IF HEAVEN WILL ALLOW US (COMPLETED)

CHAPTER 23

CHAPTER 23

"Please, Let him stay with me. I want to spend the rest of my life with him. I'll do everything just don't take him away from me."

"Where do you want to go?" tanong ni wendel na ikina ngiti ko. Iniakla ko ang kamay ko sa braso nya at hinila sya papunta sa park na hindi masyadong karamihan ang mga tao.

Kakalabas lang namin sa simbahan at kakatapos lang ng misa kaya napaka gaan ng pakiramdam ko. Hindi ko alam pero kapag sumisimba ako ay nagiging napaka gaan ng pakiramdam ko.

My prayers are still the same. Ang tanging dasal ko lang ay sana hindi na mawala sakin ang lalaking kasama ko.

Masaya na ako kasama ang pamilya ko at mga kaibigan ko kaya wala na akong ibang mahihiling pa maliban nalang sa maging masaya kasama ang lalaking kasama ko ngayon.

I want to be with him. I want to grow old with him. Kaya ang hiling ko lang sa panginoon ay huwag niyang bawiin sakin ang lalaking 'to.

Umupo kami sa bench sa ilalim ng puno ng mangga at pinanood ang mga batang nag tatakbuhan sa harapan namin.

Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sobrang cute ng mga batang iyon at tumatawa pa sila kaya mas lalo silang nagiging cute sa paningin ko.

"You love kids?" napatingin ako kay Wendel nang mag salita siya. Naka ngiti naman akong tumango saka muling pinag masdan ang mga bata.

"Ang cute kaya nila kaya kung mag kaka anak ako siguradong aalagaan at mamahalin ko siya ng sobra." nakangiting wika ko.

"I'm sure you'll be a great mother. I just wish I can get to see that." nangunot naman ang sinabi ko dahil sa sinabi niya matagal syang tinitigan.

"Bakit hindi mo ba nakikitang ako ang kasama mo sa future mo?" tanong ko sakanya pero hindi sya sumagot bagkus ay tumayo at lumapit sa isang lalaki na naka upo sa di kalayuan at nag gigitara.

Nakita kong may ibinulong siya sa lalaki at nag fist bump pa silang dalawa. Mukhang mag kaibigan sila. Mas nangunot ang noo ko nang bumalik na sa tabi ko si Wendel at dala dala nya ang gitara.

"Kaibigan mo?" tanong ko at tumango naman siya.

"Don't you know him?" balik na tanong niya habang may inaayos sa gitara. "Hindi siya sakin pamilyar" sagot ko.

"President siya ng Humss–Socrates" ani niya na ikina tango tango ko kaya siguro parang namumukhaan ko pero hindi ko matandaan.

Mag sasalita pa sana ako pero nag simula na siyang mag strum. "Kakanta ka?" Excited na tanong ko pero nginitian niya lamang ako saka nag patuloy sa pag strum sa gitara.

Ako naman ay kinuha ang cellphone ko at itinapat sakanya ang camera para Ivideo ang gagawin niyang pag kanta.

"Say hi to the camera" nakangiting sabi ko sakanya. Kumaway naman siya saka ngumiti ng napaka tamis.

Hindi ko maiwasang mapatitig sakanya dahil napaka gwap niyang tuwing ngumingiti siya. Inipatong ko ang cellphone ko sa tabi ko at itinapat kay Wendel para ma videohan ang pag kanta niya.

Nakangiti ko lang siyang pinapanood dahil naeexcite akong marinig ang boses niya na kumakanta.

'So lately, been wondering
Who will be there to take my place
When I'm gone you'll need love
To light the shadows on your face'

Nag simula na siyang kumanta. Hindi ko alam pero bigla nalang bumigat ang pakiramdam ko dahil sa sobrang lambing ng boses niya ngunit bakas don ang sakit na hindi ko malaman kung saan nanggagaling.

'If a great wave shall fall and fall upon us all
Then between the sand and stone
Could you make it on your own'

His voice we're so soft and full of emotion. Mga emosyong hindi ko magawang intindihin.