Becky's POV
Pagkatapos niyang halikan ang noo ko ay mabilis siyang lumabas ng kwarto. Ayoko pa rin siyang makita. Makiusap ako sa kanya kagabi na huwag niyang gawin iyon Pero nagawa Niya pa din.
Tumayo ako para tingnan kung nakabukas ang pinto. Nasa plano ko pa din ang pagtakas. Hindi naka-lock ang pinto pero nagbukas ito bago ko maabot ang knob.
Si Mrs chankimha iyon. May hawak siyang tray ng pagkain. Nakatingin siya sa akin.
"I brought you some food Becky common" sabi niya tapos naglakad siya malapit sa mini table sa kwarto.
Nagugutom na rin ako ramdam ko ang tunog ng tiyan ko. Gusto kong tumanggi pero pag ginutom ko ang sarili ko mamamatay ako. Kailangan kong maging matatag.
Umupo ako sa harap niya tapos hinanda niya ako ng kutsara't tinidor. Nagluto siya ng ilang bacon at itlog na may sinangag.
"I'm sorry becky hindi kita natulungan kahapon" sabi nya
Nakatingin lang ako sa pagkain at hindi siya pinansin.
"But please believe me Becky. Mabait na babae si Freen wag mo lang subukan ang pasensya niya. Kilalanin mo pa siya baka mamaya makita mo kung ano ang halaga niya" sabi niya.
Hindi ko alam as of now sarado na ang isip ko. Ayokong makarinig ng kahit ano tungkol sa kanya. Galit ako sa kanya..
Nang mapansin ni Mrs. Chankimha na hindi ko siya kakausapin, iniwan niya akong mag-isa habang kumakain ng aking almusal.
I should have another plan or maybe I should play with her feelings first. Baka kapag nakuha ko na ang puso niya ay makakagawa na ako ng plano kong tumakas.
Naputol ang pag-iisip ko nang bumukas ang pinto. Siya iyon. Mukha siyang medyo nag-aalala at nag-aalangan.
Lumapit siya sa akin pero hindi ko na lang siya pinansin at nagsimulang uminom ng gatas.
"Becca, we found you're brother" sabi nya kaya nalaglag ko yung baso ng gatas na hawak ko.
Buti na lang hindi ako nasaktan.
"Becky nasaktan ka ba?" She said na mukhang nag-aalala at sinusuri ako.
Hindi ko sinagot ang mga tanong niya. Mas nagulat ako ng nahanap nila ang kapatid ko.
"Nasaan na siya?" sabi ko sabay tingin sa kanya.
"Nagpapahinga pa siya," she said.
"Let me see him please" sabi ko at tumingin sa mga mata niya. Pakiusap hayaan mo ako.
Alam kong nababasa niya ang nasa isip ko.
"I will let you if you promise me not to do silly things" sabi niya na seryosong nakatingin sa akin
Tumango ako sa sinabi niya. Kailangan kong makita si Richard. Sana okay lang siya at gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nangyari.
"Say it in words Becky" sabi niya
"Yes I promise please let me see him" sabi ko
"Okay pero ayusin mo muna sarili mo. Ayokong makita ka niyang ganyan" sabi niya
Oo sinusuot ko pa rin yung shirt niya na nakita ko sa sahig. Pinunit niya ang akin kaya wala akong maisuot.
"Pwede mong gamitin ang damit ko sa closet" sabi niya
Tumango lang ako she was right I need to fix myself I don't want Richard to see me like this.
Mabilis akong naligo at nag-ayos ng sarili. Naglagay ako ng light makeup na nakita ko sa vanity niya.
I choose to wear one of her dress. Na medyo malaki sa akin. Inaabot ko ang zipper nito pero naramdaman ko ang mainit niyang kamay na dumampi sa likod ko.
Tinulungan niya ako na izipper ito.
" bagay sayo" sabi niya saka inamoy ang leeg ko. Mabilis akong tumalikod para pigilan siya.
"Pwede ko na bang makita ang kapatid ko?" itinanong ko
She just smirked sa ginawa ko then she motioned me to follow her.
Huminto kami sa tapat ng pinto.
"He's inside" sabi nya tumango lang ako.
Sana okay lang siya.
************
Salamat sa pagbabasa ng chapter na ito ✨
YOU ARE READING
REMEMBER YOU'RE MINE (TAGALOG VERSION)
مصاص دماء"I'm giving you the chance if you can escape, if I didn't find you then you're free but then if I find you, you're forever trapped here in my world, rebecca" - sarocha "vampire doesn't have heart how can you say you're in love? you're just a cruel m...
