SÖZLEŞME

27

"kurban olurum sana dayan hastaneye gidiyoruz"alnımdaki dudaklarla gözlerimi açtım.

"Annen "dediğimde sesimi duyunca adımları durdu.

"Konuşma annemi bulurum ben konuşma güzelim"dedi yürümeye devam ederken.

"Çalışma odasında"dediğimde kasıldı.

"Gizli kasanın içinde"dediğimde dudaklarını alnıma bastırdı.

"Senin kalbine ölürüm kendini düşün"dedi.

"Sana ölürüm senin için ölürüm"diyerek devam etti.

"Ateş. Lan eylem. Eyleme neolmuş!"bora'nın sesiyle gözlerimi kapattım.

"Arabanın kapısını aç hemen"dedi ateş.

"Birisi anneni çıkartsın"dedim ama beni takmadı.

"Anneni çıkartsınlar"dediğimde Borayla konuştu.

"Annem çalışma odasındaki gizli kasının içindeymiş çabuk onu çıkart Sonra arkamızdan hastaneye gel"bora'nın uzaklaştığını hissedebiliyordum.

"Ateş geç çabuk ben süreyim"salih'in sesini duyduğumda rahatladım.

İyiydik.

Ateş benimle beraber arka koltuğa bindiğinde son hatırladığım yüzümün her yerini öpen dudaklarıydı.

Kolumda hissettim iğne ve hastane kokusuyla gözlerimi açtım ışık çok fazla olduğu için gözlerimi kapatıp kapatıp geri açıyordum.

Başımı kaldırıp etrafıma baktığımda hastane odasına yattığımı ve odada kimsenin olmadığını gördüm.

Sol tarafta pencereye baktığımda havanın karanlık olduğunu gördüm.

Odanın kapısı açıldığında gelen hemşire benim uyanık olduğumu görünce ilk şaşırsa da sonra gülümseyerek yanıma geldi.

"Eylem Hanım geçmiş olsun ben sizinle ilgileniyorum adım Ayşe"dedi ve yatağın kenarındaki dosyaya baktı.

"Doktorumuz Ahmet bey bir saat önce ilacı kesti ama bu kadar erken uyanacağınızı düşünmedik".

"Ateş burada mı"dediğimde hemen başını salladı.

"Ateşbey koridorun sonundakiyangın merdiveninde sigara içiyor"dedi.

"Su içebilir miyim yani verebilir misiniz"dedim çatallı sesimle.

Hemen yanıma gelerek sehpadaki sürahiyi alıp bir bardak su doldurdu ve bana uzattı.

Suyu bir dikişte içtiğimde biraz boğazım ağrırsa da sorun etmedim.

"Ahmet bey'i çağıracağım birazdan size durumunuzla ilgili açıklama yapsın zaten Ateş beyin yanındaydı hemen haber veriyorum"diyerek odadan çıktı.

Derin bir nefes alarak camdan dışarıya bakmaya çalıştım.

Kaç gündür buradaydım bilmiyordum ama kendimi hala yorgun hissediyordum.

Odanın kapısı hızlı açıldığında ateşi görmemle kollarım benden bağımsız bir şekilde havaya kalkması bir oldu.

Kollarıma bakıp hemen yanıma geldi ve sıkıca sarıldı ben de kollarımı ona sardığımda boynumda nefeslendiğini anlamıştım.

"Güzelim iyi misin ağrın var mı"başımı iki yana salladım.

"Kurban olurum sana Çok şükür"boynumdan öptüğünde odayı bu sefer Ahmet girdi.

"Yenge Çok geçmiş olsun korkuttun bizi"dedi.

"Ateş annene haber ver istersen uyanırsa söyleyin diye dolaşıyordu 2 gündür".