රාත්‍රියෙ පායලා තිබුන චන්ද්‍රයා වටා රොක් වුනෙ වහින්නට පෙර නිමිති දෙන කළු වලාවක්.හද එලිය පරයලා අහසෙ නැගුන අකුණක් කාර් එකෙ ජනේලය හරහා ටේහ්‍යුන්ගෙ මුහුණට වැටුනෙ අහස දෙසට ඔහුගෙ දෑස් යොමු කරන්න වගෙ.
"ජංගූ.. වහින්න වගෙ නේද හදන්නෙ.අපි ඉක්මනට යමු"
"හරි ටේ .. බය වෙන්න එපා වැස්සා කියලා මට ප්‍රශ්නයක් නෑ" කියමින් වාහනය හැරෙව්වෙ වෙනත් පාරකට.
"ජංගූ.. මේ පාරෙ නෙවෙ අනිත් පාරෙ මගෙ ගෙදරට යන්නෙ.මොකද මේ පාරට හැරෙව්වෙ?"
"හිතාගන්නකො එහෙනම් මේ පාරෙන් ගියාමත් ඔයාට ගෙයක් තියෙනවා කියලා" ජංගුක් කියන දේ දිහා ටේහ්‍යුන් කටත් ඇරන් බලන් ඉදලා නිශ්ශබ්දව හිටියා.ටික දුරක් ගියාම වාහනය නැවතුනෙ ටේගුක් දෙන්නම අන්දමන්ද කරලා.
"මොකද වුනෙ ජංගූ.. අයියො අකුනුත් ගහනවා"
"දන්නෙ නෑ ටේ.ඉන්න බලන්න.ෂිට් පොද වැටෙනවා" ජංගුක් වාහනයෙන් බහිද්දිම පොද වැටෙන්න ගත්තා.
"වහිනවා නේද? දැන් මොකද කරන්නෙ." පොද වැටෙමින් තිබුනත් වැස්ස සැර වුනෙ බහින්න ගිය ජංගුක් ආයෙත් කාර් එකට නගින්න සලස්වලා.
"මම ඉන්ෂුරන්ස් එකට කෝල් එකක් දාන්නම්.කාර් එක මෙතන තියෙයි.අපි යමු"
"මොකක් ? පිස්සුද ජංගූ.. මේ වැස්සෙ"
"මෙතන ඉදන් පොඩි දුරයි.අද මගෙ ගෙදරට එක්කන් යන්න මේ පාරට දැම්මෙ.දුවගෙන ගියොත් විනාඩි විස්සක් යයි"
ටිකක් වෙලා කල්පනා කරලා ටේහ්‍යුන් උත්තර දුන්නෙ වැස්සෙම යන්න කැමති කියලා.
"ම් යමු ජංගූ මෙතන ඉන්න බෑනෙ"
දාරානිපාත වැස්සෙම දෙන්නම දුවන්න ගත්තෙ කාර් එකත් ලොක් කරලා.ජංගුක්ගෙ අතින් අල්ලගෙන දෙන්නත් එක්ක මූනින් මුන බලාගෙන හිනාවෙවි දිව්වෙ පොඩි ලමයි දෙන්නෙක් වගෙ.
"ගුකි.. සෝන්ග් එකක් background play වෙලා අපි slow down ගියා නම් රොමෑන්ටික් ෆිල්ම් එකක් වගෙ"
" ටේ... දන්නවද ෆිල්ම් වල වැස්සෙ තෙමෙන රොමැන්ටික් සීන් එකට පස්සෙ වෙන එක."
"මෝඩයො.අකුනක් වැදිලා මැරෙන්නද ඕන.ඉක්මනට යමු" ජංගුක් අදහස් කරපු දෙ තේරුන ටේහ්‍යුන් නැවතිලා හිටිය ජංගුක්වත් ඇදගෙන දුවන්න ගත්තෙ බොරු තරහකුත් මූනට ආරූඪ කරගෙන.
VOCÊ ESTÁ LENDO
REBIRTH
Fanfic"ගුක්.... ප්ලීස්.. මම කියන දේ-" "ටෙහ්‍යුන්.... ප්ලීස් මගෙන් ඈතට පලයන්.උබ මට මහ කරදරයක්. " "සරන්හෙ මගෙ ගුකි" "මම ආදරෙයි මගෙ බෙයා" "මමත් ආදරෙයි මගෙ බෝගූමි.." Taekook Taegook Taegum Jigook Mpreg
