ភាគទី:៨

1K 41 0
                                    


«ភ្លើងតណ្ហា» (ភាគទី:៨) 🔞
«ឈាមអូមេហ្កា??»

        ក្រោយអាហារត្រូវបានបញ្ចប់ឈឹងស៊ូក៏ត្រូវចូលបន្ទប់រៀនគេជានិស្សិតថ្នាំទី២ហើយ បើនិយាយពីអតចរិកក៏មិនខុសពីមនុស្សប្រុសប៉ុន្មានឡើយ ចំណែកជុងគុកបីថេយ៍ឡើងមកបន្ទប់វិញរៀបឲ្យគេងូទទឹក តែគេទទូចចង់ងូទក្រោយទើបនាយងូទមុននិងចេញទៅនិយាយកិច្ចការជាមួយរ៉ូទីនបន្តិច
        «ចាំមើលថាអូននិងធ្វើយ៉ាងម៉េចបន្ត ក្មេងក្បាលរឹងដូចជាអូនទាល់តែប៉ះរបស់ពិតដូចជាយើង» នាយញាក់ចិញ្ចើមបន្តិចក្រោយខលនិយាយជាមួយជំនិតរួចរាល់ !! នាយដើរមកបន្ទប់គេងវិញមិនឃើញអាល្អិតឡើយប្រហែលជាងូទទឹកមិនទាន់រួចទើបដាក់ខ្លួនគេងផ្អែកនិងសាឡុងចាំគេ
         ក្រាក!! ទ្វារបន្ទប់ទឹករបើកឡើងបង្ហាញខ្លួនតូចច្រឡឹងដើរចេញមកដោយនៅលើខ្លួនពាក់អាវសឺមីវែងត្រឹមភ្លៅបិទបាំងខោក្នុងបង្ហាញជើងស្រឡូននាយបែរភ្នែកសម្លឹងមើលសឹងឈាមច្រមុះ
         «ស្លៀកអញ្ចឹង??» ជុងគុក
         «យ៉ាងម៉េច ខ្ញុំស្លៀកមិនបាន??» ថេយ៍
         «......»
         «ឬក៏ឃើញខ្ញុំស្លៀកអញ្ចឹងហើយធ្វើឲ្យលោកមានអារម្មណ៍ជ្រើបជ្រួលអារម្មណ៍មិនស្ងប់ស្រើបស្រាលពិបាកក្នុងខ្លួន» គេកាន់តែផ្កើនសំយេសអាវបញ្ចេញស្មាសាច់សរលោងព្រិលឆ្អឹងកកាំបិទយ៉ាងទាក់ទាញមើលទៅសិចសុីណាស់
         «បាទអត់ទេ តែយើងកំពុងគិតថាស្អែកអូនដើរបានឬអត់បន្ទាប់ពីយប់នេះថាមិនត្រូវយើទ្រាំមិនបានដាក់ទាល់តែសន្លប់៣-៤ដង!! ដាក់ទល់ភ្លឺ!! ឬក៏ទាល់តែចេញកូន??»
