de slechtst mogelijke uitkomst die ik kon meemaken na je relatiebreuk", hoorde ik iemand zeggen en ik draaide me om en zag Javi, Aurora, haar vriendje. "Oh, zwijg, het is niet voor mij. Vertel het niet verder. Zeker niet...", zei ik, maar dwarrelde af. Zijn naam zeggen was nog steeds te pijnlijk. "Ik... zal het niet doen", zei hij en leek ook verloren, het was een rare situatie. "Hoe gaat het met hem? Je weet wel, met zijn knie en alles", vroeg ik. "Je bent... bezorgd?", vroeg hij me een beetje verrast. Ik viel in zijn armen en begon te wenen. "Natuurlijk, ik hou nog steeds van hem", sniffelde ik. Hij wist niet wat hij moest doen en gaf me enkele klopjes op mijn rug, totdat ik hem losliet en een stap achteruit zette. "Zeg hem dat alsjeblieft niet", zei ik. "Dag. Zalig Kerstmis voor jou en... je weet wel, iedereen", voegde ik toe, draaide me om en liep naar de kassa.
In de namiddag, ontmoette ik Martina, mijn La Vanguardia PR-verantwoordelijke. "Ben je echt zeker van het interview?", vroeg ze me terwijl ze dingen in haar notitieboekje schreef. La 1 had voor een exclusief interview gevraagd en het was nu gepland voor de namiddag van de 31ste, omdat ze een hoog kijkcijfer verwachten om dat uur. Ze wilden er iets groots van maken. Aan de promotie werd al gewerkt. "Ja, ik ben klaar, dokter Reyes denkt dat ook", antwoordde ik en knikte. "Geweldig, en je verzekerd dat je het live wilt?", vroeg ze. "Ja, ik wil niet dat ze er dingen uitknippen. Het zal moeilijker zijn, maar ik wil controle houden over wat ik zeg", antwoordde ik. "Maar ze zullen je vragen over... je weet wel", zei Martina. "En ik zal hen onderbreken dat het privézaken zijn", zuchtte ik.
"Oké, terwijl we erover bezig zijn... een man genaamd Llorente van Barça's PR-team heeft een vergadering gevraagd met jou morgen, ik weet niet waarover het gaat — hij was erg geheimzinnig — en ik weet niet wie er zal zijn, enig idee waarover het kan gaan?", vroeg ze me nadat ze het volgende punt in haar agenda had gelezen. "Hij is één van de mannen die er waren toen ik de NDA tekende toen we begonnen uit te gaan. Ik heb geen idee wat hij wil en ik ben niet van plan om op te dagen omdat ik al onderweg naar Sevilla zal zijn. Jij kan in mijn plaats gaan", zei ik en ze knikte. "Oké, ik zal je erna bellen als er iets is dat je moet weten", antwoordde ze.
"Klaar om de titel 'het verdrietige meisje' te verliezen?", vroeg ze me toen we onze spullen aan het inpakken waren. "Sorry?", vroeg ik verward. "Ik heb de paparazzi gebeld. Je kan niet altijd verdrietig en depressief gefotografeerd worden. Je bent de meest ongeloofelijke vrouw die ik in mijn carrière ben tegengekomen en ik... wil helpen je het meeste uit jezelf te halen...", zei ze en lachte naar mij. "Laat hem zien wat hij mist", voegde ze eraan toe en dat kwam bij mij binnen. "Oké", grinnikte ik en lachte terug. Toen we naar buiten gingen, praatten we over onze plannen met Kerstmis en uiteindelijk namen we afscheid en ik haastte me om nog cadeautjes te gaan kopen als ook mijn laatste sessie met dokter Reyes voor de feestdagen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
