İTAATKAR bxb

14

Güneşin yüzüme vurmasıyla gözlerimi açtığımda boş yatakta yapayalnız olduğumu görünce sırtımı yatak başlığına dayadım.

Ne bekliyordum ki böyle olacağını bile bile onunla oldum. Ama yüzde bir ihtimalin olmasını isterdim.

Onun beni gerçekten sevmesini.

Yerde ki baksırımı alıp üzerime geçirecekken kalçamda hissettiğim ağrıyla inledim.

Zorlukla baksırımı giydikten sonra banyoya girip soğuk bir duş aldım kendime gelebilmek için.

Yanda duran havluyu alıp vücudumu kurulayarak aynanın karşısında durduğumda aynaya yansıyan yansımama baktım.

Çökmüştüm gözlerim altı uykusuzluktan mosmor olmuş vücudumda yaralar vardı. Hiç silinmeyecek yaralardı ama acımıyordu eskisi gibi.

Üzerime beyaz bir tişört altımada bir eşofman giydikten sonra saçlarımı kurulamadan odadan çıkıp aşağıya indiğimde salonda telefonla konuşan engine baktım.

Bakışları bana kaydığında "ben sizi sonra arayacağım." Diyerek telefonu kapattıktan sonra koltuğa oturup evraklarla uğraşmaya başladı.

"Ne bu halin." Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Ne varmış halimde." Dediğimde umursamaz bir şekilde

"Odana çıkıp saçlarını kurut." Dediğinde dudaklarım kıvrıldı varla yok arasında.

"Umrundaymışım gibi davranma." Dediğimde saniyelik gözlerini evraklardan çekip bana baktı.

"Doğru umrumda değilsin." Dedi düşünmeden.

"Belli." Dedim sinirli çıkan sesimi dizginleyemeden.

"Duygu sömürüsü yapmayacaksın herhalde odaya elimde kahvaltı tepsisi ile gelmediğim için mi bu tavrın." Dedi hafif alaylı sesiyle.

"Öyle bir beklentim yok zaten." Dedim ellerimi göğsümde birleştirerek.

Elinde ki dosyaları kenara bırakıp ayağa kalkarak yanıma adımlamaya başladığında yerimde gergince kıpırdandım.

"Öyle bir beklentin olmasın zaten. olmayacak hayallere kapılma." Dediğinde gerçekle bir kez daha yüzleştim.

"Kardeşimi görmek istiyorum." Yutkunup konuyu değiştirmeye çalışarak.

"Görmeyeceksin." Dedi arkasını dönerken.

"Ne demek görmeyeceksin KARDEŞİMİ GÖRMEK İSTİYORUM." Dedim sesimi yükselterek. Delice bakışları bana döndüğünde geri adım atmadan aynı ifadeyle kendisine bakmaya devam ettim.

"Bana sesini yükseltme dediğimi çok iyi hatırlıyorum." Dedi baskın sesiyle.

"Ben senin kölen değilim beni burada zorla tutuyorsun anlaşmamız çoktan bitti gitti babamı öldürdün cana can ödeştik benide kardeşimide bırakacaksın." Dedim net bir ses tonuyla. Güldü.

"Seni bırakacağım öyle mi." Dedi alay edercesine. "Ha istersen bide sen rahat ol mutlu ol diye ortam sağlığıyım sana ne dersin." Dediğinde yüzümü buruşturdum.

"Ne istiyorsun daha ya babamı öldürdün. babamı. Aldın İşte intikamını cana can özdeştik bitti." Dedim bıkmış bir şekilde.

"Bitmedi. Sen ölmedende bitmeyecek." Dedi üstüne basa basa.

"Karşındayım işte." Dedim kollarımı iki yana açarak. "Beni öldürmek için neyi bekliyorsun öldür rahatlayalım." Dediğinde ellerini cebine koyarak dibime girdi.