Toprak Kokusu ⭐️

7.Bölüm

⭐️Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar.⭐️

⭐️⭐️⭐️

Pastayı tabaklara ayırdığımda Eren sabırsızlanmaya başlamıştı bile. Geldiğimden beri beni rahat bırakmıyor, pasta pasta diye söyleniyordu. Doğum günümü kutlayan tek kişi Ayşe Teyze olmuştu, zaten tek tanıdığım da oydu.

En sonunda içecekleri de bardaklara koyup oturma odasına gitmiştik. Çizgi filmini izliyorduk yine ve yerde duran minik masasına tabağını ve meyve suyunu koyduktan sonra ben de elime aldığım tabağımla koltuğa oturmak yerine Eren'in yanına yere oturmuştum bağdaş kurarak.

Çizgi filmimizin ortasında zil çalınca Ayşe Teyze'nin olduğuna emin olsam da kapının dürbününden bakmadan açmadım. Gelen Ayşe Teyze değil, Furkan'dı. Yanında Ayşe Teyze de vardı. Hemen kapıyı açtığımda onun gülen yüzüyle karşılaştım. Ben ise tamamen şaşkın bakıyordum.

"Selam Eylül." Dediğinde ben de selam verip içeriye davet ettim. Kaşlarım çatıktı, anlamamıştım. Onlar odaya geçerken Lale hemen Eren'in yanına gitmişti, çok sevimliydiler.

Mutfaktan onlara da pasta ve kola, çocuklara meyve suyu koyup odaya gittim. İkisi de koltuklara oturunca sehpa çıkarıp üzerine bıraktım ve ben de Ayşe Teyze'nin yanına oturdum.

"Hoş geldiniz bu arada." Demiştim hemen. Az önce şaşkınlıktan unutmuştum da. "Hoş bulduk kızım." Diyen Ayşe Teyze'ye gülümsedim. Gülümseyip elini dizime vurmuştu nazikçe.

"Bu adam senin okulundan hocanmış. Benden ev istedi ben de dedim ki benim evi bu oğlana vereyim. Kadıköy'e de yeni taşınmış. Sen tanımasan, asla vermezdim ama." Dediğinde yüzüm düşmüştü. Hayır hayır, olamazdı değil mi? Yine de bozmadım, ayıp olmasını geçtim, herhangi bir şeyde uyuzluk yapabilirdi.

"Evet tanıyorum, asistan olur kendisi." Demiştim zoraki bir gülümsemeyle. Bunu fark eden Furkan bana bakmış ve sırıtmıştı. "İyi o zaman, kiraya verdim oğlana. Ben sizi yalnız bırakayım." Diyen Ayşe Teyze aşağıya, çocukların yanına oturmuştu pastasını alıp.

"Teşekkür ederim Eylül, sayende otelde kalmaktan kurtuldum. Bir haftaya yerleşirim, boya yapılacakmış eve, bir de eşyaları taşıma işi falan var tabii." Dediğinde "Önemli değil." Demiştim ben de.

"Doğum günün müydü?" Dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım. "Yok bugün değildi, ayın 20'siydi. Senin okula geldiğin ilk gün." Dediğimde onaylamış ve doğum günümü kutlamıştı.

Pastaları yedikten sonra biraz daha oturmuşlar ve sonra da gitmişlerdi. Ayşe Teyze akşamdan oraya doldurduğu fazla eşyalarını toplamaya başlamıştı galiba çünkü çok gürültü olmuştu geç saate kadar.

Biz de Eren'le biraz daha çizgi film izleyip sonra yatmıştık. Yarın Eren'e lunapark sözüm vardı. Bu yüzden çok uğraştırmadan yatmıştı. Bu gece ninni değil masal istemişti.

***

Sabah erkenden kalktığımda gürültü devam ediyordu. Demek ki sabahtan yine başlamıştı oradaki ıvır zıvırları toplamaya. Evin en üst katının bir de ufak bir çatısı vardı, oraya koyacaktı muhtemelen eşyaları. Duş alıp kahvaltı hazırlamıştım.

Kahvaltımızı yapınca ben hızlıca ortalığı toparlamıştım. Öğlende gidecektik çünkü bugün evi temizleme günümdü. Eren'e oyuncaklarıyla oynamasını, odasında durmasını söylediğimde sözümü dinlemişti. Normalde ben evi temizlerken o ayağıma dolanırdı ama bugün lunaparka gidecektik bu yüzden uslu duruyordu.

Annemler yaşıyorken hiç lunaparka gitmemiştim. Onlar ölünce ilk defa Eren iki yaşındayken yani ben 18 yaşımdayken gitmiştim. Çoğu şeyin ilklerini Eren'le yaşıyordum. Bunu seviyordum da.

Evi öğlene kadar dip köşe temizlemiştim. En son Eren'i odadan çıkarıp orayı da temizlediğimde öğlen olmuştu bile. Her pazar önce temizlik yapar, sonra da Eren'le bir şeyler yapardık. Ona anne baba yokluğunu aratmamak için elimden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyordum.

"Hadi ablacığım gidelim mi?" Dediğimde neşeyle oyuncaklarını kutusuna doldurmuştu. Sonra da üzerine rahat hareket edebileceği pantolon gibi görünen pijamalarından giydirmiştim. Üzerine de polar giydirip montunu ve şapkasını da almış, ben de hazırlanmıştım.

Sonra da evi kilitleyip birlikte otobüse binmiştik. Şimdi biraz eğlenme zamanımız gelmişti.

⭐️⭐️⭐️

⭐️Yorumlarınızı bekliyorum, sizi seviyorum.⭐️