ភាគទី:១៤

690 30 0
                                    


«ភ្លើងតណ្ហា» (ភាគទី:១៤)
«លោកនិងគេមើលទៅក៏សមគ្នា»

          «ចុះឯណាឈឹងស៊ូ??»
          «លោកយាយលោកតា??» នាងទើបមកដល់ក៏មិនដឹងថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងឡើយព្រោះរវល់ជួយរិតខ្នងមើលឈូរីក្អួតយូរណាស់នាងពុលចង់សន្លប់ពេលនេះនាងចេញទៅវិញហើយ
           «មើលតែងខ្លួនចុះ» មិនឲ្យគាត់និយាយមិនបាន តែងខ្លួនដូចមនុស្សប្រុស!!
           «ហិហិ»
           «ឆាប់មកអង្គុយញាំបាយមក» ថេយ៍
           «បាទម៉ាម៉ា»
           «??» អ្នកស្រីចន លើកចិញ្ចើមបន្តិចមិននឹកស្មានថាពួកគេទាំងពីរចុះសម្រុងគ្នាដល់ម្លឹងឡើយ ក្មេងម្នាក់នេះហ៊ានទទួលឈឹងស៊ូជាកូន??
           «តោះញាំទៅ»
           ចំណាយពេលញាំអាហារយូរគួរសមរីករាយណាស់ជាពិសេសលោកស្រីចនគាត់សើចសប្បាយរំភើបអរតែម្ដងពេលបានអាល្អិតថេយ៍រ៉ូដួសអាហារថែមទាំងបញ្ចុកគាត់ទៀត ក្មេងឆ្លាតនេះធ្វើឲ្យគាត់ស្រឡាញ់ណាស់មិនដែលស្រឡាញ់អ្នកណាដូចអាល្អិតនេះទេ !! ក្រោយញាំអាហាររួចរាល់ក៏នាំគ្នាអង្គុយលែងមើលទូរទស្សន៍ ឈឹងស៊ូទៅរៀននៅបន្ទប់ដូចរាល់ដង
              «ស៊ូរ៉េម ហេតុអីមិនទៅអង្គុយជិតបងប្រុសទៅកូន» អ្នកស្រីចន និយាយឡើងក្រោយឃើញពីភាពផ្អែមល្ហែមរបស់កូននិងនាយល្អិតមិនបាន មើលចុះគេងកើយទ្រូងអោបគ្នាគ្មានក្រែងអ្នកណា
              «អត់ទេម៉ាក់អ៊ំខ្ញុំគិតថាចង់ទៅសម្រាកហើយ»
              «អ្ហា៎...អញ្ចឹងហ្ហេស?? ទៅចុះ»
              «បាទ» គេញញឹមបន្តិចកែវភ្នែកគេស្រទន់សុភាពណាស់ថេយ៍តាមមើលគេបន្តិច
              «លោកនិងគេមើលទៅក៏សមគ្នា» មាឌល្អិតនិយាយតិចៗល្មមលឺដល់អ្នកដែលអោបខ្លួនឲ្យឆ្ងោកមើលភ្លាម
              «និយាយអីបែបនេះ យើងសមនិងអូនច្រើនជាងអ្នកណាទាំងអស់»
              «អត់ទេ!! លោកសមអឹម...» និយាយមិនទាន់ចប់មាត់ត្រូវបានបិទជិតដោយបបូរមាត់ក្រាស់សង្គ្រប់បឺតឈប់ឲ្យនិយាយបន្ត
               «កុំមើលចៅ ខូចភ្នែក» អ្នកស្រីចនចាប់បង្វែរមុខអាល្អិតបម្រុងនិងងាកទៅមើលលោកប៉ានិងអាប់ប៉ាមុននេះ មើលទៅមាឌល្អិតមិនសូវប៉ុន្មានទេណាស់តែកូនគាត់និងកណ្ដាលវាលក៏ទៅរួច