          «មាត់អត់មាយាទ!!» គេខាំមាត់សម្លក់នាយសម្ដីចេញមកអត់និងគេជេមិនបាន
          «ទាក់ទាញណាស់ណ៎ ចង់បានប៉ុន្មានយប់នេះ»
          «កុំមកធ្វើឆ្គួតៗដាក់ខ្ញុំ!!» គេដើរចេញតែនាយរហ័សដើរមកចាប់កំភួនដៃគេទាញទៅបុកទ្រូងនាយអោបចង្កេះគេជាប់
           «អួយ...» គេស្រាប់តែវិលមុខចុកឆ្អល់ពោះមួយរំពេចជុងគុកទម្លាក់ទឹកមុខញញឹមឌឺមុននេះប្រែជាបារម្ភភ្លាម
            «អូនកើតអីថេយ៍ យើងធ្វើឲ្យអូនឈឺហ្ហេស» នាយអោនមុខសួរស្របពេលលើកដៃស្ទាបពោះគេបណ្ដើរនិងជួយទប់ផង
            «ហ្ហឹក ក្ដៅណាស់» ថេយ៍ពេបមាត់យំស្ទាបខ្លួនឯងសឹងតែដួលទៅហើយជុងគុកនាយចាប់លើកបីឡើងដាក់លើពូកថ្នមៗ
            «អូន ហ្ហឹម!!» នាយភ្ញាក់បន្តិចគេស្រាប់តែទាញអញ្ចឹងកនាយបឺតមាត់ភ្លាមៗធម្មតាគេមិនដែលធ្វើចរិកបែបនេះទេ
           «ជួយ...ឈឺណាស់» គេផ្ដាច់មាត់ស្រែកយំទាំងឈឺចាប់ចុកឆ្អល់ត្រង់ពោះកាន់តែខ្លាំងទាល់តែមានអ្នកធ្វើឲ្យវាបញ្ឃប់បញ្ចេញទើបបាត់ឈឺ
           «ឈាមអូមេហ្កា??» មិននឹកស្មានឡើយថាអ្វីដែលនាយបានសើុចមើលក្នុងបណ្ដាយអីនធឺណែនពិតជាមានដូចរាងល្អិត ជាប្រភេទឈាមអូមេហ្គានៅក្នុងខ្លួនក្មេងប្រុងដែលអាចមានកូនបាន !! នាយប្រញាប់ចាត់ការដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញខ្ទេចគ្មានសល់ននោលគកទាំងពីរ
            «ទ្រាំបន្តិចណាស់ ទំហំវាមិនសុីគ្នាអាចធ្វើឲ្យអូនឈឺ» នាយចាប់ជើងគេទាំងគូរមកពាក់និងស្មារអោនមុខទៅជិតគេពោលពាក្យលួងលោមមុននិងលេបត្របាក់បបូរមាត់តូចច្រមិចបឺតជញ្ជក់បន្លប់ភាពឈឺចាប់ខណៈដែលដៃញាប់ស្មេរសាប់កូនប្រុសឥ្យឡើងសរសៃស៊កបញ្ចូលក្នុងរន្ធ្នស្នេហ៍គេ
             «អ្ហាស៎....អ្ហឹមហ្ហឹក» ថេយ៍ថ្ងូរក្នុងបំពង់កបង្ហូរទឹកភ្នែកបង្ហាញភាពឈឺចាប់នាយបឺតមាត់គេមិនប្រលែង ចង្កេះក៏រែកបុកបញ្ចូលកូនប្រុសចូលក្នុងខ្លួនគេកាន់តែជ្រៅទៅៗ
              «អ្ហាស៎ហ្ហា៎...ឈឺហ្ហឹកៗ...» គេស្រែកយំខ្លាំងៗក្រោយមាត់មានសេរីភាពនាយក្រាស់ចាប់ផ្ដើមកម្រើកចង្កេះបុកញាប់ទៅៗកប់ៗគល់គេអួលផ្សារពេញទំហឹង ហេតុអ្វីក៏នាយមិនចេះថ្នមគេបែបនេះ
              «បន្តិចទៀតលែងអីហើយណា» នាយលួងលោមអោបថើបគេបន្លប់អុកបុកទម្លុះលឿនញាប់ទ្វេរដង កាលណាដែលបញ្ចេញញើសហើយក្នុងខ្លួនថេយ៍និងលែងអីហើយទើបនាយប្រញាប់បែបនេះ
