Heyyyoooo
...
Demir arabayı hızlı hızlı şirkete doğru sürdü.
O hızla arbadan inince beni beklemeden gitmesini söyledim.
Böylelikle arabada kalan eşyalarımı alıp arabanın kapılarını güzelce kilitledim. Anahtarı da çantama atıp yukarı çıktım.
Şirkete girince etrafa bakındım. Sadece Batu vardı.
Yanına gidip "Batu merhaba, şey sen ılgaz bey ve demiri gördün mü acaba?" Diye sordum.
"Onlar Demir beyin odasındalar." Dedi.
"Tamam tamam çok teşekkürler" diyerek yanından ayrıldım.
Abimin yanına gidip ona arabasının anahtarını teslim ettikten sonra birkaç işimi hallettim.
Baktım demirden de ılgaz beyden de ses seda yok en sonunda eve çıkmaya karar verdim.
Hem yorulmuştum hem de bugün ada bize kalmaya gelecekti.
Yani her halükarda ada benimle birlikte kalabilir.
Eve çıktıktan sonra üzerimi değiştirim. Rahat pijamalarımı giyip kendimi koltuğa attım.
Ve bu arada buradaki koltuk kesinlikle benim evimdeki koltuktan milyon kat daha rahat!
Tam uyuya kalacağım esnada kapı çalmasıyla yattığım yerden fırladım.
Gelen adaydı.
"Selaaam aşko" diyerek içeri girdi.
"Hoşgeldin ada"
Elindeki poşetleri ve çantasını yere bıraktıktan sonra koltuğa geçip oturdu.
"Ee nasıl geçti bu gün?"
Uykum tamamen kaçmış oturduğum yerde dikelmiştim "adaa demir bana seni seviyorum dedii!"
"NEEE! AY sonundaa Doraa sonundaa!"
"Eveet ama ılgaz bey şirkete gelip demiri sorduğu için biraz yarıda kaldık" dedim.
"Ilgaz bey demiri niye sormuş?"
"Of ada bilmiyorum bilmiyorum. Ama bu olaylar demiri çok etkiliyor." Dedim ve ekledim "dışa ne kadar da umursamazmış gibi yansıtsa da içten içe kötü hissettiğini biliyorum ada"
Ada yanıma yaklaşıp elini elimin üstüne koydu "bak canım. Böyle durumları atlatmak hiç kolay değildir. Ama sen onun yanındasın ve ona destek oluyorsun. Eminim ki demir bu yüzden kendisini daha iyi hissediyordur"
Adanın söylekleri de beni iyi hissettirmişti.
Evet bu kadar duygusallık yeto!
Ada pijamalarını değiştirmek için içeri gidince bende masa kurdum.
Akşam yemeği demeyelim de böyle ara öğün gibi ufak birşeyler yedik.
Ve birlikte bulaşıkları yıkadık.
Tam ellerimi kuruladığım esnada kapı çaldı. Koşa koşa kapıya gittim.
Gelen demirdi.
İçe girmeden önce yanağına bir öpücük kondurup ona sarıldım.
Ondan ayrıldığımda adanın hayran hayran bize baktığını görüp güldüm.
Demir içeriye geçince tam kapıyı kapatacağım esnada doruk geldi.
Tabi adanın bakışları bu sefer değişmişti. Artık bize hayran hayran bakmak yerine doruğa bakıyordu.
Yani ben zaten adanın doruğa aşık olduğunu hep anlamıştım!
Hal hatır sormadan önce direkt olarak "demir babanla neler oldu?" Diye sordum.
Ne yapayım bende meraklıyım!
Üzerindeki ceketi çıkartıp koltuğun kenarına koyduktan sonra "hiiç ya öyle normal konuştuk"
Elimi belime koyup göz devirdim "demir!"
Koltuğa oturduktan sonra gözlerini bana dikti.
"Tamam ya! Biraz tartıştık ve bundan sonra konuşur muyuz bilemiyorum. Bunca yaptığı şeyden sonra onu affetmem pek kolay olmaz"
Haklıydı şimdi yani.