              យប់ថ្ងៃដដែល!!
              យប់យន់ស្ងាត់សូន្យគ្រប់គ្នាសម្រាកយកកម្លាំងអស់ហើយនៅឡើយតែមនុស្សមួយគូរនៅក្នុងវិមានបន្ទប់ធំកំពុងប្រតិបត្តិការសង្គ្រាមស្នេហ៍យ៉ាងក្ដៅគគុក
              «អ្ហាសៗ...អ្ហាស៎...» សម្លេងថ្ងូរយ៉ាងក្រលួចរងំពេញផ្ទៃបន្ទប់សម្របពេលដែលខ្លួនរលាក់យោកយោលទៅតាមកម្លាំងសម្រុកឥតស្រាក់ស្រាន់ ដំបងសាច់រឹងដូចគល់ដូងបុកបញ្ចូលក្នុងខ្លួនអ្នកខាងក្រោមភឹបៗបង្ហាញលើក្បាលពោះច្បាស់ៗ
              «អ្ហើស៎...ថ្នមៗ...អ្ហា៎» និយាយទៅមុខលែងកើតអួលចំហមាត់ស្លឺភ្នែកម្ដងៗខណៈដែលកូននាគបញ្ចេញរិតបុកញាប់ស្មេរលើសដើមព្រមទាំងព្រួសពិសចូលក្នុងពោះគេជ្រោចៗគ្មានសល់
              «អ្ហា....» ជុងគុក ងើយក្បាល រលាក់ចង្កេះចុងក្រោយសង្ងំបញ្ចូលសារធាតុខាប់ក្នុងខ្លួនរាងតូចទាល់តែអស់ភាពសុខស្រួលពេញទំហឹង
              «......» ថេយ៍ខាំមាត់សម្លក់មុខនាយក្រាស់ដែលនាយមិនព្រមដកកូនប្រុសចេញទាំងដែលដឹងហើយថាគេអួលមិនទាន់បាត់
              «មើលម្ល៉េះ?? ឬមួយមុខយើងសង្ហារធ្វើឲ្យអូនលង់ស្នេហ៍ហើយ» សួរបំណងឌឺដងថែមទាំងវាយចិញ្ចើមបន្តិចទៀត
              «គ្មានអ្វីចែងចាំងជាងលុយទេ កុំអំនួតពេក!!»
             «យើងទុកឱកាសឲ្យអូននិយាយម្ដងទៀត»
             «ដូចឆ្គួត...»
             ផ្លាប់!!
             «អ្ហាស៎ឈឺ....» នាយស្រាប់តែអុកមួយចង្កេះភ្លាមៗគេផ្សារក្រហាយអួលណែនសឹងស្រក់ទឹកភ្នែកទៅហើយ
             «នេះក្រញៅទ្រូងប្ដីផងហ្ហេស??»
             «អ្ហាស៎...បានហើយចេញទៅ ខ្ញុំត្រូវទៅមើលកូន»
             «ទៅទាំងបែបនេះ??»
             «ឆាប់ងើបចេញទៅ ទៅយកអាវឃ្លុំមក»
             «ស្រាតដើរទៅ»
             «អាឆ្គួត!!»
             «កូនគេងជាមួយអ្នកម៉ាក់ហើយមិនបាច់បារម្ភទេ មកធ្វើរឿងពួកយើងឲ្យមានក្ដីសុខវិញល្អជាង»
              «អត់ទេ ឈប់ហើយ»
              «ឈប់មិនបានទេ» នាយចាប់លើកជើងគេពាក់និងស្មាម្ដងទៀតចាប់ផ្ដើមកម្រើកចង្កេះបុកញាប់ទៅៗទ្វេរដង ថេយ៍ចាប់ខ្ញាំកម្រាលពូកទក់ទីរលាក់ខ្លួនញាប់ដកដង្ហើមសឹងមិនដល់គ្នា

ភ្លើងតណ្ហា 🔥Where stories live. Discover now