              «អ្ហើស៎ៗ....អ្ហាស៎ៗ» រាងកាយទាំងមូលត្រូវនាយគ្រប់គ្រងបឺតជញ្ជក់គ្រប់កន្លែងជាពិសេសផ្លែឈឺរីមួយគូរនាយបឺតជញ្ជក់មិនថ្នាក់ថ្នមខាំញិចទាល់តែស្លេកបឹម គេបង្ហូរទឹកភ្នែកជ្រោចៗតាមចលនាអុកសម្រុកញាប់ៗខ្លួនគេសឹងតែហោះទៅហើយ ដៃស្រឡូនលើកចាប់ស្មានាយខ្ញាំដើម្បីបន្ធូរអារម្មណ៍ឈឺចាប់តែគេកាន់តែអួល
              «អ្ហាស៎....» សម្លេងស្រែកថ្ងួចថ្ងូរដ៏សែនពិរោះគួរឲ្យខ្នាញ់ជុងគុកញញឹមពេញចិត្តចាប់ចង្កេះអង្ក្រងជាប់បុកសម្រុកមិនបន្ធូរបន្ថយកម្លាំងឲ្យកាន់តែឆាប់ដល់ទី
               «អ្ហាក៎....ហ្ហើស» មកដល់គោលដៅថេយ៍បិទភ្នែកសង្ងំកន្ទ្រាក់ខ្លួនដេកស្ពាបនិងពូកជុងគុកបាញ់បញ្ចូលទឹកស្នេហ៍ចូលក្នុងពោះគេអស់មិនឲ្យសល់មួយដំណក់ ម្នាក់ៗបែកញើសជោគខ្លួនទាំងដែលបន្ទប់បើកម៉ាសុីត្រជាក់សោះតែទោះបើលេខ៣០-៤០ទៀតក៏មិនឈ្នះនិងសង្រ្គាមក្ដៅគគុកនេះដែល
               «អូនយ៉ាងម៉េចហើយ» នាយចំកោងខ្នងសួរក្បែរត្រចៀកគេតិចៗអាល្អិតបិទភ្នែកហាក់ចង់សង្ងំគេងដកដង្ហើមសឹងមិនដល់គ្នា 
               «ឈឺ!!» មួយមាត់កណ្ដាលមុខ នាយសើចបន្តិចនាយចង់បានន័យថាយ៉ាងម៉េចហើយក្នុងពោះ
               «ពោះអូនបាត់ឈឺឬនៅ»
               «បើកូនប្រុសលោកហ៊ានតែកម្រើកបន្តិចទៀតច្បាស់ជាចុកជាងពេលមកហ៊េតទៅទៀត» គេខាំមាត់បើកភ្នែកសម្លក់នាយ ដែលមិនព្រមដកកូនប្រុសធំដូចដំបងយក្សចេញនៅទុកសង្ងំក្នុងពោះគេចុកសឹងតែស្លាប់
               «ហឹស សុំទោសមកពីបងមិនទាន់ឆ្អែត» នាយសើចបង្ហាញ់ធ្មេញសស្ញាចចាប់ត្រគាកគេឡើងបន្តិចកម្រើកចង្កេះតិចៗ
                «ន៎ែ!! អ្ហាស៎...» ថេយ៍បើកភ្នែកធំៗថ្ងូរទាំងអាមាស់នេះនាយធ្វើវាមួយថ្ងៃហើយនៅមិនទាន់អស់ចិត្តទៀតហ្ហេសមើលលើខ្លួនគេសុទ្ធតែស្នាមធ្មេញ
              «ឈប់ទៅ មិនចេះឆ្អែតទេហ្ហេសអ្ហាស៎...»
              «រាងកាយអូនទោះពេញមួយជីវិតទៀតក៏មិនឆ្អែតដែល»
              «មនុស្សញៀនកាម តណ្ហាក្រាស់» គេខាំធ្មេញក្រឺតអ្នកខាងលើឮហើយកាន់តែកម្រើកចង្កេះបុកញាប់លើសដើមគេខ្ញាំដៃនិងកម្រាលពូកទក់សឹងបាក់ម្រាមហេតុអីក៏បុកចង្កេះញាប់យ៉ាងនេះគេដកដង្ហើមមិនទាន់ទេ
              «គួរតែអរគុណយើងដែលជួយអូន»
              «ជួយប្រកាច់យ៍ស្អី ខ្ញុំឈឺលើសដើមអ្ហាស៎ៗ យឺតៗទៅមើលឈឺណាស់....»
              «សុំទោសឮសម្ដីអូនហើយបងចេះតែទ្រាំមិនបានចង់តែអុកឲ្យបាក់ចង្កេះ»

ភ្លើងតណ្ហា 🔥Where stories live. Discover now