Zekerheid • Gavi

81 | Leven van een verslaggever

Toen ik maandagochtend wakker werd, was ik erg uitgeput, maar ik wist dat ik moest opstaan want ik had 's middags afgesproken met Martina. We hadden afgesproken in een restaurant dicht bij La Vanguardia en ze haalde een stapel brieven en papieren boven.
"Wat is dit?", vroeg ik nieuwsgierig.
"Uitnodigingen voor evenementen. Ga erdoor en laat me weten welke je graag zou willen bijwonen en ik zal degene bevestigen die overeenkomen met je kalender", vertelde ze me terwijl ze van haar limonade dronk.
"Zal ik doen", antwoordde ik en grijnsde.
"Volgende punt: je boek. La Vanguardia Publishing staat open voor een soort memoires over je tijd in het Midden-Oosten, de gevangenschap, de ontsnapping enzovoort. Wil je dit doen?", vroeg ze.
"Ja. Ik ben klaar", antwoordde ik zelfverzekerd en Martina gaf me een bemoedigende glimlach.
"Je bent vrij om alles te vertellen. Ik bedoel, als je dat wilt. La Vanguardia zal alles aanpakken wat er op ons afkomt", zei ze.
"Je bedoelt... als ik iets schrijf dat de NDA verbreekt over mijn relatie met Gavi en Barça besluit juridische stappen te ondernemen?", vroeg ik en ze knikte. Ik zucht. "Ik weet het niet, Martina. Ik zal erover denken... Als het bij het verhaal past als ik het boek schrijf. Ik wil mijn ex-relatie niet mijn verhaal laten bepalen - omdat dit verhaal zoveel meer is dan die jongen", zei ik stil.
"En dat begrijp ik, het is volledig jouw keuze, het is jouw boek en je moet je niet verplicht voelen. Ik wilde het je gewoon vertellen dat we allemaal achter jou staan", antwoordde ze en glimlachte.

In de avond, gingen ik, Chiara en Irene samen eten en ik kwam net op tijd aan in het restaurant waar Chiara al aan onze tafel zat.
"Hey", begroette ik haar vriendelijk.
"Hallo, je ziet er goed uit! Veel beter!", zei ze en omhelsde mij. Ik fronste naar haar.
"Echt, ik meen het. Irene komt later, ze stuurde dat ze nog op het werk vast zat", zei Chiara en ik keek naar mijn scherm, en zag Irene haar bericht in onze groepchat.
Chiara vroeg me alles over mijn uitstap naar Saoedi-Arabië en ik vertelde haar alles, inclusief mijn confrontatie met Vito Roque.
"Wel, het drama lijkt nooit te stoppen", grinnikte ze en ik zuchtte.

"Wat is er hier in Barcelona gebeurd terwijl ik weg was?", vroeg ik, en veranderde het onderwerp.
"Mateo en ik kwamen elkaar donderdag in een bar per toeval tegen, we waren daar beiden met vrienden om de wedstrijd te kijken en we hebben heel de avond gepraat. Het was erg leuk. Ik ben misschien met hem daarna naar huis gegaan...", zei ze en bloosde.
"Awww! Ik wist al lang dat er iets tussen jullie hing!", riep ik blij uit.
"Ja... het was op de een of andere manier nooit het juiste moment, want hij verhuisde eerst voor zijn studie, toen hij terugkwam verhuisde ik, toen ik terugkwam verhuisde hij weer voor een baan, maar nu... zijn we allebei terug en misschien..." zei ze en beet op haar lip.
"En wat met Pedri?", vroeg ik.
"Wel... ik zal natuurlijk stoppen met hem als ik wil proberen met Mateo", antwoordde ze.
"Je hebt het echt gekund om geen gevoelens te krijgen?", vroeg ik verrast.
"Natuurlijk. Ik zei je dat er geen gevoelens waren, jij geloofde me gewoon niet", zei ze en knipoogde naar mij.

"Meiden, het spijt me... Mijn baas gaf me onder mijn voeten over een artikel en ik moest het herschrijven voor de deadline", hijgde Irene toen ze eindelijk bij onze tafel aankwam, ze leek eerder dood dan levend. Toen ze ging zitten, vroeg ze onmiddellijk wat ze had gemist en we brachten haar op de hoogte van alles.
"Ik ging Vicky net vragen over die nieuwe vlam waarmee ze uitgaat...", zei Chiara en leunde naar voren met een ondeugende grijns op haar gezicht.
"Oooh, Luis!! Ik zag Rita, je weet wel die ambetante meid van onze klas, vorige week op straat en ze was RAZEND dat foto's van jou en Luis in elk magazine stonden!", zei Irene.
"We zijn gewoon vrienden en we hebben erover gepraat. Hij is erg vriendelijk, hij maakt me gelukkig", antwoordde ik en lachte.
"Zelfs niet een kleine crush op hem?", vroeg Irene nieuwsgierig.
"Nee. Gewoon vrienden. We hebben elkaar gefriendzoned. En hij denkt dat Gavi nog steeds van me houdt", antwoordde ik, waardoor ze beiden met hun ogen rolden. Ze haatte het om over hem te praten en Chiara veranderde snel van onderwerp.