25

95 6 9
                                    

Selamlar
...

Dün çok yorgun olduğumuzdan eve gelir gelmez uyuduk. Sabah ta ailecek güzel bir kahvaltı yaptık.

Bunu özlemiştim

Kahvaltıdan sonra direkt şirkete gitmek yerine demire uğramak istedim. Hem değişiklik olur diye düşündüm. O yüzden üzerie rahat birşeyler giyip evden çıktım.

Otobüsten intikten  sonra onbeşinci kata çıktım.

Zili çaldım. Birkaç dakika sonra demir esneyerek kapıyı açtı. Yeni uyanmıştı herhalde.

"Dora?"

"Günaydıınnn" diyerek içeri daldım.

Kendimi koltuğa atıp "senin bu saatte evde ne işin var?" Diye sordum.

"Patronlarda izin günü yapabilir değil mi?" Diye sordu. Ancak konuşurken ona bakınca üstünün olmadığını ve altında ise sadece  bol bir eşofman altı olduğunu farkedince kafamı hemen başka yöne çevirdim.

Demir bir süre konuşmayınca yavaştan kafamı ona doğru çevirip yüzüne baktım.

Uykulu uykulu bana bakıyordu.

Bir süre bakıştıktan sonra "Neden arkanı dönüyorsun?" Diye sordu.

Kafamı tekrar başka yöne çevirerek "y-yok yok birşey ya" dedim.

Neden arkamı döndüğümü anlamış olacakki gülerek "hadi ama Dora biz nişanlıyız benden utanmana gerek yok!" Dedi gülerek.

Ne nişan ama!

"Ay ben bir nişanlım olduğunu unutmuşum demir kusura bakma"

Demir güldükten sonra "ben içeride işlerimi halledip gelirim sen rahatına bak" diyerek içeri gitti.

Bende ona güzel bir kahvaltı hazırlamaya karar verdim.

Mutfağa girdim ve en sağlıklısından bir bowl hazırlayıp meyvelerle güzelce süsledim. Küçük bir dipnot, kendime hazırlarken bu kadar özen göstermiyorum. Ve daha sonra taze taze portakal suyu sıktım.

Daha ne olsun!?

Yani kızlar üstünüze alınmayın ama sanki fazla hamaratım?

Ay neyse kendimi övmeyi de pek sevmem.

Demir sonunda üzerinde bol kapşonlu bir sweatshirt ile içeriye girmişti. Açıkçası sweatshirt ona çok yakışıyordu.

Ve masayı görünce şaşkınlıkla yanıma geldi.

"Bunlar da ne böyle?" Diye sordu ve masaya oturdu.

Bende tatlı gözükmek için gülerek "sana kahvaltı hazırladım" dedim.

Şaşkınlığı tüm yüzünü kaplamıştı.

Onun için hazırladığım bowlu alıp tadına baktı. Yerken yüz ifadesinin değiştiğini anlayabiliyordum.

Acaba beğenmemiş miydi ya?

"Dora bu gerçekten çok iyi olmuş" diyerek ağızına bir kaşık daha attı.

Benimde yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu.

Daha sonra demir yiyecek kasesini ve portakal suyunu alarak koltuğa geçti. Bende peşinden gidip yanına oturdum.

"Sen yemiyor musun?"

"Yok ben annemlerle yedim" dedim.

Biz otururken demirin telefonuna bir mesaj geldi. Ancak yemek yemediği için bakamadı ve benim bakmamı istedi.

Aşk MeşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin