Bazı insanlar korku filmlerini ve korkunç şeyleri sever ve hatta korkmayı bile.
Senin de onlardan biri olduğun bir sır değildi... yani kendini bildin bileli. Aileni korkutmak için dolaplara saklanırdın veya arkadaşlarınla saklambaç oynadığınızda seni bulmak onlar için gerçek bir kabustu. Kimsenin bu korku sevgisinin nereden geldiğine dair bir fikri yoktu.
Tüm bunlar 2014 cadılar bayramında başladı. Şehrin yakınlarında perili bir tema parkı açılmıştı ve tabii ki ailene gitmene izin vermeleri için yalvarmak zorunda kalmıştın. Bazı büyük arkadaşlarınının da orada olacağını düşündükleri için gitmene izin vermişlerdi. Hepiniz american horror story'yi izliyordunuz, ama dürüst olmak gerekirse çoğunluk evan peters yüzünden izliyordu. Sizi kim suçlayabilir ki? Bin yıldır uyumamış gibi görünen bir adama karşı koymak zordur.
Geriye dönüp baktığında, bazı arkadaşlarına Pablo'nun fotoğrafını gösterdiğinde kafaları karışıyordu çünkü Pablo gayet uykusunu almış ve masum görünüyordu. American Horror Story'yi izlemenin yanı sıra, Stephen King okumayı da seviyordun. R.L. Stine'ın yayınladığı her şeyi okuduktan sonra ona terfi etmiştin.
Hepinizin bu tema parkını ziyaret etmek istemenizin ana nedeni, korkunç evlerden birinin American Horror Story'deki cinayet evinden esinlenilmiş olmasıydı. Bu korkuyu ilk elden yaşamaya kim karşı koyabilirdi ki? Kesinlikle sen değil. O gecenin ne kadar korkunç olacağını bilseydin, o lanetli yerin yakınına asla gitmezdin.
Arkadaşlarından biri ortalıktan kaybolmuştu. Hiçbiriniz kabul etmek istemeseniz de paniklemiştiniz. Neyse ki içgüdülerin sana burada bir şeylerin fena halde ters gittiğini söylüyordu çünkü o kimseyi korkutacak bir tip değildi. Her yere bakıyor ve insanlara onu görüp görmediklerini soruyordunuz.
Ve saatler sonunda onu gördün.
Birisi çıkışa yakın bir yerde ona doğru yürüyordu ve elini tuttu. Kaçmak yok, drama yok kabus bitti.
Sonra omzuna dokundu. Meğer seni korkutmak için intikam olarak bu anı bekliyormuş. Güvende olduğu için rahatlamıştın ama korkmaya eskisi gibi bakamıyordun. Korku filmleri izlemeyi tamamen bıraktın ve her şeyin kilitli olup olmadığını defalarca kontrol etmeden uyuyamaz hale geldin.
Eski alışkanlıklar zor ölür ve bugüne kadar bunu istisnasız her gece yapmaya devam ediyordun. Pablo bunu olağandışı bir şey olduğunu düşünmedi çünkü arka hikayenin arka planıyla ilgili hiç bir şey bilmiyordu. Bir gece ikiniz netflix'te bir şey izlemeye karar verdiniz. ikiniz de film seçme konusunda çok kararsızdınız, bu yüzden "beni şaşırt" özelliğini kullanmaya karar verdiniz. Bunun belki de en iyi fikir olmadığını söylemek yanlış olmaz. fırtınalı bir gecede The Shining izlemek mi? aklından geçen bu değildi, ama bir şey söylemek istemedin çünkü bazı avantajları vardı. Çekinmeden ona sarılmak mı? Mükemmel. Seni yatağa taşıyabilmesi için uyuyakalmış numarası yapmak mı? görünüşe göre bir b planın var.
Oynat tuşuna basarken kaşlarını çattığını gördüğünde gülümsemekten kendini alamadın. İzlerken her zaman çok fazla soru sorardı ve bu etrafındaki herkes için çok sinir bozucuydu ama sen buna aldırmazdın.
"Neden ıssız bir yerde olmayı kabul etsinler ki? Biri onları öldürecek, bu çok tahmin edilebilir. Sonunda olan bu mu?"
"Sadece izle, anlayacaksın."
"Anlamadığım bir şey olursa sorabilir miyim?"
"Tabii ki. Nasıl olsa sorarsın" dedin şakayla karışık, yıllar sonra bir korku filmi izlediğin gerçeğinden seni uzaklaştırmak için sormaya devam etmesini umarak.
