အစစ်အမှန်ကုန်းတစ်ယောက် စာအုပ်ထဲကိုကူးပြောင်းပြီးနောက် အဖြာင့်ယောင်ဆောင်နေရလေရဲ့

(2.1) 36D အရွယ်အစားနဲ့ ပုံစံမျိုး

(2.1) 36D အရွယ်အစားနဲ့ ပုံစံမျိုး

သူ စာအုပ်ကို ပြီးအောင်မဖတ်ရသေးပေမဲ့လည်း ဇာတ်လိုက်တစ်ယောက်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဗီလိန်ဖြစ်သွားနိုင်မှာလဲ?

နောက်ပြီး စာရေးသူပေးခဲ့တဲ့ ဒီကြောင်တောင်တောင် စွမ်းအင်ကရော ဘာကြီးလဲ?

လီကျိုးရှင်း သူ့ရဲ့ခေါင်းကိုခါရမ်းပြီး အသုံးမဝင်တဲ့အတွေးတွေကို ဆက်မတွေးတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ 

သူက ခုတင်ဘေးဘက်ရှိ ဗီရိုဆီသို့ လျှောက်သွားပြီး ခါးကိုင်းကာ အောက်ဘက်မှအံဆွဲကို ဆွဲဖွင့်လိုက်လေတယ်။ အံဆွဲထဲမှာ သန့်ရှင်းတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတွေနဲ့ ပြည့်လျှံနေပြီး လီကျိုးရှင်း အံဆွဲကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ချိန်မှာ အတွင်းမှ တစ်ခုက အောက်ကိုပြုတ်ကျလာခဲ့တယ်။

ထိုအခြေအနေကိုမြင်တော့ ကုဝမ်ချန်က သူ့ရဲ့အနားကိုလျှောက်လာပြီး ကူကောက်ပေးလာတယ်။

ကုဝမ်ချန်ရဲ့ ခါးနဲ့ ခြေတံလက်တံတို့က ပျော့ပြောင်းပြီး ကွေးလွယ်ဆန့်လွယ်နိုင်လွန်းကာ သူ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုချင်းစီတိုင်းက ပေါ့ပါးပြီး ဖော်ပြနိုင်စွမ်းမရှိလောက်တဲ့ ကျက်သရေရှိမှုတွေကို သယ်ဆောင်ထားခဲ့တယ်။

နို့လိုဖြူဖွေးတဲ့လက်တစ်ချောင်းက ပြုတ်ကျသွားခဲ့တဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ကောက်ယူပြီး လီကျိုးရှင်းဆီကို လှမ်းပေးလာခဲ့တယ်။

ကုဝမ်ချန်ရဲ့မျက်လုံးတွေက သူပေါ့ပါးစွာစကားပြောတဲ့အချိန်မှာ အပြုံးတစ်ခုလိုကွေးညွှတ်နေခဲ့တယ်။

“ဒါကို ဖွင့်တဲ့အချိန် ထိန်းပြီးဖွင့်တာပိုကောင်းလိမ့်မယ်"

လီကျိုးရှင်း သူ့ကို အံ့သြစွာ ကြည့်လိုက်မိတယ်။

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

သူက ကုဝမ်ချန် လှမ်းပေးလာတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို အမြန်လှမ်းယူလိုက်တယ်။

သူရဲ့ လျင်မြန်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် လီကျိုးရှင်းရဲ့ လက်ဖဝါးက ကုဝမ်ချန်ရဲ့လက်ချောင်းထိပ်ကို ခဏတာလောက် ဖုံးအုပ်မိသွားခဲ့ပြီး လီကျိုးရှင်း လက်ကို ပြန်ရုပ်မသွားခင်မှာ တခဏမျှသာထိတွေ့မိသွားခဲ့တယ်။