Herkese merhaba
...
"Sen ne saçmalıyorsun çınar?" Diye sordu demir.
Yani cidden ne saçmalıyordu acaba?
"Sabah sizi Sinan ile konuşurken duydum demir. İlişkinizin aslında yalan olduğunu söylüyordun"
Etraftaki herkes bizi dinliyordu.
Duru da ordan hemen mağdur rolü yapmaya başladı "nasıl yani! İnanamıyorum"
Ama tabi onu pek takan olmadı
"Saçmalama Çınar! Ben yalan dolan işleriyle uğraşacak bir adam mıyım!?"
Duyda inanma şimdi yani!
Demirde öyle bir konuşuyor ki sanki kaç aydır nişanlı rolü yapmıyormuşuz gibi!
"Bilemiyorum artık!"
Demir tam çınara doğru sert bir adım atacakken kolundan tuttum.
"Abuk subuk konuşma Çınar. Evet konuştuklarımızı duymuşsun ama yanlış anlamışsın. Daha doğrusu konuşmanın başını duymamışsın!"
"Hıhı eminim öyledir demir." Dedi çınar "Yani açıkçası ben ailene üzülüyorum. O güzel insanlara yalan söyledin sonuçta"
"Ben kimseye yalan söylemedim çı-" Demir konuşurken onu bölüp yalandan gözümden yaş akıttım.
E yanç bizde de var birşeyler azizim.
"Demir yürü gidelim. Ben hayatımda bu kadar iğrenç bir suçlamaya maruz kalmamıştım." diyerek hızla mekandan ayrıldım.
Demir, doruk ve ada da peşimizden geldi.
Ay ananın karnından oyuncu mu doğdun be Dora!
Demir arabayı açınca hemen arabaya geçtik ve gülmeye başladım.
"Yanlız çınar sizi nasıl konuşurken duymuş ki?" Diye sordum demire doğru dönüp.
"Ya biz dün sabah sinanla konuştuk bu da herhalde ordan geçerken duydu"
Peki şimdi ne olacaktı!?
"E abi siz şimdi ne yapacaksınız?"
Demir bir eliyle direksiyona vurup arkasına döndü "bilmiyorum doruk bilmiyorum"
"Ama sanırım Dora benimle yaşasa daha iyi olur"
Gözlerimi büyüterek ona doğru döndüm "YOK ARTIK"
"Bütün şüphelerin üstümüzde olmasını mı istiyorsun Dora anlamadım. Bu iş cidden patlarsa hiç ama hiç iyi olmaz"
Sanki az önce patlamadı!
Saat artık çok geç olduğundan eve geçmeye karar verdik. Yol boyunca da şu taşınma meselesini konuştuk.
Sonuç itibariyle demirin evinde yaşamama karar verildi.
Eve gelir gelmez ayağımdaki topuklu botları çıkartarak bir köşehe savurup attım.
Oturma odasında olan abimin yanına geçip oturdum. Kendisi arya ile takılmak için ödül törenine gelmemişti.
"Abicim nasıl geçti günün?"
"İyi abi iyi" diye geçiştirdim ve üzerimde duran ceketi çıkartarak koltuğun kenarına koydum.
Koltuğa geri oturup ayaklarımı da bağdaş yaptım.
"Abi" diye lafa başladım.
"Ben demirin yanına taşınıyorum, yani ev senindir"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Meşk
Novela Juvenil"Ben onunla evlenemem çünkü-" lafını yarıda kesip bir bana bir de babasına bakıyordu. Babası da "çünkü?" Diyip tek kaşını kaldırdı. "Çünkü ben" "Çünkü ben onunla ile nişanlandım" dedi ve eliyle beni işaret etti. //6. Bölümden bir kesit//
