දවසින් දවස ප්‍රශ්නත් එක්ක කාලය ගත වුනෙ ප්‍රශ්න, හිත් රිදවීම් , මඟහැරීම් එක්කම.හැමදේම අවසානයේ පාක් කම්පැනියේ පාටි ඩේ එකටත් ලන් වුනෙ කරදරකාරි ජීවිත වලට කිසිම විවේකයක් නොදි. හැමදේම අමතක කරලා, ආයෙත් බෝගම් කම්පැනියට ආවත් නිතරම ටේහ්‍යුන් මගහරින්න පුරුදු වුනා. ජංගුක් හා බෝගම් හැසිරෙන විදිහට හැමනිතරම හිත රිද්ද ගත්තේ ටේහ්‍යුන්. තවත් දවස් කිහිපයකින් තියෙන පාටියට කලින් ඉදිරිපත් කරන ප්‍රොජෙක්ට් එකෙ වැඩ කම්ප්ලීට් කරෙ පාටි එක දවසට හැමෝටම ඒ ගැන ඉදිරිපත් කරන්න.
හවස හතරට විතර කම්පැනියෙන් එලියට ආව ටේහ්‍යුන් කාර් පාක් එකෙ හිටිය ජංගුක් දිහා බැලුවත් ටේහ්‍යුන්ව දැක්කෙ නෑ වගෙ යන්න ගියෙ ටේහ්‍යූන්ගෙ මූණට ආව හිනාව අතුරුදහන් කරලා. ජංගුක්ගෙ සිහියෙන් පාරේ ගිය ටේහ්‍යුන්ගෙ ඇගේ එකපාර හැප්පුන මනුස්සයා නිසා අතේ තිබුණ බෑග් එක වැටුනේ අනිත් මනුස්සයාගේ ෆයිල්ස්, බෑග් එකත් එක්ක.
"අනෙ සොරි.... සොරි මම දැක්කේ නෑ. වෙන කල්පනාවක හිටියෙ" බිමට වැටුන ෆයිල්ස් අහුලන ගමන් ඇගේ හැප්පුන මනුස්සයාගෙන් ටේහ්‍යුන් එකදිගට සමාව ගත්තා.
" ඉට්ස් ඕ.. ක්.. කෙ.. ප්‍රශ්නයක් නෑ" හිනාවකින් මූණ සරසගෙන ඔහු උත්තර දුන්නා.
"ඕහ්... මේක ඔයාගේ ද" මංතීරුව අයිනට වෙන්න වැටිලා තිබුන පෙන් ඩ්‍රයිව් එකක් ඇහිදලා ටේහ්‍යුන් ඔහුට ලබාදෙන ගමන් ඇහුවා.
"ඕහ්... දේ.. ක්.. කම්සම්නිදා" ටේහ්‍යුන්ට ඔළුව නවලා ටේහ්‍යුන්ගෙ ඇගෙ ගෑවි නොගැවි ඔහු යන්න ගියෙ කට කොනෙ සිනහවකුත් රදවන් තවත් පුද්ගලයකුට සිග්නල් එකක් දෙන ගමන්.
" ගුකි.. කෑම කන්න එන්න " කාමරයට වෙලා කෝල් එකක හිට්ය ජංගුක්ට ටේහ්‍යුන් කතා කරා. කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැතිව එයාවත් පහු කරගෙනම ජංගුක් පහලට යන්න ගියත් ටේහ්‍යුනුත් ඒ පස්සෙන් ආව.
"ග්..ගුකි.. අඩුම තරමෙ මට බනින්න... ම්ම්... ඔහොම කතා නොකර ඉන්න එපා. මට හේතුවක් කියන්න ප්ලීස්" පඩිපෙළෙ අවසාන පඩිය බැස්ස ජංගුක්ගෙ අතේ එල්ලිලා ඇස්වල කදුළුත් පුරවාගෙන ටේහ්‍යුන් ඇහුවත් ජංගුක් උත්තරයක් නොදි අහක බලාගෙන හිටියා.
YOU ARE READING
REBIRTH
Fanfiction"ගුක්.... ප්ලීස්.. මම කියන දේ-" "ටෙහ්‍යුන්.... ප්ලීස් මගෙන් ඈතට පලයන්.උබ මට මහ කරදරයක්. " "සරන්හෙ මගෙ ගුකි" "මම ආදරෙයි මගෙ බෙයා" "මමත් ආදරෙයි මගෙ බෝගූමි.." Taekook Taegook Taegum Jigook Mpreg
