Slave of The Mafia Boss

EPILOGUE

"'Wag ka umiyak! Magugulo make up mo!"

Mama, and Mom are inside here sa room ko dahil sila ang gusto ko mag make up sa 'kin kaya hindi na ako nag pakuha ng make up artist. I trust them.

I can't help but to feel emotional dahil today is our wedding day. Ilang araw kami hindi nag kita ni Damom dahil hindi daw pwede. Madaming pumasok sa isip ko noong mga araw na hindi kami nag kita.

They had boys night out the other day, kami naman nag girls night out last night. Madami silang pinapasok na guys sa room namin para sa 'kin pero walang makakapantay sa abs ng akong soon to be husband.

Kinuwento ko 'yon kay Damon sa call at nag kwento din siya about sa boys night out nila. May girls din na pinapunta sila Noah pero of course loyal pa din sa 'kin ang soon to be husband ko.

It's already 9:30 AM at kailangan namin makarating sa simbahan around 9:50 dahil 10AM ang schedule namin sa simbahan.

Madaliang bihis ang ginawa pero syempre kailangan maingat pa din. I didn't hire make up artist pero nag hire ako ng hairstylist kaya maganda ang nagawa sa buhok ko.

After we leave the hotel nag message agad ako kay Damon na papunta na kami. I even threatened his life na pag hindi siya sumipot sa kasal namin hindi na kiya makikita ang anak niya.

Then suddenly he send me a picture of him na nasa simbahan na. Kasama niya si Noah, Franco, and even Jacob.

It's already 9:50 nang makarating kami at nakita ko silang lahat sa labas at nag hihintay mag start ang ceremony. I saw Nicole, and Emma na papalapit sa 'kin.

"You look beautiful," Nicole said.

"You look hot!" Emma said.

"Thank you," sabi ko sakanilang dalawa.

"'Wag muna sundan si Winter ha?" Natawa na lang ako sa sinabi niya.

Nag hihintay lang kami dito sa labas hanggang sa mag simula na. Isa isa na silang pumasok hanggang sa ako na ang susunod na papasok.

"Sol, stand by okay? Pag bukas ng pinto don't forget to smile," sabi ng wedding organizer ko.

Super thankful ako sakanya dahil nakuha niya ang taste ko when it comes to wedding decorations. Maarte kasi ako and I want it to be perfect.

When the door opened napangiti ako nang makita ang mga malalapit na tao sa buhay ko. And I got emotional because I saw my mom's picture na dala ni Diego.

"Mom, I'm finally getting married to the man I want to spend my life with. I hope you're happy for me." sabi ko while walking towards to the man who's standing in front of the altar while wiping his tears.

I smiled when I saw him shed tears dahil pag hindi siya umiyak habang nakatitig sa 'kin na nag lalakad bibigwasan ko siya. Joke!

Nasa kalagitnaan na ako nang salubungin ako ni Mama at ni Daddy.

"Ang ganda mo anak," Dad said.

"I saw the picture of your wife and it reminds me of Solana noo'ng sa 'min pa siya naka tira. She has a lot of features na nakuha sa Mommy niya," mama said.

"Yes, indeed." Dad said at nag pipigil ng luha.

They both walk beside me hanggang sa makarating kami sa harapan kung saan nag hihintay si Damon.

Dad gave my hand to him pero bago niya ako tuluyan ibigay.

"Mangako ka sa 'kin na hindi mo na sasakyan ang anak ko!" Dad said.