«ភ្លើងតណ្ហា»(ភាគទី:២៦)
ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃរ៉ូទីនតែងតែប្រព្រឹត្តទង្វើដដែលៗដាក់ស៊ូរ៉េមគេសន្លប់រាល់ពេលព្រោះគេខ្សោយណាស់ហើយថែមទាំងជាមនុស្សប្រុសទៀតលើកដំបូងរបស់គេក៏មិនទទួលបានការថ្នាក់ថ្នមអ្វីបន្តិច !!
រំលងទៅ២ថ្ងៃហើយនៅតែដដែលរ៉ូទីនរំលោភស៊ូរ៉េមរហូតជិតសន្លប់តែម្ដងនេះមិនឲ្យគេសន្លប់ឡើយ នាយមានការងារត្រូវចាត់ចែងនៅក្រុមហ៊ុនចាហ្វាយរាយការមកថាស្អែកនិងមកដល់ក្រុមហ៊ុនមានកិច្ចប្រជុំធំនាយត្រូវត្រៀមឯកសារ !! នាយកម្លោះអុកចង្កេះញាប់ៗជាលើកចុងក្រោយសង្ងំព្រួសពិសដាក់ក្នុងខ្លួនមាឌល្អិតអស់ទើបដកហូតកូននាគចេញរលាស់បាញ់ទឹកដែលនៅសល់តិចៗទៅតំបន់ទន់ជ្រាយអាល្អិតមុននិងទាញក្រដាស់សើមមកជូតសម្អាតកូនប្រុសសិនសឹមចាប់ផ្ដើមស្លៀកពាក់ឡើងវិញ
«ថ្ងៃនេះរួចខ្លួន ថ្ងៃក្រោយឯងមិនក្រោម៥ទឹកទេ!!» នាយពោលបណ្ដើរស្របពេលដៃកំពុងលើកចងក្រវាត់ក ស៊ូរ៉េមនៅយំអណ្ដើតអណ្ដកទាញភួយមកបិទបាំងខ្លួនទាំងញ័រខ្លួនទទ្រើក
«ហ្ហឹក តើ...តើលោកធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំដើម្បីអីទៅ» គេយំចោទសួរសំណួរដដែលៗតែនាយតែងតែមិនឆ្លើយឡើយ
«ក៏វាសប្បាយនោះអីមិនឃើញទេ?? វាស្រួល តែរបស់អន់ៗមិនដឹងឆ្លងកាត់ប៉ុន្មានប្រុសនេះវាធ្វើឲ្យយើងរៀងរអើមបន្តិច» សម្ដីខ្ជាក់បញ្ជាក់មកយ៉ាងច្បាស់ថានាយស្អប់ខ្ពើមគេណាស់រអើមគេណាស់ប្រៀបដូចម្ជុលចាក់ទម្លុះដល់បាត់បេះដូងគេឲ្យធ្លុះធ្លាយ ដឹងទេថាគេបានប្រគល់លើកដំបូងឲ្យនាយហេតុអ្វីបែរជាទទួលបានពាក្យបែបនេះមកវិញ??
«លើកដំបូងរបស់ខ្ញុំបានទៅលោកហ្ហឹកៗ ហេតុអ្វីលោកនិយាយបែបនេះ»
«លើកដំបូង?? គួរឲ្យអស់សំណើចណាស់ ខ្លួនប្រាណថោកទាបដើរប្រគេនឲ្យគេដល់កន្លែងហុចឲ្យសឹងគ្រប់ប្រុសនេះហ្ហេសជាលើកដំបូង??» ពោលពាក្យដោយកំហឹងនៅតែច្រាលគិតថាគេមានគំនិតចង់បានចាហ្វាយខ្លួនដែលមានអ្នកប្រុសតូចហើយទើបនិយាយមកមិនបានគិតរិតតែមិនខ្វល់ទាំងដែលការពិតនាយដឹងច្បាស់ណាស់ថានាយបានទទួលភាពលើកដំបូងរបស់គេពិតមែន ហើយក៏ធ្វើឲ្យនាយជាប់ចិត្តពេញចិត្តរហូតមកដល់ពេលនេះ!!
«ហ្ហឹកៗ» គេខាំមាត់យំសស្រាក់និយាយអ្វីលែងចេញមិនដឹងតបបែបណា នាយរំលោភបំពានគេស្រូបយកភាពសុខស្រួលក្ដីសុខពីគេគ្រប់យ៉ាងប្រគល់តែភាពឈឺចាប់មកឲ្យគេហើយនៅមើលងាយគេគ្រប់សព្វបន្ថែមទៀតតើពេលណាទើបនាយឆ្អែតឆ្អន់ គេហត់ណាស់!!
