ထွင်ထျန်းဟာသည် သူတော်စင်သားရဲအရိုးကို အချိန်အတော်ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
သူက အရိုးမှ ထွက်ပေါ်လာသော သူတော်စင်သားရဲသွေး၏ အနံ့အသက်ကြောင့် တံတွေးများကို မျိုချလိုက်သည်။
အရိုးကို သူက စိတ်မဝင်စားခဲ့ပေ။
သူစိတ်ဝင်စားသည်မှာ သူတော်စင်သားရဲ၏ မွှေးပျံ့သောသွေးရနံ့ ဖြစ်သည်။
ထိုမွှေးရနံ့ကို ရှုရှိုက်ရသည်က အလွန်ပင် အရသာ ရှိလွန်းလှ၏။
သူတော်စင်သားရဲများတွင် ထူးခြားသောရနံ့ ရှိသည်။
၎င်းကို အနံ့ခံအာရုံ မြင့်မားသော ဝိညာဉ်သားရဲများသာ သိနိုင်၏။
သင့်အနေဖြင့် အစပိုင်းတွင် ဘာမှမခံစားရလျှင်ပင် သိပ်မကြာခင် စွဲလမ်းသွားပေမည်။
ထွင်ထျန်းဟာကမူ ငွေရောင်လေး၏ သူတော်စင်သားရဲသွေးတွင် စိမ်ထားဖူးသောကြောင့် သူတော်စင်သားရဲသွေး၏ မွှေးရနံ့ကို စွဲလမ်းနေခဲ့သည်။
“မင်းငါ့ကိုတကယ်ပဲပေးချင်တာလား”
ထွင်ထျန်းဟာက ဝေ့ကျစ်ကိုကြည့်၍ မေးလိုက်သည်။
သူ့အမြင်အရ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန် လေ့ကျင့်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ ဒုဥက္ကဌနှင့် ဝေ့ကျစ်သည် ဤအရိုး၏ ဇစ်မြစ်ကို မသိလောက်ချေ။
၎င်းတို့က သာမန်အရိုးဟု ထင်မှတ်ကာ လွယ်လွယ်ကူကူစွန့်ပစ်လိုက်ပုံ ရသည်။
သူသတိထားမိခဲ့သည့် အဓိက အကြောင်းရင်းမှာ သူတော်စင်သားရဲ၏ သွေးရနံ့သည် အရိုးပေါ်တွင် ပျံ့နှံ့နေခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်၏။
သူ့အနေဖြင့် လက်ရှိအဆင့်အထိ မကျင့်ကြံနိုင်ခဲ့လျှင် ၎င်းကိုအနံ့ခံနိုင်မည် မဟုတ်ဟု ထွင်ထျန်းဟာ ခံစားခဲ့ရသည်။
သူ့မျက်နှာက မှန်ပုံးနှင့် ထိကပ်လုနီးပါး ဖြစ်နေသည်။
“ဒါကအရိုးလေးပဲလေ”
ဝေ့ကျစ်က သူ့လက်များကို ဖြန့်ပြကာ ထူးမခြားနားသောလေသံဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
“ဒါက အလောင်းအစားမှာ အနိုင်ရခဲ့တဲ့ဟာပဲ.. ဒါကြောင့် ငါ့အတွက် ဘာမှဆုံးရှုံးစရာတော့ မရှိပါဘူး.. ဒါပေမဲ့ ဒုဥက္ကဌကတော့ အချိန်အတော်ကြာတဲ့အထိ နောင်တရနေခဲ့တယ်"
