Laws in Love II: Spencer Ace

Chapter 37

Hindi ako makagalaw.

My body is not just physically in pain but his arms wrapped around my waist are so tight. Para namang matatakasan ko pa siya pagkatapos lahat ng nangyari sa amin kagabi.

His hot breathing was fanning the back of my head, and we are now both awake. Tinatamad lang kami pareho na bumangon kahit na maliwanag na maliwanag na ang silid ko.

Ramdam ko ang kahubdan niya sa likod ko habang nakasuot na ako ng cotton shorts at maluwang na t shirt.. He dressed me up before I passed out last night but he remained naked, evident by his hard shamelessly touching my back. Hindi ma lang siyang nagsuot ng kahit ano, it is cold and he is naked under the sheet.

Kinapa ko ang sarili kong nararamdaman. Kaninang nagising ako ay hindi ko maiwasan na magdalawang isip sa mga nangyari sa amin kahapon pero…wala akong pagsisisi. 

I have taken care of myself for years and now, I have given it up to someone. Malaking bagay iyon para sa akin. Sana ay ganoon rin siya sa akin.

But I just hope I wont get pregnant, dahil hindi pa ako handa sa puntong iyong ng buhay ko kung sakali.

I heaved out a heavy sigh and slowly rotated my body to face him. Lumuwag naman ang pagkakahawak niya sa akin pero ng tuluyan akong humarap sa kanya ay muling pumulupot ang braso niya sa akin, hinahapit ako mas palapit sa kanya.

His eyes were too serious in the morning as his eyes lingered on my face. But it is evident that despite its seriousness, mukhang kalmado siya ngayon.

My palm touched his naked chest as I slowly caressed him. Habang ang mga mata niya ay nakatutok pa rin sa akin ng mariin, binabantayan ang bawat galaw ko hanggang sa kunin niya ang kamay kong humahaplos sa kanya at halikan ang likod nito.

“I am safe. Hindi mo ako mabubuntis.” Pauna ko sa mahinang boses.

Natigil siya bigla. His serious and yet soft looking eyes became blank in an instant. Pati ang paghaplos ng kamay niya sa akin ay natigil. Halatang ayaw na naman sa sinabi ko.

Nagbuga ako ng malalim na hininga. 

“Hindi ako handa. Ayoko pang magkaroon ng anak.” Maliwanag pa sa araw na paglilinaw ko.

His lips pursed and slowly nodded his head, mukhang labag sa loob ang sagot nito.

“Okay. Then we won't get pregnant.” He uttered like a robot. “But we will get married soon. I wanna get married to you.” He added like he means business.

Tinaasan ko siya ng kilay. “Sa tingin mo ba tatakas pa ako? Pagkatapos kong ibigay ang sarili ko? Balak mo akong buntisin ganon?”

Naningkit ang mata niya sa akin. “Yes, but if you wont get pregnant then I want some assurance. Let’s get married.”

Pinigilan kong huwag matawa sa sobrang serysoso niya pero umalpas pa rin ang ngiti sa akin.

I slapped his shoulder playfully. “Hindi na ako makakatakas, ngayong natikman kita.”

His face immediately crumpled, causing me to laugh more. Pero muli niya akong hinapit dahilan para masubsob ako sa dibdib niya.

“Sa akin ka lang magiging ganito.” Mariin nitong saad. “You’ll only say those words to me…sa akin lang.”

Hindi ko mapigilan ang biglaang pamumula ng mukha ko kaya tuluyan kong sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya. I nodded my head and felt him kiss the top of my head. 

Nanatili pa kami sa kama pero ng magreklamo akong gutom na ay doon na kami tuluyan na napatayo. I took a shower while he cooked our breakfast. 

Sabay kaming kumain pagkatapos at papauwiin ko na dapat siya pero nagrason siyang wala na siyang ibang trabaho ngayong araw.