Toprak Kokusu ⭐️

1.Bölüm

⭐️Merhabalar, bu benim ilk kurgum. Umarım beğenirsiniz ve ilk kurgum olduğu için de eleştirilerinizi bekliyorum. Kırıcı olmayacak şekilde yanlışlarımı düzeltir ve eleştiri yaparsanız sevinirim. İyi okumalar...⭐️

⭐️⭐️⭐️

"Ölmek için doğmuştur insan, o yüzden bayılır yağmur sonrası toprak kokusuna." Bir yerde okumuştum, şimdi aklıma gelmişti yağmuru izlerken.

Oturduğum kafede kahvemi yudumlarken dışarıda yağan yağmuru izliyordum. Eylül ayındaydık, en çok Eylül ayını severdim ben. Sonbahar'ın en güzel olduğu aydı çünkü. Sonbahar ise en güzel mevsimdi bana göre. Enlerimdendi Sonbahar.

En çok yağmuru severim mesela ben, sonrasındaki o toprak kokusunu da çok severdim. Huzur benim için bu toprak kokusunda saklıydı.

Dışarıda insanlar telaş içinde koştururken, herkes kendi derdindeyken ben burada sadece oturmuş kahve içiyordum. Ailem ben 16 yaşındayken ölmüştü zaten, küçük kardeşimden başka kimsem de yoktu benim. 20 yaşımdaydım ve 4 yıldır büyük hiçbir telaşım yoktu.

Ailem öldüğünde ağlamamıştım bile. Benden nefret eden, beni en ufak bir yanlışımda öldüresiye döven, içkiye kumara harcadıkları parayı bana kazandıran insanların arkasından ağlayacak kadar merhametli olamıyordum.

"Oturabilir miyim?" Yanımdaki sandalyeye elini koyup eğilmiş bana bakan çocuğa çevirdim bakışlarımı. Kafe o kadar dolmuştu ki tek boş yer benim karşımdaki sandalyeydi. Bu kafede çalışıyordum ve şu an çıkış saatim olduğu için de kahve içip dinlenip öyle gidiyordum.

Başımla onayladım onu, hemen oturup ıslak şapkasını çıkardı ve şemsiyesini kenara bıraktı. Elleri soğuktan pespembe olmuştu. Kaçamak bakışlarla yüzüne baktığımda etrafa baktığını görmüştüm. Birden bakışları bana dönmüş ve ben bakışlarımı dışarıya çevirirken konuşmuştu.

"Ah, teşekkür ederim. Dışarısı çok soğuktu." Demiş ve ona tekrardan bakmama sebep olmuştu. "Rica ederim." Demiş ve önüme dönmüştüm. Kahvem daha yarımdı. Büyük bir yudum aldığımda içim yanmış, yüzümü buruşturup elimi göğsüme atmıştım hemen.

"Hey, iyi misiniz? Su alabilir miyiz?" Garson çocuğa seslendiğinde elimi rastgele sallamıştım.

"İyiyim, gerek yoktu." Dediğimde su gelmiş ve çocuk şişenin kapağını açıp bana uzatmıştı. Suyu içmiş ve peşinden kahvemi bırakmamış, hepsini bitirmiştim.

Kalkıp gidecekken saygısızlık olmasın diye ona dönmüş ve iyi günler dileyerek gitmiştim. Ücreti ödeyip çıktığımda kulaklığımı takmış ve müzik dinleyerek toprak kokusunu içime çekmiştim.

Otobüse yetişmek için büyük adımlarla uzaklaşırken gözüm istemsizce tekrar camdan görebildiğim çocuğa kaymış ve hala öylece orada oturduğunu görünce tepkisiz kalmış, önüme dönüp durağa ilerlemiştim hızla.

***

Eve geldiğimde yağmur durmuştu. Ev sessizdi, Eren uyumuş olmalıydı. Üzerimi değiştirip bugün verilen ödevlerimi yapmak üzere odama çekilmiştim. Üniversitede Gastronomi okuyordum, aşçı olursam iyi para kazanırdık.

Şu an zaten bir işim vardı ve kazandığımın da hepsini kullanmadan biriktirmeye çalışıyordum. Üniversiteyi de burslu okuyordum bu yüzden bir de okula para harcamakla uğraşmıyordum.

Ah tabii ki bir de bakmam gereken küçük kardeşim vardı. Annem ölmeden önce daha iki aylıktı, şimdi ise 4 yaşındaydı. Ben büyütmüştüm onu, ailemden sevdiğim tek kişi oydu, onun da tek ailesi bendim.

"Abla, korktum ben neden geç geldin?" Odamın kapısı aniden açılınca kalkmış ve onu kucağıma alıp mutfağa ilerlemiştim.

"Bugün yine biraz daha çok çalıştı ablan bebeğim, yemek yiyelim mi? Senin uyuduğunu sanmıştım." Diyerek gülümsemiştim. Boynuma daha sıkı sarılmıştı. Mutfağa gidince onu masaya oturtmuş önüne de birkaç oyuncağını bırakmıştım.

O oyuncaklarıyla uğraşırken ben de yemek hazırlıyordum. Hızlı hazırlanan birkaç şey pişirip yemeğimizi yemeye başlamıştık. Onu evde tek bırakmıyordum, bazen üst komşumuza bırakıyordum ama onun da rahatsız olmaması için genelde Eren'i evde bırakıp ona anahtar bırakıyordum.

Eren'in karnını güzelce doyurduktan sonra televizyon açmıştık ve birlikte güzel bir çizgi film izlemiştik. Uyuduğunda onu yatağıma yatırdım. Bu gece gök gürlerse korkardı, odasında tek yatması iyi olmazdı.

Onu yatırıp evi toparladıktan sonra ben de yatıp kendimi huzurla uykunun kollarına bıraktım. Bugün yorucu bir gündü.

⭐️⭐️⭐️

⭐️Bu arada karakter belirlemiyorum. Siz istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz. Kitabım bitmiş bir kitap, düzenledikçe yayınlayacağım. Umarım beğenmişsinizdir. Yorumlarınız benim kendimi geliştirmemde yardımcı olacaktır. Lütfen yorum yapar mısınız?⭐️