HIS OBSESSION: Matteo Altamirano

CHAPTER 27

Angela pov. 

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago ko naisipan bumangon mula sa pagkakahiga, ayaw ko muna sanang pumasok dahil sa masakit pa ang aking kaselanan, dala ng paniniig namin ni senyorito,"

Namilog ang mga mata kona mapagtanto ko na katabi ko na ito matulog, habang nakahubad pa ito at sapo ang aking dib-dib.

sh*t. Napakamanyak talaga ng taong ito?" hindi pa nakuntento humirit pa ng isa habang magliliwanag na..
Naramdaman ko nalang na parang may kumakain sa pagkababae ko. at pagmulat
ng aking mga mata ay nasa ibaba kona ito
sa pagitan ng aking pagkakabae,?"

Hindi ko alam kung paano nakapasok ito sa silid ko?" dahil ang pagkakaalala ko ay nilock, ko muna ang pinto bago ako natulog

Mabuti nalang at nakapasok pa ako kinabukasan. Ngunit ng araw na iyon.
ay ang araw na hindi ko malilimutan."

"Nilukob ako ng matinding takot. ng may humarang saakin na isang Matangkad na lalaki at nakasuot ito ng itim na damit at nakasuot ng facemask sa mukha.? pilit ako nitong hinihila?" hindi ko makilala kung sino ang masamang taong yon.? Basi sa itsura nito malaki ang pangangatawan nito at mukhang batak sa trabaho. at tila hindi ito estudyante?"Ang Akala ko nga ay katapusan kona.., Buti nalang at nakatakas ako sa pagtangka nito sa aking buhay. Hindi ko alam kung ano ang pakay saakin ng taong yon. isa lang naman akong ordinaryong tao at mahirap pa sa daga. Naisip ko nalang na baka napagkamalan ako nito.?

Tanging kay professor Ethan, ko lang sinabi ang nanyari saakin. dahil natatakot ako namalaman ng iba. kaya sinabi ko kung pwede ilihim nalang namin ang mga nanyari. ayaw kong malaman ito ni Matteo" Natatakot ako para sa kanya at baka kung ano pa ang gawin nito.

"Maaga ako pina uwi ni professor Ethan, para makapagpahinga daw ako. inihinatid niya muna ako sa Mansion. laking pasasalamat ko sa kanya dahil naintindihan ako nito. nung- una ay natakot ako dahil bakas sa mukha nito ang matinding galit ng makita niya ang mga galos na aking natamo; at ng pinaliwanag ko dito ang nanyari? Namilog ang mga mata ko ng makita ko ang pagdilim ng mukha nito pakiramdam ko ay para siyang papatay ng tao. buti nalang at naging kampante na ito.

Marami pong salamat professor ".
Akma na sanang bubuksan ko ang pinto ng kotse ng mag salita ito.

just call me Ethan".
saad pa nito habang matiim na nakatitig sa aking mga mata na bakas ang pag aalala dito.

ahm.. sige po Ethan".

are you sure you okey?" anito.

Opo okey napo ako".
sabay baling sa bintana ng kotse.

If you need anything just call me, and please.. don't hesitate to ask?" Im always here Angela. I will be the one who will protect you?"
Ang maramdamin nitong saad.
Napapakagat labi pa ako sa sinabi nito. pakiramdam ko ay nakahanap ako ng kuya sa pagkatao nito. Mabait si Ethan hindi na iba ang turing ko sa kanya at nag papasalamat ako sa dito..

uhm..thanks, don't worry Im okey.. salamat sa malasakit at pag aalala?"

Tila hindi kona napigilan ang pagpatak ng luha ko at unti-unting nagbagsakan ang mga ito...

Kita ko naman ang pagkataranta nito. At agad akong niyakap nito habang marahang hinahagod ang aking likod. may panaka naka pa itong paghalik sa aking buhok .. ramdam ko ang kapayapaan habang yakap ko siya..

shh.. don't cry.. I don't want to see you crying, it breaks my heart to seeing you like this?"breaks
Rinig kong pag aalo nito. agad ko ng pinahid ang aking mga luha at kumalas dito mula sa pagkakayap saakin. Habang may ngiti saaking labi..

