Asker Yari

Yüzbaşım

Yiğit: ayy çok teşekkür ederim bunlar çok güzel

1. Murat: beğenmene sevindim

Yiğit: gerçekten çok mutlu ettin beni ya  seni sevdiğim için söylemiyorum ama gerçekten çok güzeller

1. Murat: fotoğraf at bakayım

Yiğit: hemen aşkım bekle

Ayy çok tatlılar ama benim kedilerim çok kıskanıyor şuan baksana

1. Murat: Maşşallah kedilerin çok tatlıymış

Yiğit: teşekkür ederim gerçekten çok tatlılar ama fazla kıskançlar

1. Murat: ne güzle işte kıskanç olmaları korurlar seni

Yiğit: ne demezsin beni anca Alevden koruyorlar

1. Murat: Alev?

Yiğit: ablam

1. Murat: anladım ailenle iyi anlaşıyorsun galiba hep mutlusun

Yiğit: aynen ya ailem ile aram süperdir benim
Aynen/
Baya iyi hatta/
Bizi yetimhaneye bırakacak kadar iyi armız/
Hep mutluyum demi ne güzel ya herkes beni böyle görüyor/
Ama ben buna mecburum/
Mutlu gibi görünmeye mecburum/

1. Murat: ne güzel ailen ile iyi anlaşman
Ne saçmalıyorum ben/
Menekşe bana ailesinin onu terk ettiğini söylemişti/
Allah ne etmesin beni ya/
Salak Murat/

Yiğit: biraz sonra konuşsak olur mu şimdi işim vr
ağlamak gibi bir iş/
Neyse bilmiyordu sonuçta/

Yiğit: sonra konuşuruz

Yiğit çevrimdışı

1. Murat: Konuşuruz yavrum

Yiğit uzun süre ağladı evde bugün tek olmasının verdiği rahatlık onun ağlamasını daha da şiddetlendirdi saat geç saatlere geldiğinde kapının çalma sesi ile boy aynasından kendine baktı ağlamaktan kızaran gözleri ve yanaklarının yanı sıra dolgun ve ıslak görünümlü dudakları ağladığını ele veriyordu üstünde t-shirt yoktu altında ise kısa bir şort vardı aynanın karşısından çekilip kapıya doğru ilerledi delikten kim olduğuna bile bakmadan kapıyı açtı ve odasına doğru yürüdü

Gelenin ablası yada kardeşlerinden biri olduğunu düşündüğü için böyle yapmıştı odasına girip yatağına uzandı gözlerini kapatıp düşünmeye başladı ama bu sefer odasının kapısı çalınca sabır dileyip kapısını açtı karşısındaki beden ile şoka girmişti aşık olduğu adam karşısındaydı gözleri tekrardan dolmaya başladı

Ağlamaklı bir sesle konuştu "s-sen" konuşması bu kadardı sesi çıkmamıştı bile onu duyduğuna bile emin değildi ama duymasını çok istedi şuan ona sarılmak ona sarılıp ağlamak çok istiyordu Murat bunu anlamış mıydı öyle olmasını umdu onun ihtiyacını anlamış olmasını umdu

Murat anlamıştı galiba öne doğru adım atıp Yiğit'in tepkisini ölçtü Yiğit onun gelmesine izin verir gibi bir adım da o attı Murat'ın bir adımı onun iki adımıydı Murat hızla öne atılıp Yiğit'i kolları arasına aldı Yiğit ise sadece ağladı istediği şey ona sarılmasıydı öylede oldu ona sarıldı ve o ağlarken onun saçlarıyla oynadı

Yiğit buna hiç dayanamazdı saçlarıyla oynandığında hemen uyurdu Murat Yiğit'i kucağına alıp yatağına yatırdı Yiğit kafasını Murat'ın göğsüne yasladı Murat hâlâ Yiğit'in saçıyla oynuyordu ağlaması biraz olsun durmuştu ağlaması iç çekişlere döndü ardından ise kendini uykuya bıraktı ama uyumadan önce "beni bırakma" demişti Murat onun saçını öpüp o uyuyana kadar onu yanlız bırakmadı

İstemeden bağlanmıştı ona nasıl oldu ne ara oldu bilmiyordu ama ona karşı korumacı hissediyordu belkide kardeşi gibi gördüğü içindir belkide ondan etkilendiği içindir ne hissettiğini oda bilmiyordu ama bildiği birşey vardı oda onu sadece korumak istediğiydi

.
.
.
.
.
.
.

Bu fic'e çok ısındım lan kendim yazdım diye demiyorum ama mükemmel bir fic ya umarım sizde beğeniyorsunuzdur oy verip yorum atarsanız sevinirim öpüldünüz 💋💙