28 gün sonra
"Yapma!!" diye çığlık attı Yiğit gözlerimi açıp o tarafa doğru baktım kaç gün geçmişti kaç gündür burdaydık "sakin ol" diye fısıldadım beni duyduğundan emin değildim "Efes!! " diye bağırda tekrar ardından ard arda "Yapma lütfen" diye tekrarladı kendime gelemiyordum Yiğit'i kurtaramıyodum
"Yiğit" dedim düz ama kendinden emin bir ses tonuyla yıkıldığımı göstermemem gerekiyordu "Bırakın lan onu sikik herifler! " diye yükseldim adamlara bileklerimi kesen zincir yüzünden kan damlıyordu yüzüme "Ahh be Efes acıyorum sana oğlum" dedi adamlardan biri benden büyüktü belliydi "Asıl ben size acıyorum bir itin köpeği olduğunuz için" diye cevap verdim adama
Adam sinirlenmiş olacakki hızla gelip demir sopa ile vurmaya başladı "acımıyo amına artık yorma boşuna kendini" o kadar alışmıştım ki vücudum artık hissetmiyordu acıyı adam vuruyordu ama boşaydı ben hissetmiyordum "Seni öldürmeyi o kadar istiyorum ki Efes tahmin bile edemezsin" dedi vurmaya devam ederken "beşle topla dörtle çarp o öldürme isteğini çıkan sonuç kadar bende seni öldürmek istiyorum" diye cevap verdim alayla güldüm saçmalamıştım ama adam ciddi bir yüz ile bana bakıyordu yapmış mıydı dediğimi
"İşkence mi istiyorsun tekrar" gören sanır dakka başı işkence etmiyolar "Çok istiyorum ama Ufuktan sizin eliniz hafif Ufukcuğum daha iyi vuruyor" diye dalga geçtim onlarla hangi gündeydik sabah mıydı akşam mı Murat neredeydi (Tiktokta akım yapıyor Murat meşgul biraz Efescim)
"Yiğit iyi misin" ona işkence etmelerine izin vermemiştim belki fiziksel olarak değil ama piskolojik olarak alt üst olmuştu bana yapılan herşeyi izletiyorlardı nerdeyse gözünü kırpmasına bile izin vermiyorlardı belkide yanlış yapmıştım onada işkence etmelerine izin vermeliydim ama ben dayanamazdım onun kılına zarar gelmesine ama böyle daha çok zarar görüyordu daha çok canı yanıyordu
"İyimiyim" diye sordu ama bana değildi bu sorusu kendineydi iyi olup olmadığını düşündü ardından
Yiğit'ten
"İyiyim" diye cevap verdim Efes'e ama değildim iyi olamazdım kaç gündür gözlerimin önünde işkence çekiyordu adamlar ilk başlarda Efes'in elini çözüyorlardı işkence sonrası ama şimdi hep havadaydı yanına gitsem bile bakamıyordum yaralarına enfeksiyon kapmıştı hepsi büyük ihtimal ama sesini çıkarmıyordu bana zarar gelmesin diye sesini çıkarmıyordu
Birkaç kere bana tecavüz etmeye çalışmışlardı vücudumun her yerine dokunmuşlardı sesim içime kaçıyordu bana her yaklaştıklarında Efes diye fısıldıyordum her seferinde Efes ise beni hep duymuştu ne zaman ismini fısıldasam hemen cevap verirdi işkence sırasında adamların bağırışları arasında bile duyardı benim sesimi ama o çektiği acılara rağmen sesini çıkarmıyordu sadece adamlarla alay eder gibi konuşuyordu ben o kadar acı çeksem çığlık çığlığa kalırdım ama Efes o başkaydı sesini duyurmadı kimseye
Tek bir şey düşündüm Efes'e yapılan işkencenin hesabı ne olacaktı çektiği o kadar işkence boşa mı gidecekti hesap vermeyecek miydi kimse yanlarına kalmamalıydı "Efes" diye fısıldadım ona doğru acısını almak istedim ama alamadım "Efendim" dedi bana göre baskın olan sesiyle "Murat neden gelmiyor unuttu mu bizi"
beni değildi artık biziydi (saçma bir cümle ama Yiğit'in aklı şuan bulanık o yüzden normal cümle kuramıyor)
"Gelecek unutmaz o seni" ben biz diye bahsederken o neden sadece beni unutmayacağını söylüyordu Murat Efes'i de unutmazdı ki "Senide unutmaz ki" kafa salladı sadece adamlar bir süre daha işkence etti Efes'e gitmeden önce ellerini çözdüler Efes'in
Ellerinin çözülmesi ile yere çok sert düşmüştü yaraları acımış olmalıydı adamlar kahkaha atıp odadan çıktılar bende hemen Efes'in yanına gittim yüzüne eğilip baktığımda ufak bir acı kırıntısı aradım belki bilmiyordum ama Efes gülüyordu "Bok çuvalı gibi yeri boyladım amına" diye gülmeye başladı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asker Yari
RomanceUyuşturucu bağımlısı iki çocuk ikiside zor bir çocukluk geçirmiş özelliklede Yiğit peki bu çocuklar yani Yiğit ve Efes bir askere aşık olursa ne olur? Neler yaşarlar? En önemlisi 3'ü bir ilişkiye girip mutlu olabilirler mi? Bu hikaye onların hikayes...