KADER CESURLARA GÜLER

32.BÖLÜM

Multimedia:Mert Aras Dikmen

Twitter;kadercesurlaragüler
Instagram;kadercesurlaragüler

İyi okumalar:))

MERT(BİNBAŞI)

İnsan hiç yaşadığı halde boğulurmuydu bu hayatta, ya da hissettiklerini bu kadar hissedemezmiydi? Zaman; herşeyin ilacı olur biz askerlere sevdamız uğruna ölümü. Ölüm uğruna canımızı hiçe sayardık. Sen de öyle yapmalısın Mert derdi Nisan'ım burada olsaydı. Yok ama yok! Sen yanımda yoksun be kirpim neyleyim sensiz nefesi, neyleyim sensiz gülmeyi,ağlamayı, hissetmeyi?

Yaklaşık yarım saattirli toprağın üzerine yatmış yalnızca tek yönümü Nisan'ımı düşünüyordum. Ulan.... Varya bi kavuşuyum sana alıcam seni. Evlenicem seninle. Bunu böyle bil inatçı kirpi! Ama neredesin sen? Tek yönümken neredesin sen? Sensiz nefes alamazken, neredesin sen?

Aylin'in yanıma gelmesi ile beynimle boğuşmaya bir son verip hayatıma kaldığı yerden devam etmeye başladım.

"Onu çok mu seviyorsun?"

Yüzümü gökyüzünden alarak yanımda ki kıza yöneldim. Cidden bu kızlar dağa çıkmasınlar ya hissizleşiyolarmı ne oluyosa duyguları alınıyo heralde. Bir haftadırlı yemek içmekten kesildim daha neden bahsediyo.

"Hani bazen içinde bir his oluya, hani nefes alamazsın aklın başından gider. Sonra biri gelir yanına tüm hisslerin geri gelir. Hatta biri içlerinden ışık gibi fener tutar hayatına. Her insanın feneri vardır benimki de Nisan işte naparsın."

Aylin'in biraz önce ki varşona konuşmasından sonra sinirlerim epeyce bozulmuştu, kendimi buraya zor atmıştım. Şimdi gelip de bunları sinirlendiğim kıza anlatmam oldukça garipti doğrusu. Daha fazla düşünmeye fırsatım olmadan Aylin konuştu...

"Ben seni anlıyorum Mert. Hatta sen şanslısın sevdiğin kız ile aynı taraftasın. Ona onu sevdiğini kim bilir kaç defa söylemişsindir?. Ben sevdiğim adama bir kere söyleyebildim. Onda da başıma gelmedik şey kalmadı. "

Başımı çevirip Aylin'e baktığımda gözlerinden düşen iki damala yaş ile bendimi kaybettim. Ya Nisan'da şimdi ağlıyorsa? Ya acı çekiyorsa? Bunları duydukça kendimden daha çok geçiyordum. Anında oturduğum yerden kalkarak Aylini de kaldırdım. Bana afallamışçasına bakan kıza açıklama yapma gereğinde olduğumu son anda fark ettim.

"Beni Varşonaya götür.!"

Bir anda telaşlanan karşımda ki kız bir şeyler çeviriyordu bundan emindim.

"Mert.... Bu saatte imkansız."

Bizim için olmaz diye  bir şey yoktur. İmkansız biraz zaman alır güzelim sen daha tanıyamamışsın beni. Gerçi haklısın daha tanışanı bir hafta oldu.

"Bana o adam hakkında ne biliyosan anlat!"

Kafasını olumlu anlamda sallayan o kızı bir an alıp bağrıma basasım geldi. Tani o sırada aklıma Nisan'da geldi.

"Bak Mert bu varşona denilen adam normalde eski bir öğretmen. Yıllar önce bu dağa şimdi bizim kaldığımız okula taini çıkmış. O da mecburen buraya gelmiş. Bura da bir kıza aşık olmuş , sevdiği kız da karşı taraftan çıkınca Kuzey'de sevgisini içine gömmüş. Onun gerçek adıda Kuzey bu arada. Sevgilisi Berfu ona hep Varşona derdi nedenini bizde bilmiyoruz.

"Ee.... Kız nerede şimdi?"

"Bir gün bu kızı canlı bomba yaptırıp okulu patlatması için göndermişler. Kuzey'de bunu fark edince sevdiği kızı kendi silahı ile öldürmüş. O gün den beri de kendini sevgilisinin intikamını alması için şartlandırmış. Aslïnda onun asıl amacı tam da bu sınır bölgesinde kendi ülkesini kurmak ve adını berfu koymakmış bize verilen bilgi bu. Adam otuzbeş yaşında ama oldukça genç gösteriyo. Fotoğrafları bize de yollandı. Yeşil gözlü , sarışın biri. TSK'nın elemanlarını uzun yıllardır kaçırıyo. Tam yakaladık diyicez oradan da kaçıyo. Bu yüzden de sizden destek geldi zaten."