«កុំយំទាមទារចំណាប់អារម្មណ៍អី របស់ថោកទាបអន់ៗមួយទឹកៗដូចជាឯងតែយើងសុីឆ្អែតយើងលែងឲ្យទៅហើយ ព្រោះសុីយូរវារលុង!!» នាយចាប់ច្របាច់ថ្ពាល់គេអោនទៅនិយាយជិតផ្ទៃមុខសម៉ត់រលោងបន្ថែមរបួសក្នុងចិត្តឲ្យគេកាន់តែឈឺមុននិងអោនទៅក្របបបូរមាត់ទន់ផ្អឹបបឺតជញ្ជក់រុលអណ្ដាតក្របដួសដងទឹកមាត់គេលេបចូលពោះក្អឹកៗទាំងដែលទើបនិងពោលពាក្យស្អប់ខ្ពើមគេសោះ !!
រសៀលថ្ងៃបន្ទាប់
គ្រប់យ៉ាងត្រូវបានលាតត្រដាងឲ្យបានដឹងការពិតនៅថ្ងៃនេះជុងគុកបានឡើងយន្តហោះមកវិញទាំងព្រឹកព្រលឹមដោយដឹងថាស៊ូរ៉េមមិនត្រឡប់មកផ្ទះប៉ុន្មានថ្ងៃហើយទាក់ទងទៅក៏មិនទទួលជាប់រវល់រហូតទើបនាយអាចសន្និដ្ឋានបានដឹងថាគេនៅឯណា ខលទៅរ៉ូទីននិយាយការពិតនិងបានបញ្ជានាយឲ្យយកស៊ូរ៉េមត្រឡប់មកវិមានវិញជាប្រញាប់
នៅក្នុងឡានត្រឡប់មកវិមានរ៉ូទីនអង្គឯកមិនហ៊ានមាត់ធ្លាប់តែក្លាហានហ៊ានមើលងាយមើលថោកគេពេលដឹងការពិតមិនអាចប្រកែកបានក៏មិនហ៊ាននិយាយអ្វីឡើយបានត្រឹមលួចបន្ទោសខ្លួនឯងក្នុងចិត្ត
ងឺត!! ឡានចប់នៅមុខវិមាន
«សូមទ.....» មិនបានស្ដាប់មិនចាប់អារម្មណ៍ ស៊ូរ៉េមមុខមាត់ស្លេកបឹបដូចជាមនុស្សគ្មានវិញ្ញាដើរចូលក្នុងវិមានដោយដំណើរមួយៗគ្មានកម្លាំង រ៉ូទីនថាដើរទៅតាមតែឃើញជុងគុកនៅខាងក្រៅទើបប្រញាប់ទៅជួបជាមុនសិនគាត់ទើបមកដល់
«ចាហ្វាយ» នាយអោនគោរពទឹកមុខហាក់ដឹងកំហុសដែលបានប្រព្រឹត្ត
«ឯងធ្វើអីស៊ូរ៉េម??» នាយចោទសួរមុខមាំមិនគំហកសម្លេងត្រជាក់ស្រេបដូចផ្ទាំងទឹកកកហាក់ដឹងមុនថាគេបានធ្វើអ្វី
«សូមទោសចាហ្វាយ» រ៉ូទីនលុតជង្គង់ភ្លាមៗ ដោយរក្សារមុខមាំស្មើតែជុងគុកមើលដឹងពីជម្រៅចិត្តគេច្បាស់ណាស់
«មានរឿងអី» ថេយ៍ដើរមករកនាយក្រាស់ឃើញបែបនេះក៏សួរឃើញ មានរឿងអីចាំបាច់ដល់ថ្នាក់លុតជង្គង់
«ចាំដោះស្រាយនៅក្រុមហ៊ុន» នាយលាក់និយាយតិចៗស្រាលតែធ្ងន់ប្រញាប់ងើបឈរដើរទៅរកនាយល្អិតទាំងញញឹម
«គ្មានអីទេ តោះចូលក្នុងទៅ» នាយញញឹមនិយាយដោយសម្លេងផ្អែមញញឹមជាប់ចាប់អោបចង្កេះមាឌល្អិតដើរទៅ
