မနက်က ဖန်းကွမ်း၏ တိုက်ရိုက် ထုတ်လွှင့်မှုကို ကြည့်ရှုသူတွေ အားလုံး ဒဏ်ပေးခံခဲ့ရသောကြောင့် ကျောင်းဆင်းချိန် အနည်းငယ် နောက်ကျသွားခဲ့သည်။
ထိုထက်မက တစ်တန်းလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်ကြ၏။
အဓိက သွေးထိုးလှုံ့ဆော်သူ ဖြစ်သည့် အရိုအသေမဲ့ နတ်ဘုရားနှစ်ပါး (ဝါ) ကော်ဟောက် နှင့် ချန်းချောင်တို့က "အရိုအသေမဲ့ခြင်းသည် သင့်ကျန်းမာရေးအတွက် ကောင်းမွန်သည်"ဟု ဆိုကာ ထောက်ခံ အားပေးခဲ့ကြသေးသည်။
ဆရာမဖန်က ကျောင်းဆင်းပြီးနောက် တစ်နာရီကြာ အစည်းအဝေး ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
အပြစ်ပေးခြင်းမှ လွတ်ကင်းပြီး စောစောစီးစီး ကျောင်းဆင်းခွင့်ရသူမှာ စွန်းရုံ ဖြစ်၏။
ဆရာမဖန်က ဤအလှလေးကို စော်ကားဖို့ လုံးဝ မတတ်နိုင်မှန်း အတန်းထဲမှ ကျောင်းသားများက နားလည်ခဲ့ကြသည်။
စွန်းရုံကို တွေ့သည်နှင့် ဆရာမဖန်၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း ပြုံးသွားတတ်သည်ကို ဝမ်လင်း အသေအချာ သတိပြုမိသည်။
ဆရာမဖန်၏ မျက်နှာက စာအုပ်လှန်သည်ထက်ပင် အပြောင်းအလဲ မြန်နေ၏။
ထို့အပြင် ဆရာမဖန်က အဘယ်ကြောင့် စွန်းရုံကို ကျောင်းဆင်းခွင့်ပေးခဲ့မှန်း အထူးတလည် ရှင်းပြခဲ့သည်။
"ကျောင်းသူစွန်းရုံက အမြဲတမ်း အမှတ်ကောင်းကောင်း ရတယ်.. ဉာဏ်ကောင်းပြီး ငါ့ကို ဘယ်တော့မှ ဒုက္ခမပေးဘူး.. သူ့မိဘတွေက သူ့ကို ကျောင်းဆင်းခွင့်ပေးဖို့ ငါ့ကို ဖုန်းလှမ်းခေါ်ပြီး တောင်းဆိုခဲ့တယ်"
"မဟုတ်ရင် ကျောင်းသူ စွန်းရုံ ဆိုရင်တောင် သူ့ကို လွယ်လွယ်နဲ့ အလွှတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး.. ဟမ့်.. ငါဖန်ရှန်းစုန့်က တခြားသူတွေကို ဦးညွှတ်ပြီး ဖားယားတတ်တဲ့သူ မို့လို့လား"
ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဝမ်လင်းက လူတိုင်း၏ စိတ်နှလုံးထဲကနေ တညီတညွတ်တည်း ပြောလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။
"မယုံဘူး ဆရာမ"
............
စုန့်ဟိုင်မြို့တွင် ဇူလိုင်လ၏ နေ့ရက်များက အလွန် ရှည်လျားလှသည်။
