ලා කොළ පාට වූ තණ බිමකින් හා red pine ශාකයන්ගෙ පිරුනු නිදහස් හා නිස්කලංක වූ,කිසිදු මිනිස් පුළුටක් නොමැති උයනක්. නගරයට මදක් ඈතින් වුවත් එහි සිටින ඕනම කෙනෙකුට මුළු නගරයම පෙනුනෙ දෑස් පිනවන දර්ශනයක් මවලා.පාර්ක් පවුලට අයත් උයනෙ සිට මුළු නගරය දිහාම කිසිම හැගීමකින් තොරව බලාගෙන බෝගම් කල්පනාවක නිග්මව සිටියෙ ජීවිතෙ සියළුම බලාපොරොත්තු කඩවූවෙකු වගෙ.ඔහුටත් නොදැනුවත්වම කාලය ගෙවෙන්න වූයෙ ඉර අවරට යමින්. red pine ගසත් එක්ක බෝගම් තනියමින් මුමුනමින් හිටියෙ දෙවියන්ට කන්නලව් කරනවා වගෙ.
'ඔම්මා.. ඔයාට දැනෙනවද ඔම්මා...ඔ-ඔයාගෙ බෝගුමි ද්-දුකි-න් ඔම්මා..ගුමි ගූමීගෙ මෙතන මෙන්න මෙතන රිදෙනවා ඔම්මා' ඇස්දෙක ඉදිමෙනකන් ඇඩුව බෝගම් තවත් හඩන්නෙ වේදනාව තම මවට පවසමින්.මීට අවුරුදු කිහිපයකට කලින් නැතිවුන තමන්ගෙ මවගෙ සොහොන ලග වූ red pine ගසත් එක්ක ඔහු හදවතට තට්ටු කරමින් කතා කරන්න වුනෙ මවගෙ උණුහුම සොයමින්.
'ඇවිල්ලා මාව තුරුල්....කරගන්න-කො ඔම්මා.ඔය-ඔයාගෙ චීසී චීසී බබා ම-මට අයිති නෑ ඔම්මා.ම-මගෙ මල මගෙ මල මට අයිති නෑ ඔම්මා.මේ -මේ ගුමී මලට ගො-ගොඩාක් ආදරෙ කරා ඔම්මා.ම-මට සමාවෙන්න ඔම්මා.ඔයාගෙ ඔ-යාගෙ චීසී බබාට ම-මට ආයෙ ආදරෙ කරන්න බැරි වෙයිද ඔම්මා.' වේදනාව පහව යන්න ඔහු පයින් ගසත් එක්ක කතා කරෙ එය ඔහුට සැනසීමක් වුන නිසා. සිත නොසන්සුන් කරන හෝ තමන්ට නිදහසක් අවැසි වුවහොත් බෝගම් පුරුදුව සිටියෙ මවත් එක්ක කතා කරන්න.
'ඔ-ම්මා ඔයා කි-කිව්වා නේද හොද මිනිස්සුන්ට සුරංගනාවියෙක් ඉන්නවා කියලා. ඒ-ඒත් මගෙ සු-රංගනාවී .. ඒ.. එයා වෙන කෙනෙක්ගෙනෙ ඔම්මා.මම මම... නරකද ඔම්මා? මට ..සු..සුරංගනාවියක් නැද්ද ඔම්මා' ගහ පාමුල තණ ගොල්ලෙම හාන්සි වුන බෝගම් ගහ පාමුල අතගාන්න ගත්තා.
"හේ මිස්ටර්.ආ යූ ෆයින්?"
"ආහ්? ක-කවුද ඔයා? මොකද මෙතන කරන්නෙ? කොහොමද ආවෙ ආහ්!!" ගැහැණු ලමයෙක්ගෙ කටහඩක් තමන් ලගින් ඇහෙනකොට බෝගම් කදුළු පිහදගෙන නැගිට්ටෙ පුදුමෙන්.මොකද මේ තැනට මීට කලින් මෙහෙම කවුරුත් ඇවිල්ලා නැහැ.මේක බෝගම්ට අයිති තැනක් නිසා.
YOU ARE READING
REBIRTH
Fanfiction"ගුක්.... ප්ලීස්.. මම කියන දේ-" "ටෙහ්‍යුන්.... ප්ලීස් මගෙන් ඈතට පලයන්.උබ මට මහ කරදරයක්. " "සරන්හෙ මගෙ ගුකි" "මම ආදරෙයි මගෙ බෙයා" "මමත් ආදරෙයි මගෙ බෝගූමි.." Taekook Taegook Taegum Jigook Mpreg
