«ភ្លើងតណ្ហា» (ភាគទី:២១)
«យំធ្វើអី អ្នកណាធ្វើអី?? ម៉េចមិនជេទៀតទៅ??»
គ្រូពេទ្យចេញបាត់ជុងគុកដើរសន្សឹមៗមករកមនុស្សតូចឃើញគេស្លេកស្លាំងនាយបារម្ភព្រួយក្នុងចិត្តត្បិតក្នុងចិត្តគិតរហូតថារយៈ៥ឆ្នាំមកនោះតើគេត្រូវលំបាកយ៉ាងណាខ្លះ មើលថែកូនចិញ្ចឹមកូន ស៊ូអត់ឃ្លានយ៉ាងម៉េចខ្លះក៏លួចស្រក់ទឹកភ្នែកអាណិតអោនថើបថ្ពាល់សង្ងំយំម្នាក់ឯង !!
ពីម៉ោងហើយថេយ៍គេងមិនទាន់ក្រោកអ្នកបម្រើបានរៀបចំអាហារថ្ងៃត្រង់ដាក់នៅផ្ទះបាយស្រាប់ជុងគុកចេញមកអង្គុយខាងក្រៅសម្លឹងមើលទឹកសមុទ្រធំល្វឹងល្វើយត្រជាក់ស្រេប អង្គុយបានបន្តិចនាយដើរចូលមកក្នុងវិញឃើញមាឌល្អិតភ្ញាក់ល្មមមមីមមើលនាយដើរទៅរក
«អូនយ៉ាងម៉េចហើយ» នាយចូលទៅអង្គុយជិតថេយ៍សម្លក់មុខនាយបន្តិចទើបចាប់អារម្មណ៍ថាខ្លួនដាក់សេរ៉ូម
«ខ្ញុំកើតអី»
«ធម្មតាបងខ្លាំងដាក់ទាល់តែអូនឈឺបែបនេះគ្មានអ្វីភ្ញាក់ផ្អើលទេ»
«និយាយឲ្យស្រួលមើល៍»
«បានហើយអូនប្រហែលជាឃ្លានហើយ ចាំយើងទៅយកអាហារមកឲ្យអូនញាំ»
«ខ្ញុំមិនឃ្លាន!!»
«គ្រូពេទ្យថាអូនញាំអាហារបានតិចហើយគ្មានអាហាររូបត្តម្ភថែមទៀតអូនខ្សោយណាស់ពេលនេះមិនឃ្លានក៏ត្រូវតែញាំដែល»
«.......» គេលែងមាត់ព្រោះមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលមិនទាន់បាត់ដៃជើងនៅស្ពឹកជាពិសេសតំបន់សម្ងាត់ផ្សារៗតិចៗនៅឡើយ
«អូនញាំបបរឬក៏បាយ??»
«អត់ទាំងពីរ!!»
«អូន....» នាយងាកមកមើលគេមុខនាយជូបន្តិចថេយ៍លួចញញឹម
«ញាំបាយទៅឆាប់មានកម្លាំងបន្ទាប់មកញាំស៊ុបញាំឆ្នាំឆាប់មានកម្លាំង» នាយលើកអាហារមកដាក់ជិតគេមានទាំងថ្នាំបន្ថែមទៀត
«ហារមាត់ទៅយើងបញ្ចុកអូន» និយាយម្នាក់ឯងដួសអាហារបញ្ចុកបម្រុងបញ្ចុកនាយល្អិតតែគេបែរជាងាកមុខចេញមិនព្រមញាំ
«អូន...ញាំបាយ!!»
«ខ្ញុំប្រាប់ថាខ្ញុំមិនឃ្លាន»
«ញាំតែពីរបីម៉ាត់ក៏បាន»
«និយាយជ្រាំដែលច្រើនម្ល៉េះ?? ប្រាប់ថាមិនឃ្លានយល់ទេ មិនឃ្លាន!!»
«យើងឈប់ខ្វល់ហើយ អូនចង់ញាំមិនញាំជារឿងអូន» ដឹងថាគេមាត់រឹងមាត់មិនសហការណ៍និងមាត់ទេក្មេងម្នាក់នេះព្យាយាមប្រឆាំងធ្វើបាបខ្លួនឯងទើបចាក់បណ្ដោយតែក៏មិនព្រមឲ្យគេអត់អាហារដែល
«ដល់ត្រើយសើយគូទ ចង់ធ្វើអីតាមអំពើចិត្តថោកទាបបំផុត!!» អន់ចិត្តណាស់ហេតុអីមិនលួងលោមគេបន្តិចទៅ
«ធ្វើមិនឮសិនចុះ បាត់ឈឺពេលណាសរុបបញ្ចីហើយ»
«អាមនុស្សអាក្រក់ ថោកទាប បាតផ្សារ អាមុខដូចច្រប៉ូចលូច គម្រក់ ចោម្សៀត អាចិត្តខ្មៅ ខួរខ្មៅ ខ្មៅទាំងក្ដិតទៀត!! កោដណាស់នៅមានមនុស្សគោរពស្រឡាញ់ទាំងដែលចរិកមិនបាននិងអាចម៍កូនថេយ៍រ៉ូ....»
ប្រាវ៚ ជុងគុកទម្លាក់ស្រាបព្រារចុះច្រត់ដៃលោមុខទៅជិតអាល្អិតគេងាកមុខចេញបិទភ្នែកលួចយំខ្លាចជុងគុកបន្តធ្វើវាទៀត
«អ្ហាយ...ហ្ហឹកៗ»
«យំធ្វើអី អ្នកណាធ្វើអី?? ម៉េចមិនជេទៀតទៅ??»
«ហ្ហឹកៗលោកឯងចង់រំលោភខ្ញុំ មនុស្សកំពុងឈឺដេកដង្ហក់រកដង្ហើមដកមិនបានលោកឯងនិងធ្លាក់នរកមិនខានហ្ហឹកៗ»
«ល្បិចឆុយមាយ!!» នាយងើបអង្គុយវិញមុននិងរៀបខ្នើយឲ្យគេកើយខ្ពស់ផ្អែកនិងក្បាល់គ្រែឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
«ត្រូវញាំបាយបើមិនចង់ឲ្យយើងដោះសេរ៉ូមអូនចោលរំលោភអូនបន្តដាក់ម្ដងនេះដាក់ឲ្យដើរចុះពីគ្រែលែងកើតហ្មង»
«គម្រាម??»
«យើងនិយាយមែន»
«ថោកទាប» លួចជេខ្សឹបៗពេបមាត់តែក៏លែងហ៊ានប្រកែកញាំបាយដែលនាយបញ្ចុក