Sige na Ethan, pasok na ako?"

Humugot muna ito ng malalim na hininga bago ako matiim na tinitigan,,

"Okey...

marahang hinaplos muna nito ang aking ulo. bago nagpasyang bumaba sa sasakyan at pinagbuksan ako nito ng pinto ng sasakyan...

just take a rest..
ang saad pa nito bago muling pumasok sa sasakyan,. .Tumango naman ako dito at
nagpaalam na...

Inantay ko munang makalayo ang sasakyan nito. bago ako pumasok sa loob ng Mansion,' buti nalang dahil sa maaga ako nakauwi ay wala pa si Matteo, nasa kumpanya pa daw ito.

Agad akong pumasok sa aking silid at mabilis na naglinis ng katawan.

Oh! Nak, bat ang aga mo ata nakauwi?"

sambit ni tita elisa, kita ko pang pinasadahan niya muna ako ng tingin at biglang Naningkit ang mga nito?

ano nanyare dyan sa tuhod mo bakit msy sugat at may galos ang siko mo?"
Ano nanyare sayo bata ka?"
saad pa nito habang mataman akong tinititigan tila binabasa ang aking iniisip?"

ahmm..nadapa po kasi ako tita, hindi kopo napansin yun dinadaanan ko eh!
Kaya ito may sugat at galos po ako ska pina uwi nalang po ako ng professor ko.

Paliwanag ko dito sana lang ay makalusot.

hay! Naku bata ka, hindi ka kasi nag iingat. gamutin muna yan at pagkatapos ay kumain kana dito?"
Anito habang nagpatuloy nasa paghanda sa hapag kainan.. nakaluwag ako ng paghinga ng makita kong naniwala naman ito..

Matapos kong kumain ay dumiretso agad ako sa aking silid, malayo ang tanaw ko at tulala. iniisip ko kung bakit sa dinami-dami ng mga estudyante sa University ay ako pa ang napili pag-tangkaan ang aking buhay.. hanggang ngayon pakiramdam ko ay nanginginig pa ang aking mga tuhod.. habang iniisip ko ang mga nanyare.. napabalik lang ako sa aking ulirat ng makarinig ako ng tatlong katok sa pinto..

Pinahid ko muna ang aking luha at agad tumayo upang buksan ang pinto. Napaawang ang aking labi ng bumungad saakin si Matteo,

Agad akong binundol ng matinding kaba ng makita ko ang madilim nitong mukha at salubong ang kilay matiim itong nakatitig saakin habang sinusuri ang aking kabuuan.,lihim akong napalunok ng laway at biglang nag iwas ng tingin dito.

A-ang aga mo ata?"..
Pautal-utal kong sambit dito habang pinagpapawisan na ako ng malagkit..

What happened to you?" and Who did this to you?""
Marahas itong napasuklay ng buhok gamit ang kanyang kamay. at humugot muna ng malalalim na hininga bago ito pinakawalan.

Napakagat ako sa labi ng makita ko ang madilim niyang mukha.

ahm..wala lang ito nadapa lang ako?" Napaka clumsy ko kasi?" k. S
Pagpapaliwanag ko dito. Kita kong
napahilamos ito ng palad sa mukha.
habang inisang hakbang lang ang pagitan namin at mabilis ako nitong kinabig sa batok. Naramdaman ko nalang ang pag dampi ng labi nito sa aking labi.
Hmm...

Agad naman nitong binitawan ang aking labi at niyakap ng mahigpit...

why didn't you tell me?" Im just worried of you?"
Rinig kopa ang mabilis na kabog ng dib-dib nito at ang mga mabibigat na paghinga nito?"Tila pinipigilan ang sarili na huwag mag wala?"

Kinalma ko naman ang aking sarili at pinigilang huwag mapaiyak..

Wala na akong na gawa kundi sabihin dito
ang nanyari saakin.. dumaan daw siya sa University at nalaman niyang maaga akong pinauwi ng professor ko..at ng makita nito ang itsura ko ay nagalit ito saakin dahil hindi ko agad sinabi sa kanya.hindi ko naman alam na uuwi ito ng maaga .?