«ភ្លើងតណ្ហា»(ភាគទី:២៥)
នៅក្នុងផ្ទះវីឡាតូចល្មមដូចជាវីឡាកូនកាត់នៅជិតកណ្ដាលទីក្រុងសេអ៊ូលបង្ហាញឲ្យឃើញនៅខាងក្នុងកំពុងមានមនុស្សពីរនាក់ដែលកំពុងប្រព្រឹកអំពើប្រលោមស្នេហ៍យ៉ាងក្ដៅគគុក !! ត្រូវហើយថ្ងៃនោះស៊ូរ៉េមត្រូវបានរ៉ូទីនចាប់មកធ្វើទង្វើបែបនេះដាក់ទាំងគេមិនដឹងខ្យល់អ្វីសោះ
«អ្ហាស៎ៗ...ហ្ហឹកៗ...សូមឈប់ទៅខ្ញុំឈឺណាស់» គេយំលើកដៃសំពះសុំអង្វរនាយតាមកម្លាំងដែលនៅសេសសល់ក្នុងខ្លួនគេពេលនេះដូចត្រូវបានគេចាប់ហែកជាពីរ នាយរំលោភបំពានគេទាំងដែលគេមិនបានស្គាល់មិនបានធ្វើអ្វីខុសប៉ះពាល់នាយឡើយហើយវាជាលើកដំបូងរបស់គេត្រូវបានរំលោភបំពានដោយមនុស្សប្រុសដូចគ្នាទៀតគេឈឺសឹងតែស្ទះស្លាប់
«ក្រែងពេញចិត្តបែបនិងមែនទេ ឬក៏មិនឆ្ងាញ់ដូចរបស់អ្នកដទៃទេ??» នាយនិយាយស៊កសៀតមើលងាយគេគ្រប់សព្វទាំងដែលមិនមែនជាការពិត
«ហ្ហឹកៗ ខ្ញុំនិងបងប្រុសជុងគុកជាបងប្អូននិងគ្នាគ្មានអ្វីលើសលួសទេ អ្ហាយ...» មិនឲ្យគេបានបកស្រាយនាយចាប់ជើងគេឡើងផុតក្បាលបុកទម្លុះដំបងសាច់ចូលរន្ធតូចចង្អៀតញាប់ស្អេកលឿនទៅៗ ដៃទាំងគូរចាប់ច្របាច់ច្បាមសាច់គូទទន់ល្មើយទះផ្លាច់ៗឡើងក្រហមងាំង ក្រលែងចង្កេះស៊ុតយកៗមួយកប់ៗថ្នាក់នាយតូចអួលចំហមាត់ចុកឆ្អល់ពោះពេញទំហឹង
«ឯងជាអ្នកធ្វើឲ្យអ្នកប្រុសតូចយើងខូចចិត្ត ដូច្នេះក៏ត្រូវសងមកវិញដូចគ្នា មកក្នុងបំណងបំបែកបំបាក់គ្រួសារគេទទួលបែបនេះគឺសមបំផុត!!»
«អ្ហឹកៗ អត់ទេអ្ហាស៎ៗ....» ដៃតូចលើកទប់ទ្រូងមាំមុននេះត្រូវនាយចាប់ត្រព័ទ្ធទៅលើផុតក្បាល ខណៈដែលចង្កេះមិនបញ្ឃប់ចលនាប្រឹងដោលសម្រុកបោកផ្ទប់ពេញទំហឹង ជ្រៅទៅៗហាក់បង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ៗនៅកំពូលសាច់ដុំបងបុកបញ្ចូលលើក្បាលពោះរាបស្មើផើតផតៗតាមចលនា !!
រើង៚ សម្លេងទូរស័ព្ទរោទ៍ឡើងស្របពេលមនុស្សធំកំពុងសម្រុកស្រស់ស្រួបក្របយកជាតិផ្អែមពីបបូរមាត់តូចច្រមិចអុកបុកសឹងបាក់ជើងគ្រែទៅហើយ នាយបញ្ឃប់ចលនាបន្តិចមុននិងងើបឈោងទៅយកទូរស័ព្ទមកមើលវាជាទូរស័ព្ទស៊ូរ៉េមទើបនាយហុចឲ្យគេ
«ទទួលទៅ ហើយប្រាប់អ្នកផ្ទះថាដើរលេងជាមួយមិត្តភក្តិ៣-៤ថ្ងៃ!!» រ៉ូទីន នាយនិយាយបញ្ជាក់មិននិងបន្តសកម្មភាពចាប់ត្រគាកគេជាប់អុកតិចៗតែក៏មិនអាចឲ្យស៊ូរ៉េមទប់សម្លេងបានដែរ
«លោកហ្ហឹកៗ សូមឈប់សិនបានទេ ខ្ញុំ...ខ្ញុំនិយាយមិនចេញទេ» គេញ័រខ្លួនទទ្រើកស្ដាប់សម្ដីសឹងមិនបានបបូរមាត់ស្លេកបឹមដូចជាខ្មោច
«កុំសាំញាំច្រើន ឆាប់ទទួលទៅ» សម្ដីគម្រោះគម្រើយធ្ងន់កណ្ដុរតែនាយក៏ព្រមបញ្ឃប់សិន គេប្រញាប់លើកទទួល
«ហាឡូ ស៊ូរ៉េមហ៎ា» អ្នកស្រីចន
«បាទជម្រាបសួរម៉ាក់អ៊ំ» គេប្រឹងទប់សម្លេងថ្ងូរនិងក្រងួរព្រោះយំខណៈដែលខ្លួនប្រាណត្រូវបាននាយក្រាស់ចាប់បឺតជញ្ជក់ខាំញិចសឹងគ្រប់កន្លែងជាពិសេសចុងឈើរីក្រហមទុំនាយខាំទាញដូចជារបស់លេងតែគេជាអ្នកទទួលស្រៀវស្រើបឈឺផ្សារក្រហាយទទួលយកមិនបាន
«អា៎...ហើយនៅឯណានេះ?? មិនមកផ្ទះទេហ្ហេស» គាត់សួរព្រោះឃើញកូនប្រុសមកដល់វិមានវិញជាមួយនាយល្អិតមុននេះហើយបែរជាមិនឃើញគេមកទៅវិញ
«ម៉ាក់អ៊ំ ខ្ញុំសុំនៅលេងផ្ទះមិត្តភក្ដិ២-៣ថ្ងៃបានទេ»
«អញ្ចឹងហ្ហេស មិនអីទេនៅចុះអ៊ំអស់បារម្ភហើយ!! ប៉ុណ្ណឹងចុះណា»
«បាទ» គេសឹងស្រែកយំប្រាប់គាត់ណាស់ថាគេពិតជាឈឺចាប់ត្រូវបាននាយក្រាស់ចំពោះមុខរំលោភបំពានតែមិនអាចបានត្រឹមខាំមាត់បង្ហូរទឹកភ្នែកទទួលយកទោះដឹងថាពិបាកវេទនាប៉ុណ្ណាក៏ដោយ
