Asker Yari

Kurtuluş

Acı tüm bedenimi sarmıştı geçmeyede niyeti yoktu karnıma o demir sopayla vurmaya devam edilirken ölmek üzere olduğumu hissediyordum ağzımdan gelen kanlarda ölüme yakın olduğumun habercisiydi

Birkaç kere telefonum çalmıştı büyük ihtimal arayan Yiğitti yada kardeşlerim

Madem öleceğim o zaman size herşeyi anlatayım onları nerde gördüğümü Yiğit ve Efes isimli çocuktan nasıl etkilendiğimi anlatma vakti

Onları ilk bar'da görmüştüm üstlerine giydikleri feminen tarz kıyafetlerle ikiside çok güzel duruyordu saçları sarıya yakın olan çocuk ve Yiğit sanki bir melek gibi karşımda duruyorlardı

Bara girdiklerinde peşlerinden gidip onları izlemiştim akşama kadar içmişlerdi ama sarhoş gibi durmuyorlardı çıkmalarına yakın Yiğitin ikizi yani Barış uyuşturucu getirmişti o beyaz şeyi kullanırken onları izlemek zordu

Yanlarına gitmek istesem bile yapamadım ayaklarım yere çivilenmiş gibi olduğum yerde kaldım uyuşturucuyu aldıktan sonra çıktılar bar'dan Yiğitin peşinden gitmiştim o evine girdikten biraz sonra ona mesaj attım

Aşağı indiğinde gözleri kızarmıştı ne olduğunu sorduğumda ise gülmeye başlamıştı şuan salağa yatıyordum belki ama kötü olduğunu biliyordum o uyuşturucunun nelere yol açtığını da biliyordum

Dün akşam onlarda kalmıştım mesajlaşırken kalbini kırmış ağlamasına yol açmıştım ama kalbini almayı başarırdım onun yanına yani evine gitmiştim

İkimiz onun yatağında yatarken uyumadan önce söylediği tek şey beni bırakma olmuştu Yiğitten konuşmaya başladığımız zaman etkilenmiştim ama bu yeni çocuk sanırım Yiğit ve ona karşı bir his var ama bu hissin ne olduğunu bilmiyorum

Etrafta duyulan silah sesi ile kafamı zar zor kaldırdım bize bunca zaman işkence eden piçlerin tek tek yere yığıldığını gördüm dudaklarımda beliren ufak bir tebessüm oluştu

Silah sesleri bir süre daha devam etti durduğunda ise yanımıza adımlayan Türk askerlerinin sesini duydum "komutanım iyi misiniz" iyi miyim değilim "iyiyim ufak bir sıyırık sadece" dedim ve güldüm karşımdaki askerde ufak bir tebessüm edip ellerimi çözdü bacaklarım vücudumu taşıyamaz durumdaydı o yüzden ellerim çözüldüğü anda yere yığıldım

Asker çocuk hiç umursamadan diğerlerininde ellerini çözdü hepsi tek tek yere yığılırken Asker çocuk arkaya doğru bağırdı "Aras ambulans yolda mı" Aras adındaki Asker yanımıza geldiğinde rütbesine baktım ardından yanındaki yanında ona adı ile seslenen askerin rütbesine baktım

Aras'ın omzunda 3 yıldız vardı demekki Yüzbaşıydı diğer askerde ise 2 yıldız vardı oda üsteğmendi çocuğun kendinden daha yüksek mevkideki birine adıyla seslenmesi garip gelmişti neden adıyla sesleniyordu "Noyan görevdeyiz komutanım demeyi unutma" Noyan adındaki asker bakışlarını benim üstümden çekip Aras'a baktı "özür dilerim Ar- pardon komutanım" gözlerim kapanıyordu etraftaki sesler uğultu halinde geliyordu artık kulağıma

Aras yere çömelip bana baktı "gözlerin açık kalsın sevdiğin birini getir gözünün önüne" sevdiğim birini mi "Murat bak bu çocuk benim sevgilim nasıl tanıştık biliyor musun?" Anlamaz gözlerle ona baktım neden anlatıyordu bunu bana ayrıyetten nasıl emin oluyordu onları şikayet etmeyeceğime

Aras yanında olan Noyana baktı ve gülümsedi "biz yazarım yazdığı başka bir fic'in karakteriyiz bizim olduğumuz fic'te kendi hemcinsinden hoşlananlar öldürülüyor sanırım bizde öleceğiz ama madem öleceğim sana biraz tavsiye vereceğim kafanın karışık olduğunu biliyorum" yazar? Yeni fic? Bunlar kim? (Yeni bir fic yazmaya başladım bxb ve asker fic'i yayınlayacağım zaman destek olursanız sevinirim)