My Billionaire Bodyguard

Chapter 46

Ang dalawang linggo na pananatili ko dito sa Karmona ay tatlong araw na lang dahil nagpasunod ako agad ng ibang tauhan nang hindi sinasabi sa mom ang tungkol doon. I was bothered earlier when Kio said Pristine was awake, but I still haven't received a single reply to all of my messages. She's not like this, at alam ko naman na dahil nga hindi niya gusto na umalis ako.

At mas napatunayan ko pa 'yon ngayon.

I was staring at my phone gripping it tightly when the video call ended after Pristine hung up on me. Here I am, waiting for her reply since this morning after I left the mansion. I sent a lot of messages asking about her, and now I see her on Kio's phone?

She's using his cellphone. Damn.

Napasapo ako sa noo ko at napasandal sa puno habang nakatingin pa rin sa cellphone ko. I waited for her message, but I still received nothing. Napapikit ako ng mariin at ibinalik na lang 'yon sa bulsa ko.

"What's with that idiot Kio? Bakit parang close na sila agad?" tanong ko sa sarili ko.

I can't believe this.

Pristine was talking to Kio... on that asshole's first day? And she's not just casually talking to him, she's even smiling and laughing with that ass. What the hell? It took me a few months before we got closer and Kio... on his fckng first day?

Napabuga ako ng hangin. Maybe because that man was talkative and easy to get along with. Malaki ang pagkakaiba namin na dalawa at kung iisipin ay madaldal ito kaysa sa akin mas madaling makasundo.

Aahh. Her laughter echoes in my mind. Hindi siya tumatawa ng ganoon kapag kasama ako.

What is this? Jealousy?

"Bud, do you think we should deploy more men to the north? Sa gawi ng gubat paakyat sa waterfalls. Doon daw may namataan ang mga magsasaka na mga taong may kahina-hinalang mga kilos. Tingin nila ay hindi mga taga rito."

I turned to Sancho when I heard what he said. I walked closer and looked at our men. They're off to check around the place. Nasa higit labing-lima ang mga ito sakay-sakay ng mga kabayo. Maluwang ang lupain ng mga De Costales kaya't maraming mga tauhan ang naririto.

"May pupunta na doon ngayon. Pati sa boarder, sa dulo ng lupain ninyo sa naglalakihang mga puno. Nakatanggap rin ako ng report na may mga nakita silang pinagpalitan ng mga damit. You should be more careful, bud. Huwag ka munang tatanggap ng mga trabahador dahil baka espiya ang mga 'yon at nagpapanggap na mga magsasaka para makalapit sa pamilya ninyo."

Tumango naman siya sa akin.

"Thank you, bud. Kumusta ka na pala? Buti at nakapunta ka dito. Akala ko nga ay hindi ka na tutuloy dahil hindi na ako nakatanggap ng mensahe sa 'yo."

Ang usapan ay ako, si Arthur at si Graze ang pupunta pero dahil nagkaroon ng biglaang meeting si Graze ay ako na lang ang inaasahan ni Sancho na matutuloy--na muntik nang hindi. Si Arthur ay hindi ko alam dahil hindi naman na ito sumagot. Maybe he's also busy in his company.

"Our boss is strict. Nabaril rin ang tauhan na dapat pupunta dito kaya tumuloy na rin ako."

Boss. Tiyak na sesermunan ako ni mom dahil hindi ko ipinaalam sa kaniya na may pinapunta akong tauhan dito para palitan ako.

"Aw. Hindi ka ba pumunta dito para bisitahin ako? Nasaktan naman ako, bud. Akala ko pa naman you are here because of me."

I glared at him after I heard what he said. He even showed me a sad face.

"Kilabutan ka nga sa mga sinasabi at ginagawa mo. Si Nnyx lang ang ganiyan sa atin. Nahawaan ka na ba niya?"

Sancho laughed and then tossed me a bottle of water. He's smiling while looking at me. Nang matanaw ko si Arthur na naglalakad palapit sa amin ay lumingon rin siya dito.