88 | Boeken zijn mijn nieuwe passie

56 3 0
                                    

Ik werd de volgende ochtend wakker gemaakt door het geluid van iemand dat op mijn deur aan het kloppen was. Mijn ogen schoten open en ik vond mezelf in de armen van Gavi in de zetel, zijn arm hing alarmerend laag rond mijn middel. Ik maakte me snel vrij uit zijn armen, en struikelde bijna over de lange jurk die ik sinds gisteravond droeg.

"Wat in hemelsnaam wil je?", vroeg ik geïrriteerd toen ik de deur van mijn appartement opendeed en mijn broer er zag staan, hij had een wit shirt aan met zijn initialen erop, een geklede broek en een das hing rond zijn nek, nog niet gebonden. Ik herinnerde me dat mensen op dit uur naar hun werk moesten.
"Waarom draag je de kleren van gisteren?", vroeg hij in de war. "Ik wilde net kijken of je melk had, mijn is slecht en-", mompelde hij terwijl hij naar binnen ging, maar stopte toen hij Gavi zag, die net recht stond. Oh God.

"Wat doet hij hier?", vroeg hij met een vragende blik, zijn ogen keken naar de lege fles champagne naast onze twee glazen op mijn koffietafel.
"Eh... hij", begon ik, maar ik wist niet wat ik moest zeggen. Gavi was even sprakeloos. Wat deed hij hier?
"Gelukkig draag je ten minste de kleren van gisteren!", zei Kike, en zijn ogen keken van mij naar Gavi en dan naar de zetel. "Je hebt geluk dat ik al laat ben, maar vanaf dat jij vrij hebt en in de stad bent, gaan wij praten", zei hij streng en wees naar mij.

"Oh, en ik heb twee ticketten nodig voor de volgende wedstrijd van Barça, kan je het aan Luis vragen? Ik ga met mijn nieuwe meisje", zei hij en knipoogde. Natuurlijk moest hij Luis zijn naam gebruiken terwijl Gavi hier was. En wacht, wat?
"Wat? Je verteld dit zo maar ineens?", riep ik uit terwijl hij in mijn koelkast keek, maar die was leger dan de grot waar Jezus in lag op Paaszondag.

"Wel, je bent er nooit! Al dat je doet is die hete voetballers volgen en er geweldig uit zien op rode lopers!", plaagde hij mij.
"Hoe dan ook. Vergeet niet dat we volgende week in Madrid moeten zijn voor... dat order ding. Je zou je haar moeten laten knippen", vertelde ik hem, en realiseerde me dat Gavi hier nog was.
"Echt niet, ik vind het beter lang!", verdedigde hij zichzelf.
"Gavi, zeg iets!", betrok ik hem nu in ons gesprek en hij leek verrast, hij stond in mijn woonkamer zoals een hert die in de lichten van een auto kijkt.
"Eh... ik...", mompelde hij, maar mijn broer onderbrak hem.
"Ja... ik neem geen advies van iemand die kaviaar inruilde voor een meerval", zei Kike en deed de deur van de koelkast dicht. "Tot snel zusje", zei hij en wandelde naar buiten en deed de deur achter hem dicht.

"Wel... ik... kan maar beter gaan. Het was goed om je weer te zien, Vicky", zei Gavi verlegen en hij vertrok ook voor ik de kans had om iets te zeggen. Mijn telefoon ging af en ik keek er snel naar voordat ik met mijn ogen rolde.

Martina Vasquez
De eerste versie van je boek moet af zijn in 2 weken!

Ugh, verdomme. Ik was nog niet eens begonnen met schrijven omdat mijn kalender zo vol was met reizen en werk, maar Gavi nam ook een groot deel van mijn gedachten in beslag. Ik keek naar de klok op mijn telefoon en vloekte. Ik moest beginnen inpakken omdat ik naar Mallorca zou gaan voor de eerste speeldag van de Copa del Rey halve finale en dan was het morgen direct naar Madrid voor de andere wedstrijd. Volgens mijn kalender was ik vrijdag vrij, godzijdank - ik moest echt beginnen schrijven.

 Volgens mijn kalender was ik vrijdag vrij, godzijdank - ik moest echt beginnen schrijven

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Zekerheid • GaviWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu