Zamaskowany Zawodnik | Inazuma Eleven [ZAKOŃCZONE]

>--< Epilog >--<

8 lat później

Ashley

Stałam właśnie w kuchni i gotowałam obiad dla mnie i mojego męża, a także mniej przyprawioną wersję dla dwuipółletniej córeczki, Candy. Od razu po urodzeniu uznaliśmy z Jude’em, że mała jest słodka jak cukierek i to imię będzie pasować idealnie.

Nagle poczułam męskie ramiona oplatające mnie od tyłu w talii. Od razu uśmiechnęłam się pod nosem i zachichotałam, bo wiedziałam kto to jest.

– Kochanie, nie przeszkadzaj – poprosiłam pobłażliwie, chociaż było mi bardzo przyjemnie. Musiałam jednak dokończyć obiad.

– Wiem, że Ci to nie przeszkadza – szepnął mi do ucha i odwrócił mnie przodem do siebie, by złożyć na moich ustach krótki pocałunek.

– Masz rację, ale to nie zmienia faktu, że mięso się zaraz spali! – Wyswobodziłam się z jego objęć i odwróciłam z powrotem do patelni na której smażyło się mięso z sosem pomidorowym.

Jude musiał dać za wygraną, bo Candy domagała się jego uwagi, krzycząc głośno „tata”. Zdjęłam patelnię z ognia i patrzyłam z rozczuleniem, jak mój mąż bawi się z naszą córeczką.

Pobrałam się z Sharpem dwa lata temu, bo pół roku wcześniej urodziłam i nie chcieliśmy już z tym zwlekać. Na ślub udało się zaprosić większość dawnej drużyny Raimona i Królewskich z czego bardzo się cieszyłam.

Po wygranym meczu z Liceum Zeusa wróciliśmy do szkoły, którą jak się okazało zaatakowali kosmici. Oczywiście potem okazało się, że to nie są prawdziwi przybysze z kosmosu, tylko zwykli ludzie, ale to długa historia. Potem wzięliśmy udział w Turnieju Międzynarodowym jako Inazuma Japan, który udało się wygrać, mimo wielu przeszkód po drodze. W trakcie niego Ray Dark zginął w wypadku samochodowym, co przyniosło mi ulgę, bo wiedziałam, że już nikogo nie skrzywdzi.

Podczas walki z „kosmitami” okazało się, że jednym z nich jest mój brat. Okazało się, że Xavier nie był jedyną osobą adoptowaną przez jego „ojca”. W ten sposób mężczyzna skompletował pięć zespołów z którymi musieliśmy walczyć. Naszyjnik, który dostałam od brata okazał się odłamkiem Meteorytu Aliusa, który dawał im nadludzkie mocy, a także mi, gdy miałam na sobie naszyjnik. Teraz mam z Xavierem lepszy kontakt, niż kiedykolwiek i bardzo się z tego cieszę.

Pogodziłam się z chłopakami z Liceum Zeusa, ale kontakt mam tylko z Byronem, Herą i Demeterem. Okazało się, że Dark namieszał im w głowach i odurzał Boską Wodą.

Z Axelem kontakt mam do dziś. Okazało się, że już podczas walki z kosmitami zakochał się w Celii, ale powiedział jej o tym dopiero po turnieju. Okazało się, że Ona czuje to samo i zostali parą. Cieszyłam się, bo Blaze jak nikt inny zasługiwał na szczęście, a wiedziałam, że siostra Jude’a jest wspaniałą dziewczyną. Od dwóch lat są zaręczeni, a teraz planują ślub.

Z resztą drużyny Raimona, jak i Królewskich utrzymuję sporadyczny, ale stały kontakt. Teraz każdy ma swoje życie i trudno się spotkać większą grupą, ale czasami się udaje. Najbardziej zaprzyjaźniłam się z Joe’em i Davidem, bo są to najlepsi przyjaciele mojego męża.

Skończyłam obiad i zawołałam na niego męża i córkę. Posadziłam małą do krzesełka i dałam jej porcję z mniejszą ilością przypraw. Następnie nałożyłam sobie i Jude’owi.

– Cieszę się, że was mam – wyznałam niespodziewanie, uśmiechając się szeroko. Sharp odwzajemnił uśmiech.

– To ja jestem szczęściarzem, że mam taką cudowną żonę i wspaniałą córkę – stwierdził zupełnie szczerze, patrząc na mnie z czułością.

Kiedyś nigdy bym nie pomyślała, że ułożę sobie życie z Jude’em Sharpem. Nienawidziłam go całym sercem i byłam pewna, że to się nigdy nie zmieni. Cóż, najwyraźniej los miał inny plan.

Nazywam się Ashley Sharp, a to była moja historia.