Asker Yari

Geçmiş

Efes beni odasına götürmüş yatağa yatırmıştı "sakin ol ona birşey olmaz" Efes beni sakinleştirmeye çalışıyordu ona birşey olmazdı değil mi "biraz dinlen istersen Volim gelince kaldırırım seni" kafamı ona doğru çevirdim "yanımda kalsan olur mu" yanlız kalamazdım Efes kafasını olumlu anlamda sallayıp yanıma uzandı kafamı onun göğsüne koydum (moment veriyorlar)

Efes saçlarımla oynarken konuşuyordu "sen merak etme tamam mı o döndüğünde sana yazar bırakmaz o seni" umarım öyle olurdu

Efes eğilip saçlarıma ufak öpücükler konduruyordu ona olan hislerim çok başkaydı ne onu kardeşim gibi görüyordum nede arkadaşım olarak o benim için arkadaştan daha öteydi Volim öyle değildi ama o benim kardeşim gibiydi hep de öyle kalacak ama Efes o çok başka... (iki satır yazıp devam ettiremiyorum ve uyuyorum saat 15:45 jdjdjd )

Biraz sonra uykuya dalmıştım... (20:45'te uyandım arkadaşlar yazmaya devam ediyorum sjjs)

Efes'ten

Yiğit göğsümde uyuya kalmıştı onu böyle görmek benimde canımı acıtıyordu o benim için özeldi küçükken en zor zamanlarımı onunla birlikte geçirmiştim o benim için arkadaştan öteydi

Okul yıllarımızda ailem ile aram iyi değildi bu yüzden içe kapanık bir çocuk oldum hep kimseyle konuşmaz arkadaş olmazdım ama Yiğit okula ilk geldiğinde onunla konuşmak istemiştim hep ne zaman onunla konuşmak istesem cesaret edip gidemezdin yanına küçük bir çocuktum belki ama çok şey yaşamıştım kimseye güvenim yoktu

Okula gitmediğim birgün evde hasta yatıyordum ailem o sıra şehir dışında olduğu için tek başıma ağlıyarak ateşimin çıkmasına sebep olmuştum sonra birden kapı çalmıştı kimin geldiğini çok merak ediyordum çünkü bu evin kapısını kimse çalmazdı

Kapıyı açtığımda karşımda Yiğit duruyordu havanın soğuk olmasına rağmen üstü incecikti ayrıyetten üstünde kan vardı Yiğiti içeri aldığımda soğuktan titriyordu kendi ona duş alabileceğini söylemiştim reddetsede onunla birlikte duş almıştım o gün (bu arada ben okul yılları diyorum ama daha ilkokuldalar yani 7,8 yaşlarında falanlar)

Duştan sonra üstünü değiştirip kendi yatağıma yatırmıştım aynı şuanda olduğumuz gibi onun yanında kalmamı istemişti yanına yattığımda ise kafasını koymuştu göğsüme biz bu kadar küçük yaşlarda o kadar çok dert sahibi olmuştuk ki ikimizde birbirimize sığınmıştık benim konuşmaya bile cesaret edemediğim çocuk o gün evime gelip bana sığınmıştı belki iyi gelemezdim ona benim kendime bile hayrım dokunmuyordu o zamanlar ona nasıl yardım edebilirdim ki onla ben nasıl olurdu ki

Yiğit o gün akşama kadar ağlamıştı ne yaşadığını merak etmiştim açıkçası onu böyle üzen şey ne bilmek istemiştim onu üzen herkesi yok etmek istemiştim Yiğit ertesi gün okul olduğunu söyleyip kalkmıştı yanımdan o gün bu sefer ben ona beni bırakmamasını söylemiştim

Belki bencilceydi ama onunla kalmak istiyordum üstündeki kıyafetlerime bakıp gülmüştü onu ilk kez gülerken görmüştüm gülüşü çok güzeldi ardından dalga geçer gibi "senin kıyafetlerini alırsam bırakmam" demişti kıyafet önemli değildi sadece onu istiyordum (çocukluk aşkı yazıyormuş gibi hissettim bunlar birlikte olsa çok iyi olurmuş onu fark ettim)

Yiğit en sonunda pes eder gibi yatmıştı tekrar yanına karnım acıkmıştı ama onu bırakmak istememiştim en sonunda o söylemişti aç olduğunu buzdolabından birkaç yemek çıkarıp ısıtmıştım artık alışmıştım bu ilk evde yanlız kalışım değildi ama bu sefer yanlız değildim