SÖZLEŞME

21

Ateş onlar öpüşmeye başlayınca direkt olarak bana bakmaya başlayınca boş gözlerle ona baktım kollarımı boynundan çekip birkaç adım ondan uzaklaştım.

"Onu hala seviyorsun değil mi"dedim sessizce.

"Saçma sapan konuşma eğer eda'yı hala sevseydim yanımda olurdu görmüyorsun değil mi hala?"sesi sertti ve öfkeli çıkmaya başlamıştı.

"Hala köpek gibi sana aşık olduğumu görmüyorsun"ellerini saçlarından geçirdi gözlerime bakarak başını ikiyana salladı.

"Kalbimi sikeyim eylem sana bu kadar aşık olan kalbimi sikeyim ."derin bir nefes alıp tekrar konuştu.

"Eğer ona hala sevseydim sırf senin kolunu bu hale getirdiği için babasıyla yaptığım işlerin hepsini iptal etmezdim!"sesi yükseliyordu.

"Öpüşürken onlara baktım "dedim geri adım atarak.

Tekrardan elini burun kemerini atıp sıktı kendini zor tutuyormuş gibi bir hali vardı.

"Şaşırdığım için baktım kelimesi sen de tanıyorsun yediğimiz içtiğimiz ayrı mıydı eylem"dedi.

Arkama dönüp tekrardan Eda ve kerem'e baktığımda ikisini de bize bakıp güldüğünü fark ettim.

"Bak gülüyorlar sen onlara böyle bakarsan güldürürsün"elimle
onunla işaret ederek konuşmuştum.

"Deli etme beni lan öpüştükleri için bakmadım diyorum kerem'e şaşırdığım için baktım Eda benim umrumda değil eylem eğer umrumda olsaydı Kerem ile öpüşmezdi beni sadece sen ilgilendiriyorsun!".

"Senden gerçekten nefret ediyorum bugün seninle aynı evde kalmayacağım"yanından geçip gidecekken kolumdan tuttu.

"Sana umurumda değil diyorum"

Başımı iki yana salladım.

"Sen de benim umrumda değilsin ne yapıyorsan kiminle oluyorsan ol şu kadarcık bile umurumda değilsin hatta biliyor musun"nefes alıp yıkılmış suratına bakarak tekrar konuştum.

"Keşke birisiyle bir şeyler yaşansa da beni de rahat bıraksan seni de bu saplantılı iğrenç sevgine de istemiyorum is te mi yo Rum !."kolumdaki elleri düştüğünde ağır konuştuğumu anlamıştım.

Ateş başını sallayarak omuzuma çarparak benden uzaklaştığında içimde bir şeylerin kırıldığını hissetmiştim böyle olmaması lazımdı benim şu an mutlu olmam lazımdı neden gözlerim doluyordu.

Masaya doğru yürümeye başladım sinirimden önüme gelen herkese çarparak masaya ulaşmıştım.

"Eylem ne olur yine ne dedin ateşe"Defne hanıma cevap vermeden çantamı aldım.

"Sana diyorum!"sesini yükseltip ayağa kalktığında ben de ona baktım bakışlarımı gördüğünde afallayıp Zeynep'e baktım.

"Abini bul ve nasıl olduğunu bak"dediği an Zeynep hızla kalkıp gitti adım attığım an yanıma geldi.

"Sana diyorum ne oldu "onu takmadan kolumu çektim ama tekrar tuttu kolumu.

"Bırakın"dedim.

"Eylem sana di...."

"Defne Hanım!!"yüksek sesle konuşmamdan dolayı tüm bakışlar üzerimize toplandı.

"Şu anda değil diyorum şu an değil konuşmak istemiyorum bakın Eda orada gidin ve onunla konuşun ama beni bırakın"gözümden Bir Damla yaş aktı hayretle bana bakıp kolum tutmaya devam etti.

"Geç şuraya yürü"belimden tutup beni arka tarafa doğru ilerletmeye başladığında gözyaşlarımı siliyordum Defne Hanım'ın belimi okşaması daha fazla ağlama isteyimi getiriyordu boş balkon gibi bir yere geldiğimizde önüme geçip kolumdan tuttu.