කාලය ගෙවිලා යනකොට කොරියාවේ හිටිය ජංගුක් සාමාන්‍යය තත්වයට පත් වුනත් හිත යටින්නම් අසාමාන්‍ය වුනා. ජිමින්ට පේන්න ආදරෙන් හිටියත් වැඩිපුර කාලය ගෙව්වේ ටේහ්‍යුන්ගෙ මතකයන් එක්ක. මාස හතක කාලයක් ගත වුනත් තවමත් ටේහ්‍යුන්ව හොයන උත්සහයනම් අත්හැරියේ නැහැ. බෝගම් ගැන විස්තර හෙව්වත් ජංගුක්ගෙ ගෝලයන්ට හොයාගන්න පුළුවන් වුනෙ බෝගම් ඇමරිකාවේ බිස්නස් කරනවා කියලා විතරයි. බෝගම් කොච්චරක් ටේහ්‍යුන් පරිස්සම් කරාද කියනවනම් කිසිම කෙනෙක්ට ඔහු ගැන හෝඩුවාවක්වත් හොයා ගන්න බැරි වුනා.
ජිමින් හා ජංගුක් ලෑස්ති වුනෙ ඩේ අවුට් එකකට යන්න. ජංකුක්ට කිසිම වුවමනාවක් නොතිබුණත් ජිමින්ගෙ පෙරැත්ත නිසාම හිමින් හිමින් ලෑස්ති වුනා.
" හියුන්.. අනේ හරි අප්. " කෑම බීම බොක්ස් වලට අහුරන ගමන් ජිමින් කෑ ගැහුවා.
" අයියෝ චිමි... මම රෙඩි ... ඔයා තමයි පරක්කු. අපි මාස ගානකට නෙවෙනෙ යන්නෙ . දවස් තුනකටනෙ. ඔච්චර කෑම මොකටද?"
" ඩේ අවුට් එකකට යනකොට එහෙම තමයි. කොහෙද ඉතින් ඔයාට ඒවා කරලා හුරුවක් යෑ" ජිමින් බෑගයට බොක්ස් ටික දාලා ජංගුක්ගෙ නහයට දබරගිල්ලෙන් තට්ටුවක් දැම්මා.
"අපි යමුද හියුන්" ආයෙත් පාරක් ගන්න තියෙන දේවල් ඔක්කොම චෙක් කරලා ඉවර වෙලා ජංගුක්ගෙ අත අල්ලන් ජිමින් කිව්වා.
" හ්ම් යමු.. " ජිමින්ට හිනාවක් දාලා බෑග්ස් ටිකත් අරන් එලියට බැහැලා ඔක්කොම කාර් එකට දාලා , ජිමින්ට කාර් එකට නගින්න දොර ඇරලා දුන්නා. ජිමින් නැග්ගට පස්සෙ සුසුමක් හෙලලා ජංගුක්ද කාර් එකට නැගලා ඔවුන්ගෙ ගමන යන්න පිටත්වුනා.
ඔවුන් ගමන යන්න තෝරගත්තෙ බූසාන්. වැඩත් එක්ක බිසි වෙලා හිටිය නිසා ජංකුක්ට ජිමින්ව මගහැරුනා. හැමනිතරම ලගට ඇවිත් ජිමින් එයාට ආදරෙන් සැලකුවත් ජංගුක් ඔහුගෙන් ටික ටික දුරස් වෙන්න ගත්තා. අන්තිමට යූංගිගෙන් කන පුරවලා බැනුම් අහපු නිසා තමයි මෙ විදිහට හරි ජිමින් එක්ක කාලය ගත කරන්න තීරණයක් ගත්තේ. මේ නිසා ජිමින් නම් හිටියෙ කියාගන්න බැරි සතුටකින්.
YOU ARE READING
REBIRTH
Fanfiction"ගුක්.... ප්ලීස්.. මම කියන දේ-" "ටෙහ්‍යුන්.... ප්ලීස් මගෙන් ඈතට පලයන්.උබ මට මහ කරදරයක්. " "සරන්හෙ මගෙ ගුකි" "මම ආදරෙයි මගෙ බෙයා" "මමත් ආදරෙයි මගෙ බෝගූමි.." Taekook Taegook Taegum Jigook Mpreg
