Selaaam
...
Gözlerim sonuna kadar açık, kal gelmiş şekilde demire bakmaya devam ettim.
Kendimi toparlayınca "d-demir sen ne dediğinin farkında mısın?" Diye sordum.
"Tabikide dora!"
Hayatım boyunca ne diyeceğim hakkında hiç bu kadar emin olmamıştım.
Bu teklifi reddedemezdim. Hayır asla reddedemezdim!
"Demir, olur ben kabul ediyorum"
Demir tabağının yanında duran peçete ile ağzını sildikten sonra ayağa kalktı. Hemen bende kalkınca bana sarıldı. Hemde sıkıca.
Kendimi çok çok mutlu hissediyordum.
24 yıllık hayatım boyunca hiç nişanlanabileceğimi düşünmemiştim. Veya nasıl bir düğün istediğimi.
Ve tüm bunlar çok ani olmuştu.
Ama yinede herşeyin mükemmel olacağına emindim.
1 hafta sonra
Bu sabah yine uyandıktan sonra demirle güzelce kahvaltı ettik. Bugün şirkete değilde babamın yanına gideceğimiz için çok heyecanlıydım. Ama Demir için aynısını söyleyemem.
Ve bu sefer izlemek için değil sahada vakit geçirmek için gidecektik.
Üzerimize rahat birşeyler giyindikten sonra aşağı inip arabaya bindik.
Evimize yaklaşık kırk elli dakika uzaklıktaki kapalı basketbol sahasına gittik.
İçeride bizden başka kimse yoktu.
Babamı görünce hemen yanına gittim. Elinde iki tane basketbol topu vardı. Birini bana uzattı. Babamın elinden topu aldım.
Babam diğerini de demire doğru uzattı ancak demir alıp almama konusunda tereddütte kaldı.
Kendi topumu yere bıraktıktan sonra babamın elinden diğer topu alıp demirin havada duran ellerine bıraktım.
Geri çekildikten sonra babama doğru bakıp göz kırptım.
Babamda "Hadi hadi!" Diyerek demire seslendi. Bende kendi topumu alıp kendimce potaya atmaya çalışıyordum.
En az on kere denedikten sonra yorulup yere oturdum. Derken havadan gelen bir top potaya girip önüme düştü.
Şaşkınlıkla arkama bakarken demirin güldüğünü gördüm.
"Yuh ya! Kafama attınız topu" diye azarlayıp ayağa kalktım.
Kendi topumu alıp yine potaya atmayı denedim.
"Bak" diyerek yanım geldi demir.
"Şöyle atmalısın"
Onun yaptıklarını tekrarlayıp elimdeki topu atınca potaya girdi. Sevinçle demirin boynuna atladım.
"Evet dora hanım sizi kenara alıyoruz biz burda profesyonel çalışıcaz" Babamın uyarısı ile sahanın kenarına geçip oturdum.
Ne yani ben profesyonel değil miyim?!
Ne münasebet! Gayette profesyonelim.
Yaklaşık on dakika babamla demiri izlerken bir süre sonra sıkıldığımı fark ettim.
Ciddili hemde!
Ama aynı zamanda gözlerimi demirden ayıramıyordum. Basketbol oynarken inanılmaz havalı görünüyordu.
Derken arkadan bir ses duydum.
"Dora" arkamı döndüğümde doruk ile adanın el ele tutuşarak yanıma doğru geldiklerini gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Meşk
Teen Fiction"Ben onunla evlenemem çünkü-" lafını yarıda kesip bir bana bir de babasına bakıyordu. Babası da "çünkü?" Diyip tek kaşını kaldırdı. "Çünkü ben" "Çünkü ben onunla ile nişanlandım" dedi ve eliyle beni işaret etti. //6. Bölümden bir kesit//