Ne dese haklıydı
"Tamam tamam can sıkmam yokkk!"
"Şimdi sen babamın yaptığı teklife ne diyorsun peki demir bey?"
Doruk "a savaş amca ne teklifi yaptı abi?" Diye sordu.
"Savaş amca bana, eğer istersem beni basketbol çalıştırabileceğini yani birnevi özel hocam olabileceğini söyledi"
Doruk bu habere demirden daha çok sevinmişti resmen "aaaaa abi ne güzel haberr! Kabul ettin değil mi?"
"Mm yani şuan etmedim. Düşüneceğimi söyledim"
Doruk bir eliyle alnına vurarak "abi sen salak mısın? Bunu düşünmeden kabul etmen gerekiyordu!"
"İyice düşünüp o zaman savaş amca ile konuşurum. Siz beni boşverin"
Ne demek seni boşvermek demir!?
Demir seni boşvermek ne demek!?
"Güzelce düşünüp karar verir canım aceleye gerek yok" diyince Demir kafa salladı.
Ve aklıma gelmişken "Ha bu arada. Ada akşam bizde kalacak senin içinde uygunsa" dedim
Demir zaten bu konuda hiçbirşey demezdi. Ama belki rahatsız olabilir diye düşündüm.
"Tabiki de bana uygun. Kimi istersen çağırabilirain. Burası senin de evin" dedi.
Yani aslında benim bir evim vardı. Ama asla bitmeyecek bir nişanlılık oyunun içine düştüğümden evimi göremez oldum.
Neyse bu durum benim de işime geliyordu. Sonuçta burası şirketle aynı binada yani her sabah otobüse binme derdim de yok!
Arada saatler saatler geçti. Doruk artık geç olduğunu söyleyerek evine geçti.
Demir de bilgisayarını kucağına alıp oturma odasında çalışırken biz de Ada ile film izlemeye karar verdik.
Çokgüzel bir korku filmi izlemiştik. Yani yalan yok korku filmlerinden cidden korkuyorum ama sonuçta evde tek değilim yani!
Filmimiz de bittikten sonra ada uykusu geldiğini söylediği için benim odamın yatağını ayarlamak için adayla birlikte içeri geçtik.
"Kanka ben koltukta da yatarım sen rahat rahat yat burda"
Gözlerimi büyüterek adaya doğru baktım "saçmalama ada! Gerekirse ben koltukta yatarım ama sen burada yatacaksın!"
Yatağımın çarşafını değiştirdikten sonra yastıkları da hallettik.
Rahat rahat yatabilmesi için, dolaptan kendime bir örtü birde yastık alıp onu odada yanlız bırakarak içeriye geçtim.
Demir hala çalışıyordu.
Hemen demirin karşısındaki koltuğa yastığımı ve örtümü koyup telefonuma bakmaya başladım.
Demir ise gülerek "hayırdır burada mı yatacaksın?" Diye sordu.
"Evet?"
Yani gayet rahat bence!
"Dora Allah aşkına saçmalama! Benim odamda yat. Ben zaten burda çalışıyorum. Ayrıca daha geçen akşam sırf korktuğun için benimle yatmadın mı!?"
Olabilir!
Aynı şey mi?
"Yani aynı şey değil bir kere!"
Demir göz döndürerek "Dora hadi odama git yat"
"Demir ama şimd-" derken lafımı böldü "Dora!"
Bu adam neden birşeyleri zorla yaptırıyor ya!
Neyse ben tıpış tıpış içeri geçerek yatağa girdim.
O kadar yorulmuşum ki gözlerimi kapattığım gibi uykuya daldım.
...
Evvveeet bakalım bir sonraki bölümde neler olacak?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Meşk
Teen Fiction"Ben onunla evlenemem çünkü-" lafını yarıda kesip bir bana bir de babasına bakıyordu. Babası da "çünkü?" Diyip tek kaşını kaldırdı. "Çünkü ben" "Çünkü ben onunla ile nişanlandım" dedi ve eliyle beni işaret etti. //6. Bölümden bir kesit//
