«ភ្លើងតណ្ហា» (ភាគទី:១១)
«ហេតប្រចាំខែ និងថ្មាំពន្យាកំណើត»
ក្រោយឮសម្លេងស្រែកខាងក្រៅជុងគុកក៏ចេញមកមើលខាងក្រៅមកដល់ក៏ឃើញកូនស្រីកំពុងឈរស្កប់ថែមទាំងមានឈូរីនៅអោបកគេទៀត
«ឈូរី?? ឈឹងស៊ូ??» នាយលើកចិញ្ចើមឆ្ងល់ នឹកស្មានថាពួកគេស្គាល់គ្នានិងលែងជាមួយគ្នា
«ហ្ហឹម??» ឈឹងស៊ូ ជ្រួញចិញ្ចើមសម្លឹងមើលនៅអ្នកដែលកំពុងនៅអោបកគេស្អិត
«អឺ...ខ្ញុំសុំទោសមុននេះខ្ញុំភ័យពេកមិនបានមើល» ឈូរី ប្រញាប់ដាក់ខ្លួនចុះឈររៀបខោអាវឲ្យបានរៀបរយមុននិងអោនគោរពអ្នកចំពោះមុខដោយភ្ជាប់ជាមួយស្នាមញញឹមៗស្រាល
«លោកប៉ា នាងជានរណាគេ??» ឈឹងស៊ូ មិនតបនិងនាងបែរជាងាកទៅសួរលោកប៉ាវិញចំណែកមុខស្មើមាំកាត់ទៅរកនាយកម្លោះគ្មានខុសបើកម្ពស់វិញវែងដូចគ្នា
«ចូលក្នុងសិនទៅ ថេយ៍រ៉ូមកនេះមកកូន» ជុងគុក ងាកមកហៅអាល្អិតក្បាលកំហូចចូលចិត្តធ្វើបាបមីង គេរត់មកយ៉ាងលឿននាយចាប់លើបីដើរចូលក្នុងវិញ
«ហិហិ» ឈឹងស៊ូ ងាកមើលឈូរីបន្តិចឃើញនាងសើចដាក់តែគេមិនមាត់មិនញញឹមរឹតតែមិនចង់ខ្វល់ដើរចូលក្នុងឈូរីប្រញាប់ដើរតាមក្រោយ
«នាងជាមិត្តភក្តិរបស់ម៉ាម៉ាកូន» ជុងគុក និយាយប្រាប់ក្រោយដាក់ខ្លួនអង្គុយចជិតថេយ៍ហើយ
«លោកប៉ាគាត់ជាអ្នកណា» អាល្អិតរហ័សសួរចង្អុរមកឈឹងស៊ូគេក៏ឆ្ងល់ដូចគ្នាអាល្អិតនេះជានរណា
«ជាបងស្រីកូននោះអី!! ឈឹងស៊ូ នេះជាកូនប៉ា កូនយល់ហើយមែនទេ»
«ចា៎!! អាល្អិតកុំច្រឡើមពេក» នាងញញឹមបន្តិចលួចសម្លក់មុខអាល្អិតឃើញមុខក៏ដឹងថាគេច្រឡើមប៉ុណ្ណា
«បងស្រីសង្ហារណាស់»
«ឯងពិតជាភ្នែកមុតមែន»
«បានហើយឈឹងស៊ូ ទៅផ្លាស់ខោអាវទៅញាំបាយហើយឬនៅ»
«រួចហើយ អញ្ចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ» ថាហើយគេក៏ដើរចេញទៅ !!
មួយសន្ទុះក្រោយរ៉ូទីនក៏បានរាយការណ៍មកថាមានឯកសារសំខាន់ត្រូវទៅពិនិត្យដោយផ្ទាល់ នាយក៏បានយកអាល្អិតថេយ៍រ៉ូទៅជាមួយដែលដើម្បីទៅពិភាក្សាជាមួយនាយកសាលាចុះឈ្មោះចូលរៀនឲ្យគេតែម្ដងមិនចាំបើកវិសមកាលថ្មីឡើយ តាមទម្លាប់ឈឹងស៊ូនៅសង្ងំរៀនតែក្នុងបន្ទប់មិនបានចុះមកក្រោមទេថេយ៍ក៏បានចាត់ឲ្យអ្នកបម្រើយកទឹកដោះគោនិងចំណីមួយចំនួនទៅឲ្យគេផងដែរ
«ឯងទទួលស្គាល់ជាកូនហើយហ្ហេស ឯងស្រឡាញ់លោកចន??» ឈូរី
«ឈឹងស៊ូប្រៀបដូចជាក្មេងកំព្រាខ្វះភាពកក់ក្តៅម្នាក់ដែរយើងមិនចង់ឲ្យគេទទួលបានអារម្មណ៍ដូចយើងកាលពីក្មេងទេ ទទួលស្គាល់ថាយើងចូលចិត្តស្រឡាញ់គេដូចជាកូនអញ្ចឹង»
«ចុះលោកចននោះ??»
«យើងមិនទាន់ទទួលទេ»
«ហេតុអី»
«ដរាបណាយើងមិនទាន់ច្បាស់ថានាយទទួលស្គាល់យើងព្រោះស្រឡាញ់ឬគ្រាន់តែទំនួលខុសត្រូវនោះ យើងមិនទាន់ទទួលទេ»
«អញ្ចឹងឯងអត់មានអារម្មណ៍អីចំពោះលោកចនទេហ្ហេស»
«គឺ....» គេឆ្លើយមិនចេញព្រោះខ្លួនឯងក៏មិនយល់ដែលអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់មិនដឹងថាស្រឡាញ់ឬអត់តែគ្រប់ពេលដែលនៅជិតនាយធ្វើទង្វើល្អៗដាក់គេកក់ក្ដៅណាស់
«មិនបាច់ឆ្លើយ យើងយល់ហើយ»
«ពឹងមួយបានទេ»
«រឿងអី»
«ជួយទៅទិញថ្នាំឲ្យយើងបន្តិចបានទេ»
«កើតអី ឯងឈឺអី» គ្រាន់តែឮបែបនេះគេប្រញាប់ចូលមកស្ទាបថ្ងាស់នាយល្អិតភ្លែត
«អត់ឈឺទេ!! គ្រាន់តែចង់ឲ្យឯងទិញថ្នាំឲ្យប៉ុណ្ណោះ»
«ហេតប្រចាំខែ និងថ្មាំពន្យាកំណើត»
«ហេតុអីទិញថ្នាំពន្យាកំណើត??»
«គ្រប់ពេលធ្វើវាហើយនាយតែងតែបញ្ចូលក្នុងខ្លួនយើង យើងមិនទាន់ចង់មានកូនម្នាក់ទៀតទេ»
«មិនសួរលោកចនសិនទេហ្ហេស មើលទៅគាត់ស្រឡាញ់ក្មេងណាស់ជាពិសេសគឺកូន»
«យើងជាអ្នកសម្រេចចិត្ត!!»
«អឹមចាំទិញឲ្យ» គេលែងដេញដោលបើនេះជាអ្វីដែលមិត្តសម្រេចចិត្តហើយគេក៏មិនចង់ជំទាស់ដែរព្រោះគេច្បាស់ជាមានហេតុផលអាចថាចង់ដឹងចិត្តជុងគុកសិន
