Selamlar
...
1 hafta sonra
Durunun herşeyi söylemesinden sonra demir şirketten hızlıca ayrıldı.
Akşam eve döndüğünde hiç konuşmadan direkt odasına girip kapıyı kilitledi.
Bir hafta boyunca sadece şirkette yüzünü görebilidim. Sabah işe ben uyanmadan gidiyor. Akşamda eve ben uyuyunca geliyordu.
Tabi bu süre zarfında Demir, doruk da dahil olmak üzere kimseyle konuşmamıştı.
Duruya da gelecek olursak o günden sonra aramız düzeldi. Yaptığı kötülüklerden ötürü benden özür diledi. Bende çok kin tutmayan biri olduğumdan affettim. Sonuçta her insan ikinci bir şansı hak eder.
Bu sabah demir yine erkenden kalkıp işe gitmiş. Bende kendime kahvaltı hazırladıktan sonra şirkete indim.
Ha bu arada kuzey de kız arkadaşı yasemin ile tatilde gitmiş. O yüzden eskisi kadar sık konuşamıyormuşuz.
Şirkete iner inmez Doruğun odasına girdim.
Kısaca hal hatır sorduktan sonra mevzuya girdim "Doruk ben bu adamla aynı evde yaşıyorum ya! Yüzünü görmemek ne demek?"
Doruk oflayıp "Dora bence abimle konuşmak zorundayız nereye kadar kendini kapatacak?"
Adamda kendini kapatmakta haklıydı şimdi yani.
"Zamana bıraksak çözülür dedim de bir haftadır hiçbir gelişme yok. Hayata küstü resmen!"
Ve o anda doruk aklına gelen dahice bir fikri benimle paylaştı "bu akşam ada, ben, sinan, abin, ve arya sizde toplanalım. Demir bizimle illa konuşur"
Yani tüm ekip
"Hakikatten doruk! Tamam o zaman sen adaya haber ver akşam bizde toplanalım. Demir gelene kadar uyumak yok!"
Doruğun yanından ayrılıp kendi odama geçtim. Kalan işleri de hallettim.
İşlerim biter bitmez eve çıkıp akşama hazırlık yemekler yaptım.
Aslında demiri düşünerek yaptım ama o yemese bile biz yiyecektik.
Yemekler olurken etrafı da biraz süpürüp sildim.
Oh herşey hazırdı!
Bende herkesin gelmesini bekledim. Önce ada ve arya geldi. Sonra da Doruk, abim ve Sinan.
"Oooo ne güzel şeyler hazırlamışsın doraa!" Dedim abim.
Bende şımarık bir çocuk gibi gülümsedim.
"Yengem yaa!" Dedi arya alaylı alaylı.
Bende bir abime bir aryaya bakıp "yengem yaa" dedim.
Abim gözlerini pörtleterek tehtidli bir bakış atıyordu.
"Ee dahi yemek yiyelim ya" dedi Sinan
Az bekle be adam!
"E iyi madem" dedim ve tabak çanakları çıkardım.
Yemeğe başlamadan önce yaptıklarımın hepsinden biraz bir tabağa doldurup demir için ayırdım.
Belki yer.
Daha sonra hepbirlikte yemeğe başladık.
"Acaba biz buraya hergün mü gelsek?" Diye sordu abim "yani yemekler çokgüzelde!"
Abimle yeterince birlikte yaşadığımızı düşünüyorum.
"Aman abi!" Diyince abim gülmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Meşk
Teen Fiction"Ben onunla evlenemem çünkü-" lafını yarıda kesip bir bana bir de babasına bakıyordu. Babası da "çünkü?" Diyip tek kaşını kaldırdı. "Çünkü ben" "Çünkü ben onunla ile nişanlandım" dedi ve eliyle beni işaret etti. //6. Bölümden bir kesit//
