ထွင်ထျန်းဟာက သူ့ရှေ့မှ ဗိုလ်ချုပ်ကျန်းကို ကြည့်လိုက်သောအခါ ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း၏ မျက်လုံးများသည် အနည်းငယ် ထူးခြားနေသည်ကို သတိပြုမိခဲ့သည်။
ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း၏ သရုပ်ဆောင်မှုက အမှန်တကယ် ပီပြင်သည်ဟု ဆိုရမည်။
ထွင်ထျန်းဟာသာ ဤအဖိုးအိုကို စစ်ပွဲသူတော်စင်မှန်း သိမထားခဲ့လျှင် ယုံလုနီးပါး ဖြစ်မည်မှာ သေချာသည်။
"ကျနော့်ကို စနေတာ မဟုတ်လား"
ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း သဘောကျသွားသည်။
သူက ခန္ဓာကိုယ်ကို နှိမ့်ချလိုက်ပြီး ထွင်ထျန်းဟာ၏ ခေါင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။
ထွင်ထျန်းဟာက အလိုအလျောက် ရှောင်တိမ်းမိခဲ့သော်လည်း ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း၏ လက်ဖဝါးတွင် ၎င်း၏ ဦးခေါင်းကို အလိုအလျောက် ဆွဲငင်နေသည့် ဆွဲငင်အားအချို့ ရှိနေသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။
"လခွမ်း.. စုပ်ယူခြင်း လက်ဝါးပါလား"
ထွင်ထျန်းဟာက အဖိုးအို အသုံးပြုလိုက်သည့် မှော်နည်းစနစ်ကို သိနေသဖြင့် ထိတ်လန့်သွားသည်။
သူ့အနေဖြင့် လုံးဝရှောင်တိမ်းရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။
အဆုံးသတ်တွင် အဖိုးအိုသည် နိုင်ငံ စတင်တည်ထောင်သူ ဗိုလ်ချုပ်ဆယ်ဦးထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။
ထိုထက်မက ထိုအချိန်က နတ်ဆိုးနတ်ဘုရားများကိုပင် ထိုးနှက်ခဲ့သော စစ်ပွဲသူတော်စင်လည်း ဖြစ်သည်။
ထိုကဲ့သို့သော လူရှေ့တွင် ထွင်ထျန်းဟာက လုံးဝ ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိပေ။
ဤအချိန်တွင် နှလုံးသားထဲ၌ နောင်တ အချို့ကိုသာ ခံစားခဲ့ရသည်။
ဤကဲ့သို့ဖြစ်လာမည်မှန်း ကြိုသိလျှင် ဝေ့ကျစ်နှင့် တွေ့ဆုံရန် တခြားနေရာ၌ စီစဥ်မည် ဖြစ်သည်။
"ငါဒီကိုမလာသင့်ဘူး"
ဤ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ၀တ်စားထားသော အဖိုးအိုက အလွန်အန္တရာယ်များသည်ဟု ထွင်ထျန်းဟာ ခံစားမိသည်။
ဗိုလ်ချုပ်ကျန်းက ထွင်ထျန်းဟာ၏ ခေါင်းပေါ်သို့ သူ့လက်ဖဝါးကို တင်လိုက်သည့် အခိုက်တွင် သက်ပြင်းမချဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။
