KADER CESURLARA GÜLER

7.BÖLÜM

MERT(BİNBAŞI)
"Hayır !!!!olamaz!!!!"
Olamazdıda zaten Nisan göreve falan gidemezdi. Varşona'nın adamları her yerde bizleri arıyordu. 2 sene önce Nisan vurulduğunda Varşona'nın en önemli adamı Cengo'yu kaçırmışdık Receple. Bundan taburun hatta Nisan'ın bile haberi yokdu. 2 senedir Cengo'ya yapmadığımız eziyet kalmadı. Ama adam konuşmuyo . evindeki bir odada tüm kadın askerlerin kronolojik sıraya göre fotoğrafları vardı en son gördüğmüze görede Nisan'a kadar olan tüm askerlerin üstü çizikdi gerçekden de sırasıyla hepsi ölmüşdü. Sıra Nisan'daydı ve şimdi bu opersayona giderse hem de Berfo'nun yerine geçerse Varşona anlayabilirdi. Recep'e elli defa Nisan'ı ikna etmesini söyledim çünki ikna kabiliyeti oldukca yüksekdi arkadaşın hatta bağzı operasyonlarda bizimle sırf adsamları ikna etmek için gelirdi . Nisan öylece çekip gittikden sonra Okan'ın arabasının anahtarını aldım ve lacivert bmw'yi armaya başladım. Bir dakika ,Zeynep!!!!!!!!! Zeynep bizim iletişim istihbaratımızdan sorumlu askerdi. Hemen telefonumu çıkarttım.
" Mert!!"
"Zeynep çabuk mobeselerden "06 LY 349" plakalı arabayı bul."
"E o Nisan'ın arbası değil mi?"
"Ya evet evet..... Hadi çabuk ol"
"Lojman kavşağında..... Ama dur dur!!!!! Bi dakka "
"Ne oldu lan söylesene?"
"Araç kaza yapmış ..."
"Ne????!!!!!!"

NİSAN(YÜZBAŞI)
domuz...., öküz.......,hıyar......,şerefsiz.....,puşt.....,
Demek ben korkağım istifa edemiyicem ha ? Ne oldu Mert bey morardınız. Lojman kacşağında durmuş kırmızı ışığın yanmasını bekliyordum. Tüm beyin hücrelerim oturmuş ağlarken gurur ve kibir oturmuş halay çekiyordu. Bok vardı değil mi halay çekecek ,hayır anlamıyorum bu adam neden benim istifa etmemi istiyoki? Kendime geldiğimden arkadan bana bağıran ve korna çalan adamları gördüm ışığa bakmadan direk vitesi ikiye alıp gaza yüklendim. Şiddetli bir korna sesi duydum kafamı sola doğru çevirdiğimde bana doğru son surat gelen kamyonu gördüm. Tüm hücrelerim ,nöronlarım patlamaya hazır bir bomba gibi bağrışırken birden bana çarpan kamyon ile arabamın üstünden fırlayıp ,sıcakdan erimek üzere olan asfaltın üzerine çakıldım şu uurum açıkdı ,ayağa kaklkdım çevredekiler koşarak bana doğru yaklaşırken bir çocuk basna bakarak bağırdı
"Anne!!!!!! Ağzından kan geliyo!!!!!!!"
Siktir!!!, iç kanama demeye kalmadan şuurumu kaybettim ve kendimi asfaltın sıcakliğı ile birleştirdim.......