Part 30 — ပျော်စရာနှစ်သစ်။
စည်ကားသိုက်မြိုက်လှသည့် ဗျောက်အိုးသံများအလယ်၌ ယဲ့ချုံကျင် ယဲ့မိသားစု၌ နေထိုင်သည့် စတုတ္ထမြောက်နှစ်ကို ကြိုဆိုခဲ့သည်။
ယဲ့မိသားစု၏ ဆွေမျိုးများအားလုံးသည် ဝေးလံသော ကျင်းကျိုးတွင် ရှိကြလေသည်။ ပေးစာအလဲအလှယ် ရှိကြသော်လည်း တစ်ယောက်ဆီတစ်ယောက် လာရောက်လည်ပတ်ကြခြင်း ရှားပါးပြီး နှစ်ဆုံးမှသာ ဘိုးဘေးများကိုကန်တော့ရန် မွေးရပ်မြေသို့ ပြန်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်က သခင်ကြီးယဲ့၏ဆန္ဒပင်။ သူ့မိသားစုမှာ မတတ်သာဘဲ မင်းမှုထမ်းလောကထဲ ဝင်ခဲ့ရသည့်တိုင် ယဲ့မျိုးနွယ်၏ မြင့်မြတ်သောဂုဏ်သတင်းကို မစွန်းထင်းစေချင်ပါပေ။
ဆွေမျိုးများမရှိသော်လည်း နှစ်တိုင်း နှစ်သစ်ကူးတွင် အလွန်စည်ကားပါသည်။
ယဲ့မျိုးနွယ်မှလူများမှာ တစ်တိုင်းပြည်လုံးအနှံ့တွင် ရှိသည်။ သည်မင်းဆက်တွင် အရည်အချင်းရှိကာ ကျော်ကြားသော အရာရှိတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်စေ နောက်ကြောင်းကောက်လိုက်ပါက ယဲ့မျိုးနွယ်နှင့် ဆက်နွယ်မှုတစ်ခုခု ရှိသည်ကို သေချာပေါက် ရှာတွေ့ပေလိမ့်မည်။ ယဲ့မျိုးနွယ်ထံမှ စာသင်ကြားပေးခံခဲ့ရခြင်း၊ သို့မဟုတ် ယဲ့မျိုးနွယ်၏ သင်ခန်းစာကို နားထောင်ဖူးခြင်း၊ သို့တည်းမဟုတ်ပါက ယဲ့မျိုးနွယ်ဝင်များ သင်ပေးလိုက်သည့် စာသင်သားပင် ဖြစ်ပေမည်။
ထိုအကြောင်းအရင်းများကြောင့် နှစ်သစ်ကူးတွင် အချင်းချင်း အဆက်အသွယ်လုပ်ကြသည်က သဘာဝပင်ဖြစ်သည်။ အပြန်အလှန် လက်ရေးလှစာသားများ ပေးပို့ခြင်းကလည်း တင့်တယ်သော စကားပါးခြင်းတစ်မျိုးဟု သတ်မှတ်လို့ရပေသည်။
နှစ်သစ်၏ ပဉ္စမမြောက်ရက်သည် ဆွေမျိုးသားချင်းများ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းများ တစ်ယောက်ဆီတစ်ယောက် လည်ပတ်ကြသောနေ့ ဖြစ်သည်။ ညီလာခံရှိ ကျော်ကြားသည့်အရာရှိများ အများအပြားရောက်လာကြပြီး အားလုံးက လက်ထဲတွင် လက်ဆောင်သေတ္တာများကိုယ်စီ ကိုင်လာကြ၏။ အိမ်တော်ထိန်းလျိုသည် တံခါးရှေ့၌ ထိုသူတို့ကို ပြုံး၍ နှုတ်ဆက်နေရသည်။ အမတ်ချုပ်ယဲ့သည် အရာရှိများနှင့် မိတ်ဆွေဖွဲ့ရခြင်းကို မနှစ်သက်သဖြင့် အိမ်တော်တံခါးသည် အမြဲတစေ ခြောက်ကပ်အေးစက်နေခဲ့သည်။ သည်ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှသာ အနည်းငယ် စည်ကားနေခြင်းဖြစ်သည်။
